Την έρευνα υπογράφει το Πανεπιστήμιο του Γουόρικ στη Βρετανία. Ο διευθύνων καθηγητής Ντίτερ Γουόκλ του Τμήματος Ψυχολογίας, στο πλαίσιο της συγκεκριμένης έρευνας, συνέταξε τον πρώτο παγκόσμιο χάρτη του κλάματος (σε φυσιολογικά επίπεδα, δηλαδή από κολικούς) στους πρώτους τρεις μήνες ζωής των βρεφών.
Ο χάρτης και η έρευνα πρόκειται να δημοσιευθούν σύντομα στο ολλανδικό επιστημονικό περιοδικό Journal of Pediatrics. Ο τίτλος της έρευνας είναι: «Systematic Review and Meta-Analysis: Fussing and Crying Durations and Colic Prevalence in Infants».
Η έρευνα λοιπόν αυτή, βασίζεται σε υλικό από 28 άλλες προηγούμενες και περιλαμβάνει στοιχεία κλάματος (κολικών) από 8.700 βρέφη στις χώρες Γερμανία, Δανία, Ιαπωνία, Καναδάς, Ιταλία, Ολλανδία, Μεγάλη Βρετανία, Αυστραλία και ΗΠΑ. Ο καθηγητής Γουόλκ στην έρευνα αυτή υπολόγισε τον μέσο όρο διάρκειας του βρεφικού κλάματος μέσα σε ένα εικοσιτετράωρο, τις πρώτες 12 εβδομάδες.
Κατά μέσον όρο λοιπόν φάνηκε ότι τα μωρά κλαίνε περίπου δύο ώρες την ημέρα τις πρώτες δύο εβδομάδες της ζωής τους. Ο χρόνος αυτός αυξάνεται σε δύο ώρες και 15 λεπτά στις έξι εβδομάδες και εν συνεχεία μειώνεται στη μία ώρα και 10 λεπτά μέχρι τη δωδέκατη εβδομάδα.
Τα πιο πάνω αποτελούν τον μέσο όρο. Διότι υπάρχουν περιπτώσεις μωρών που κλαίνε μόνο 30 λεπτά μέσα σε ένα εικοσιτετράωρο και άλλα που κλαίνε ως και πέντε ώρες! Οι διαφορές αυτές στον χρόνο κλάματος οφείλονται σε πλείστους λόγους: από τον τρόπο διατροφής (ο θηλασμός προλαμβάνει τους κολικούς) ως τις τεχνικές κατευνασμού των γονιών. Και από την κοινωνική ανισότητα ως τη βρεφική φροντίδα.
Η έρευνα του Πανεπιστημίου του Γουόρικ λοιπόν έδειξε ότι τα υψηλότερα ποσοστά κλάματος (δηλαδή περισσότερες από τρεις ώρες, για τουλάχιστον τρεις ημέρες, μέσα στις πρώτες τρεις εβδομάδες) τα έχουν οι χώρες:
- Καναδάς (34,1% των βρεφών στις πρώτες 3-4 εβδομάδες)
- Βρετανία (28% των βρεφών στις πρώτες 1-2 εβδομάδες)
- Ιταλία (20,9% των βρεφών στις πρώτες 8-9 εβδομάδες)
Ο δείκτης κλάματος που ορίζει το «πολύ κλάμα» ως αυτό που πραγματοποιείται «περισσότερες από τρεις ώρες, για τουλάχιστον τρεις ημέρες, μέσα στις πρώτες τρεις εβδομάδες» δείχνει ότι το βρέφος που κλαίει τόσο υποφέρει από κολικούς. Ο δείκτης αυτός χρησιμοποιείται στην παιδιατρική από τη δεκαετία του 1950.
Οι χώρες πάντως που έχουν τα χαμηλότερα ποσοστά κολικών σήμερα είναι οι:
- Δανία (5,5% των βρεφών στις πρώτες 3-4 εβδομάδες)
- Γερμανία (6,7% των βρεφών στις πρώτες 3-4 εβδομάδες)
Ο δε λόγος που πραγματοποιήθηκε η συγκεκριμένη έρευνα είναι για να παρατηρηθεί αν παγκοσμίως έχουν αλλάξει τα δεδομένα βρεφικού κλάματος την τελευταία πεντηκονταετία.
Στις χώρες πάντως όπου το κλάμα των βρεφών είναι λιγότερο, παρατηρείται μεγαλύτερη ενασχόληση των νέων γονιών με τα μωρά τους. Η Δανία, δηλαδή, είναι η πρώτη χώρα από όλες τις συμμετέχουσες στην έρευνα, σε ενασχόληση των γονιών με τα βρέφη.
Σύμφωνα με τον καθηγητή Γουόλκ που διηύθυνε την έρευνα:
«Το βρεφικό κλάμα έχει μεγάλες διακυμάνσεις στις πρώτες εβδομάδες – μεγάλες αλλά κανονικές διακυμάνσεις. Μπορούμε όμως να μάθουμε περισσότερα παρατηρώντας τις χώρες όπου τα μωρά κλαίνε λιγότερο – είτε αυτό οφείλεται στον τρόπο ανατροφής είτε σε παράγοντες που σχετίζονται με την εγκυμοσύνη είτε στη γενετική. Ο νέος χάρτης κλάματος στις βιομηχανοποιημένες χώρες θα βοηθήσει τους επιστήμονες να συμβουλεύουν σωστά τους νέους γονείς».