Οι μεγάλες επενδύσεις στον τομέα της ηλεκτρικής αυτοκίνησης την τελευταία δεκαετία είχαν ως αποτέλεσμα την εμφάνιση ηλεκτρικών αυτοκινήτων που δύσκολα τα ξεχωρίζεις από τα συμβατικά τόσο σε εμφάνιση όσο και τεχνικά χαρακτηριστικά διατηρώντας παράλληλα το οικολογικό τους πλεονέκτημα. Δεν έχουν όμως πειστεί όλοι για την μετάβαση στα ηλεκτρικά αυτοκίνητα, τουλάχιστον σε αυτή την φάση. Υποστηρίζουν ότι τα πολλά πλεονεκτήματα των ηλεκτρικών οχημάτων έρχονται αντιμέτωπα με δύο προβλήματα που εμποδίζουν την ηλεκτρική επανάσταση στους δρόμους. Το ένα είναι η αυτονομία των ηλεκτρικών οχημάτων η οποία πράγματι μέχρι πρόσφατα ήταν περιορισμένη. Όμως κάθε νέο ηλεκτρικό μοντέλο έχει ολοένα και μεγαλύτερη αυτονομία η οποία αρχίζει πλέον να ακολουθεί εκείνη των συμβατικών. Το δεύτερο πρόβλημα έχει να κάνει με τα δίκτυα φόρτισης των αυτοκινήτων αλλά και τον χρόνο που απαιτείται για την φόρτιση τους. Δεν έχουν αναπτυχθεί ακόμη σε ικανοποιητικό επίπεδο σταθμοί φόρτισης ηλεκτρικών οχημάτων στα οδικά δίκτυα και επιπλέον ακόμη και εκεί που υπάρχουν σταθμοί για να φορτιστεί επαρκώς ένα όχημα απαιτείται χρονικό διάστημα τουλάχιστον μισής ώρας.

Όπως αναφέρουν σε δημοσίευμα τους οι Times μηχανικοί στην Βρετανία αποφάσισαν να συνεργαστούν για δώσουν λύση σε αυτό το πρόβλημα. Δημιούργησαν την μηχανική ομάδα Qdot και αναπτύσσει μια νέα τεχνολογία βασισμένη στην πυρηνική σύντηξη. Οι μηχανικοί της ομάδας υποστηρίζουν ότι βρήκαν τρόπο ώστε να επιταχύνουν την διαδικασία της φόρτισης ενός αυτοκινήτου και να μειώσουν κατά 70% τους σημερινούς χρόνους φόρτισης.

«Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα στο να γίνεται η φόρτιση γρήγορα είναι η παραγωγή πολύ μεγάλης θερμότητας στο εσωτερικό των μπαταριών και γενικότερα στον μηχανισμό διοχέτευσης ενέργειας. Δεν έχει καταφέρει κανείς μέχρι σήμερα να σκεφτεί κάποιο τρόπο για να απομακρύνεται αυτή η θερμότητα γρήγορα ώστε ανάλογα γρήγορα να εξελίσσεται και η διαδικασία της φόρτισης» αναφέρει ο Τζακ Νίκολας, εκ των ιδρυτών της Qdot. Ο Νίκολας πήρε το διδακτορικό του από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης με αντικείμενο τον σχεδιασμό συστημάτων εξάτμισης πυρηνικών αντιδραστήρων. «Ένας αντιδραστήρας πυρηνικής σύντηξης είναι πραγματικά καυτός. Οι θερμοκρασίες που αναπτύσσονται στον αντιδραστήρα είναι πέντε φορές υψηλότερες από εκείνες στο κέντρο του Ήλιου. Αυτό σημαίνει πώς ότι βγαίνει προς τα έξω πρέπει να έχει υποστεί σε ελάχιστο χρονικό διάστημα δραστική μείωση της θερμοκρασία του. Πρέπει λοιπόν να υπάρχει ένα υψηλών επιδόσεων σύστημα ψύξης» αναφέρει ο Νίκολας.

Η λύση που πρότεινε στους συναδέλφους του ήταν να χρησιμοποιήσουν μεταλλικές πλακέτες στις οποίες να κάνουν μικρές τρύπες. Θα έπρεπε να γίνουν ακριβώς οι ίδιες γεωμετρικά τρύπες σε κάθε πλακέτα. Οι τρυπημένες πλακέτες διευκολύνουν σύμφωνα με τους ερευνητές την ροή της θερμότητας μειώνοντας έτσι δραστικά την θερμοκρασία. Η ομάδα των μηχανικών υποστηρίζει ότι η μέθοδος αυτή πέτυχε την ταχεία ψύξη των μπαταριών και αποκάλυψε ότι δεν τοποθέτησε τις πλακέτες στην εξωτερική πλευρά των μπαταριών, μέθοδο που αποτελεί αντικείμενο πειραμάτων, αλλά στο εσωτερικό τους. Τις τοποθετούν με τρόπο τέτοιο ώστε να απομακρύνουν την θερμότητα από τον πυρήνα των μπαταριών προς τα έξω. «Χρησιμοποιούμε τις πλακέτες ως λεωφόρους για διευκολύνουμε την ταχύτερη έξοδο της θερμότητας από το εσωτερικό των μπαταριών» αναφέρει ο Τσουν Χολτ Γουονγκ, συνιδρυτής της Qdot. Η ομάδα πάντως δεν αποκαλύπτει λεπτομέρειες του συνολικού σχεδιασμού του συστήματος ψύξης που ανέπτυξε διατηρώντας προς το παρόν μυστική την πατέντα που θα προσπαθήσει να προωθήσει στις αυτοκινητοβιομηχανίες.

Την Qdot υποστηρίζει το Ινστιτούτο Faraday που αποτελεί το εθνικό κέντρο έρευνας της Βρετανία στον τομέα των μπαταριών. Τα στελέχη του Ινστιτούτου Faraday εκτιμούν ότι η τεχνολογία που ανέπτυξε η Qdot δείχνει λειτουργική και πολλά υποσχόμενη και μπορεί να ενσωματωθεί σε ηλεκτρικά αυτοκίνητα τα επόμενα χρόνια. «Η τεχνολογία δείχνει ότι πράγματι μειώνει την θερμοκρασία και μάλιστα γρήγορα. Ο στόχος που πρέπει να τεθεί είναι να εξελιχθεί αυτή η τεχνολογία έτσι ώστε να επιτευχθεί η φόρτιση ηλεκτρικών αυτοκινήτων σε ένα χρονικό διάστημα δέκα λεπτών το οποίο είναι πολύ κοντά με εκείνο του χρόνου που χρειάζεται ένα συμβατικό αυτοκίνητο για να γεμίσει το ρεζερβουάρ του» αναφέρει ο Ιαν Ελέρινγκτον επικεφαλής του τομέα του Ινστιτούτου που ασχολείται με την μετάβαση νέων τεχνολογιών από το ερευνητικό στάδιο στην εμπορική τους χρήση.

«Το κόστος των ηλεκτρικών οχημάτων εξαρτάται από το μέγεθος και τις δυνατότητες των μπαταριών τους. Αν κάποιος θέλει να έχει αυτονομία πάνω από 400-500 χλμ. μπορεί να αγοράσει ηλεκτρικά οχήματα που την διαθέτουν αλλά κοστίζουν πολύ. Αν όμως μπορεί να φορτίζει μέσα σε λίγα λεπτά το όχημα του σε ένα σταθμό θα έχει κάποιος την επιλογή να αγοράσει ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο με μικρότερη αυτονομία αλλά που θα κοστίζει πολύ λιγότερο» αναφέρει ο Τσουν Χολτ Γουονγκ.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News