Υπαρκτός σουρεαλισμός σημαίνει να σε ενοχλεί η μη τήρηση των κανόνων στον δημόσιο χώρο (το να παρκάρει ο καθένας όπου θέλει) και μετά να σε εξοργίζει… η τήρηση των ίδιων κανόνων: το να αντιδράς, δηλαδή, όταν η Τροχαία εφαρμόζει τον νόμο και γράφει εκείνον που παρκάρει όπου θέλει. Αυτό ακριβώς συμβαίνει σήμερα στο Κολωνάκι και στα πέριξ.
Καταστηματάρχες στην Πατριάρχου Ιωακείμ αντιδρούν στην τήρηση του νόμου και, σύμφωνα με το ρεπορτάζ της Ηλιάνας Μαγρά στην «Καθημερινή», δηλώνουν: «Να κάνει η Τροχαία τη δουλειά της, αλλά να δουλέψουμε κι εμείς». Απευθυνόμενοι στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη τάσσονται μεν κατά της άναρχης και παράνομης στάθμευσης αλλά επί της ουσίας (αν αφαιρέσει κανείς τις λεκτικές περικοκλάδες) ζητούν τελικά να επιτρέπεται σε ό,τι αφορά τους πελάτες του μαγαζιού τους. Διότι, όπως επισημαίνουν, η εφαρμογή του νόμου από την τροχαία μειώνει τους τζίρους.
Αν επιχειρούσε κανείς να συνοψίσει το μήνυμα, θα ήταν: «Χρυσοχοΐδη! Εδώ είναι Κολωνάκι»…
⇒ Διαβάστε: Ξηλώνουν «κατά ριπάς» πινακίδες ΙΧ στο Κολωνάκι: «Μάστιγα» ή «ευλογία»;
Φεύγοντας από τους καταστηματάρχες που διαμαρτυρήθηκαν αυτές τις ημέρες, η παρέμβαση του υπουργού Προστασίας του Πολίτη μοιάζει, πέρα από τη στάθμευση έξω από τα εμπορικά καταστήματα, να απαντά και σε ένα ευρύτερο πρόβλημα.
Διότι αυτό που συμβαίνει είναι απλό: το κράτος επιβάλλει την παρουσία του στο Κολωνάκι, εκεί όπου επιχειρήθηκε να διαμορφωθεί ένα άλλο «άβατο», σε απόσταση το πολύ δεκαπέντε λεπτών με τα πόδια από τα —διαφορετικού χαρακτήρα— «άβατα» της πλατείας Εξαρχείων.
Για κατάληψη πρόκειται κι εδώ αλλά από διαφορετικούς δρώντες και με διαφορετικά μέσα. Πριν προχωρήσουμε παρακάτω ώστε να γίνει αντιληπτό το «άβατο» του Κολωνακίου, ας σημειωθεί ότι, αν όλα πάνε καλά, οι δύο πλατείες (Κολωνακίου και Εξαρχείων) θα έχουν το 2029 τους δικούς τους σταθμούς του Μετρό.
Η κατάληψη, λοιπόν, στο Κολωνάκι αφορά, πρώτον, τα τραπεζοκαθίσματα, και, κυρίως, το παράνομο παρκάρισμα αυτοκινήτων (ανάμεσά τους πολυτελή τζιπ) από τους πελάτες των καταστημάτων και βασικά —εδώ βρίσκεται ο πυρήνας της «απαλλοτρίωσης» του δημόσιου χώρου— για λογαριασμό των πελατών των εστιατορίων και των κλαμπ. Από όσους δηλαδή, από το μεσημέρι και πιο έντονα από το απόγευμα και μετά, επιχείρησαν να επιβάλλουν τους δικούς τους «κανόνες» στην περιοχή.
Το πρόβλημα, επομένως, με τη σουρεαλιστική αντίδραση των καταστηματαρχών απέναντι στο κράτος και την Τροχαία, δεν είναι μόνο ο ίδιος ο σουρεαλισμός: το παράδοξο δηλαδή στο επιχείρημα που λέει «”ναι” στην εφαρμογή του νόμου, αλλά “όχι” έξω από μαγαζί μου». Είναι και η πλευρά που διαλέγουν.
Διότι η κριτική που ασκούν στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη αποτελεί και μια έμμεση στήριξη της κατάληψης των στενών του Κολωνακίου από τις ομάδες των ανθρώπων οι οποίοι εργάζονται ή συνεργάζονται με ορισμένα ακριβά εστιατόρια, καφέ και κλαμπ της περιοχής: τα άτομα που παραλαμβάνουν το όχημα του πελάτη και το (διπλο)παρκάρουν επ’ αμοιβή. Πού αλλού; Μα, φυσικά στους ίδιους δρόμους, έχοντας εξασφαλίσει, άγνωστο με ποιο τρόπο, ασυλία για αυτή τους τη δράση.
Είναι προφανές ότι γύρω από την πλατεία Κολωνακίου δεν μπορεί να φυτρώσει ένα πάρκινγκ όπως αυτό του Ολυμπιακού Σταδίου (ΟΑΚΑ) ή έστω σαν κι αυτό στο νέο λιμάνι της Μυκόνου.
Δύο είναι ως εκ τούτου οι επιλογές μέχρι να ανοίξει τις πύλες του το Μετρό πάνω στην πλατεία, αν υποτεθεί ότι οι στάσεις «Ευαγγελισμός» και «Σύνταγμα» είναι… μακριά (που δεν είναι φυσικά, μιλάμε για λίγα λεπτά περπάτημα). Είτε θα τηρείται ο νόμος, με μια πρόβλεψη ίσως για σύντομη στάθμευση με κανόνες, είτε θα συνεχιστεί η «κατάληψη» στους δρόμους της γειτονιάς: από τον «νόμο« των λίγων αλλά και τους επισκέπτες που συνήθισαν να παρκάρουν ένα τεράστιο SUV πάνω στην πλατεία για να πιούν το καφεδάκι τους.
Αν τελικά επικρατήσει η νομιμότητα το μόνο σίγουρο είναι το εξής:
♦ Οπως δεν αλλοιώνεται ο χαρακτήρας της πλατείας Εξαρχείων αν μειωθούν οι καταλήψεις (όπου ευδοκιμούν ρόπαλα, σπαθιά και μολότοφ), έτσι δεν κινδυνεύει και ο χαρακτήρας της πλατείας Κολωνακίου αν αντιμετωπιστεί η κατάληψη των δρόμων και των πεζοδρομίων από οδηγούς θηριωδών SUV —και από όσους ελπίζουν να αποκτήσουν μια μέρα θηριώδες SUV. Για να το παρκάρουν φυσικά —πού αλλού;— πάνω στην πλατεία…