Εξαιρετικά ενθαρρυντικά είναι τα αποτελέσματα των κλινικών δοκιμών μιας νέας θεραπείας για την αντιμετώπιση του σακχαρώδους διαβήτη με την οποία θα καταστεί αχρείαστη η καθημερινή λήψη ινσουλίνης από τους ασθενείς, με ενέσεις.

Ο σακχαρώδης διαβήτης χωρίζεται σε δύο κατηγορίες. Τον διαβήτη τύπου 2 που είναι μια διαταραχή του μεταβολισμού που χαρακτηρίζεται από υψηλές τιμές γλυκόζης στο αίμα στο πλαίσιο της ινσουλινοαντίστασης και σχετική ανεπάρκεια ινσουλίνης. Αντίθετα, ο σακχαρώδης διαβήτης τύπου 1 χαρακτηρίζεται από απόλυτη ανεπάρκεια ινσουλίνης λόγω της καταστροφής κυττάρων στο πάγκρεας.

Τα τελευταία 50 χρόνια αυξήθηκαν σημαντικά τα ποσοστά του διαβήτη, παράλληλα με την παχυσαρκία. Από το 2010 έχουν νοσήσει περίπου 285 εκατομμύρια άτομα. Συγκριτικά: το 1985 οι ασθενείς ανέρχονταν σε 30 εκατομμύρια. Οι μακροχρόνιες επιπλοκές λόγω του υψηλού σακχάρου στο αίμα μπορεί να περιλαμβάνουν τις εξής παθήσεις: καρδιοπάθεια, εγκεφαλικά επεισόδια, διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια, μια πάθηση που επηρεάζει την όραση, νεφρική ανεπάρκεια, κ.ά. Η συντριπτική πλειονότητα των ασθενών με σακχαρώδη διαβήτη έχει διαβήτη τύπου 2.

Ομάδα ερευνητών του πανεπιστημιακού νοσοκομείου UMC Amsterdam στην Ολλανδία ανέπτυξε μια νέα επαναστατική μέθοδο θεραπείας του διαβήτη τύπου 2 με στόχο να βελτιωθεί η ποιότητα ζωής των ασθενών και να εξαλειφθεί η ταλαιπωρία που υφίστανται με την καθημερινή λήψη ινσουλίνης μέσω ενέσεων.

Στο λεπτό έντερο υπάρχει μια βλεννογόνος μεμβράνη και οι επιστήμονες πιστεύουν ότι υπάρχει σχέση μεταξύ της απορρόφησης θρεπτικών ουσιών από τη μεμβράνη και της ανάπτυξης αντοχής στην ινσουλίνη. Οπως αναφέρει σε δημοσίευμα της η εφημερίδα Guardian, οι ερευνητές κατέστρεψαν τη βλεννογόνο μεμβράνη στο λεπτό έντερο και προκάλεσαν την ανάπτυξη μιας νέας, καταφέρνοντας να σταθεροποιήσουν τα επίπεδα του σακχάρου στο αίμα των ατόμων με διαβήτη τύπου 2. Η μέθοδος βασίζεται σε ένα σωληνάκι στο άκρο του οποίου υπάρχει ένα μικρό μπαλόνι. Το σωληνάκι εισάγεται στον ασθενή μέσω του στόματος στο λεπτό έντερο. Στις δοκιμές πήραν μέρος 50 ασθενείς με διαβήτη τύπου 2. Το μπαλόνι γέμισε με καυτό νερό και η μεμβράνη κάηκε από την υψηλή θερμοκρασία. Μέσα σε δύο εβδομάδες αναπτύχθηκε νέα μεμβράνη η οποία συνέβαλε στη βελτίωση της υγείας των ασθενών. Οι ερευνητές παρουσιάζοντας τα αποτελέσματα των δοκιμών σε μεγάλο ιατρικό συνέδριο που έγινε στη Βιέννη ανέφεραν ότι έναν χρόνο μετά τη θεραπεία ο διαβήτης τύπου 2 παρέμεινε σταθερός στο 90% των ασθενών που έκανε την θεραπεία.

Τα αποτελέσματα περιγράφονται «θεαματικά, αν και απροσδόκητα» αλλά επειδή ο αριθμός των ασθενών που πήρε μέρος στις δοκιμές είναι μικρός θα πρέπει να γίνουν και άλλες για να διαπιστωθεί αν αυτή η μέθοδος θα είναι πράγματι σωτήρια για τους ασθενείς. Ενα δεύτερο σημαντικό ζήτημα είναι το αν η μέθοδος αυτή θα λειτουργεί άπαξ και διά παντός ή αν θα πρέπει οι ασθενείς να υποβάλλονται σε αυτή ανά τακτά χρονικά διαστήματα. «Το ρώτημα που τίθεται τώρα είναι αν πρόκειται για μόνιμη ή για επαναλαμβανόμενη θεραπεία. Θεωρητικά η μέθοδος αυτή θα μπορούσε να γίνεται μόνο μια φορά σε έναν ασθενή. Στις δοκιμές η πλειονότητα των ασθενών δεν χρειάστηκε να την επαναλάβει γεγονός που είναι σίγουρα εντυπωσιακό» δηλώνει ο Ζακ Μπέργκμαν, καθηγητής γαστροεντερολογίας στο UMC Amsterdam και μέλος της ερευνητικής ομάδας. Οι ερευνητές αναφέρουν επίσης ότι εκτός από την αντιμετώπιση του διαβήτη τύπου 2 η μέθοδος αυτή μειώνει τους κινδύνους εμφάνισης καρδιαγγειακών προβλημάτων, νεφρικής ανεπάρκειας, τύφλωσης και ενοχλήσεων στα χέρια και τα πόδια.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News