Το βράδυ της Δευτέρας, γύρω στις 8:30 μ.μ., ενώ ο Φρανσουά Μπαϊρού αποχαιρετούσε τους πρώην υπουργούς του στο Ματινιόν (επίσημη πρωθυπουργική κατοικία), προσφέροντάς τους για τελευταία φορά ένα ποτήρι σαμπάνια και ευχαριστώντας τους για τους «εννέα μήνες βαθιάς ευτυχίας που πέρασαν μαζί», στο Παρίσι αλλά και στη Μασσαλία, τη Ντιζόν, τη Νιμ και πολλές άλλες πόλεις της Γαλλίας, χιλιάδες άνθρωποι βρίσκονταν στους δρόμους, γιορτάζοντας, αν και χωρίς σαμπάνια, την πτώση του πρωθυπουργού και της κυβέρνησής του.
Αυτό είναι το πρώτο που επισημαίνει σε ανταπόκρισή του από το Παρίσι ο Στέφανο Μοντεφιόρι της Corriere della Sera, θέλοντας να καταδείξει πόσο απογοητευμένοι και θυμωμένοι είναι οι πολίτες της Γαλλίας με τους πολιτικούς, ειδικά με εκείνους που βρίσκονται στο προσκήνιο εδώ και πολλές δεκαετίες, όπως ο Φρανσουά Μπαϊρού.
Ο ιταλός ανταποκριτής στη γαλλική πρωτεύουσα γράφει, μάλιστα, πως οι Γάλλοι είναι «βαθιά ευτυχισμένοι» που δεν θα είναι πια αναγκασμένοι να τον ακούν και να τον βλέπουν κάθε μέρα.
«Ενας άνθρωπος που σε όλη του τη ζωή πορευόταν με τους κώδικες ενός καθηγητή της επαρχίας, καλόκαρδος, αυστηρός όσο χρειαζόταν αλλά κατά βάθος φίλος όλων, να χλευάζεται ωσάν να ήταν τύραννος ενώ η χώρα βρίσκεται στα πρόθυρα της κατάρρευσης», σημειώνει ο Μοντεφιόρι, περιγράφοντας την εξαιρετικά κρίσιμη κατάσταση στην οποία βρίσκεται η Γαλλία.
Οσο για τη συνέχεια, οι εορτασμοί στους δρόμους μετά από την πτώση της κυβέρνησης Μπαϊρού, ήταν τρόπον τινά μια πρόβα τζενεράλε ενόψει της μαζικής κινητοποίησης την Τετάρτη των αποκαλούμενων «Bloquons Tout» (Ας Μπλοκάρουμε τα Πάντα) οι οποίοι καλούν τους πολίτες να παραλύσουν τη Γαλλία με στάσεις εργασίας, διαδηλώσεις και άλλες μορφές διαμαρτυρίας, όπως η μη χρήση ΑΤΜ και πιστωτικών καρτών με στόχο το μποϊκοτάζ του τραπεζικού συστήματος. Το υπουργείο Εσωτερικών ανησυχεί, φυσικά, για πιθανές ενέργειες με μεγαλύτερο συμβολικό αντίκτυπο, οι οποίες θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε μια έκρηξη βίας, ενόψει της μεγάλης γενικής απεργίας που έχουν ήδη προκηρύξει τα συνδικάτα για την 18η του τρέχοντος μήνα.
Η Γαλλία αντιμετωπίζει προβλήματα αντίστοιχα με εκείνα που αντιμετωπίζουν πολλές χώρες της Ευρώπης. Και το βιοτικό επίπεδο των Γάλλων εξακολουθεί να είναι αξιοζήλευτο από πολλές απόψεις, ενώ και η οικονομική δομή της χώρας παραμένει, φυσικά, ισχυρή, τόσο ώστε να μην χρειάζεται να ανησυχούν (ακόμα) οι Γάλλοι για πιθανή παρέμβαση του ΔΝΤ.
Αλλά το χάλι των δημοσιονομικών σε συνδυασμό με την πόλωση στην πολιτική ζωή συνθέτουν μια μάλλον ζοφερή εικόνα. «Στο τέλμα των ισχυρισμών και των κατηγοριών όλων εναντίον όλων που έχει περιέλθει η γαλλική πολιτική και στο οποίο ακόμη και ο πράος Μπαϊρού αναγκάζεται να κάνει λόγο για επικείμενη καταστροφή, η Γαλλία παρουσιάζεται ως μια χώρα φθαρμένη περισσότερο από όσο ενδεχομένως να είναι στην πραγματικότητα», γράφει ο ανταποκριτής της Corriere della Sera στο Παρίσι.
♦ Διαβάστε: Τριπλό αδιέξοδο στη Γαλλία
Κατά την τελευταία του ομιλία ως πρωθυπουργός της Γαλλίας ο Μπαϊρού περιέγραψε την κατάσταση με τα πιο μελανά χρώματα, σημειώνοντας, μεταξύ άλλων, ότι από το 2000 η Γαλλία παράγει πολύ λιγότερα από τους ευρωπαίους γείτονές της, ότι η χώρα είναι χρεωμένη και το 60% των πιστωτών της είναι ξένοι, ότι το εκπαιδευτικό σύστημα, που κάποτε ήταν το καμάρι των Γάλλων, βρίσκεται σε παρακμή, ότι το κοινωνικό μοντέλο πρέπει να αλλάξει επειδή ο πληθυσμός μειώνεται και γερνάει, μέχρι και ότι η μετανάστευση αποτελεί πρόκληση για την εθνική ταυτότητα.
Οσο για την αντιπολίτευση, η μετριοπαθής Αριστερά (η οποία τρέφει ελπίδες να αναδειχθεί από τις τάξεις της ο επόμενος πρωθυπουργός) κάνει λόγο για μια χώρα όπου κυριαρχεί η ανισότητα (με τον πλούτο των 500 πιο εύπορων πολιτών να αυξάνεται 14 φορές την τελευταία τριακονταετία) και στην οποία θα ήταν αρκετό να επιβληθεί ο «φόρος Ζουκμάν» (2% σε 1.800 νοικοκυριά με περιουσιακά στοιχεία άνω των 100 εκατ. ευρώ) για να βρεθούν 20 δισ. ευρώ από τα 40 δισ. που στόχευε να εξοικονομήσει η απερχόμενη κυβέρνηση.
Η ακροδεξιά η οποία κινείται σταθερά στη σκιά του λεπενισμού, καταγγέλλει την επέκταση των «χαμένων εδαφών της Δημοκρατίας», εννοώντας τα «προάστια που κυβερνώνται» από ισλαμιστές ή εμπόρους ναρκωτικών ή από αμφότερους. Και αυτές τις ημέρες της επιστροφής στα θρανία, η είδηση ότι οι έμποροι ναρκωτικών προσφέρουν δωρεάν τετράδια, στυλό και σάκες σε φτωχές οικογένειες των ξεχασμένων «μπανλιέ», δυστυχώς επιβεβαιώνει όλα όσα είπε ο Μπαϊρού περί «κοινωνικού μοντέλου σε κρίση».
Τις επόμενες ημέρες και εβδομάδες, «η Γαλλία θα κληθεί να σχηματίσει νέα κυβέρνηση, να αντιμετωπίσει, φυσικά, αυτά τα πραγματικά προβλήματα αλλά και να αποτινάξει μια αυτοπεριγραφή που έχει καταστεί καταστροφολογία και αυτοεκπληρούμενη προφητεία», καταλήγει ο Στέφανο Μοντεφιόρι στην ανταπόκρισή του από το Παρίσι.