Ο Ντόναλντ Τραμπ πήρε ήδη το μεγαλύτερο ρίσκο των συνολικά τεσσεράμισι ετών της προεδρίας του, χτυπώντας το Ιράν και βάζοντας τις ΗΠΑ στον πόλεμο του Ισραήλ κατά της Ισλαμικής Δημοκρατίας. Ενα τέτοιο ρίσκο προϋποθέτει βεβαιότητες που ο ίδιος ο αμερικανός πρόεδρος ίσως έχει, αλλά δεν είναι σίγουρο ότι ανταποκρίνονται στην αντικειμενική πραγματικότητα.

Ο Τραμπ, γράφουν οι Financial Times, προφανώς ποντάρει στην υπόθεση ότι το Ιράν και οι πληρεξούσιοί του στη Μέση Ανατολή έχουν αποδυναμωθεί τόσο πολύ που ο ίδιος μπορεί να παρουσιάσει την παρέμβασή του ως «περιορισμένη και επιτυχημένη». Ελπίζει, επίσης, ότι η Τεχεράνη θα φοβηθεί και θα επιδιώξει ταχύτατα μια διευθέτηση του θέματος, αντί να προβεί σε αντίποινα.

Εάν έχει δίκιο, θα έχει επιτύχει έναν διαχρονικό στόχο της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής, ο οποίος εκτείνεται σε πολλαπλές κυβερνήσεις: την εξάλειψη της ιρανικής πυρηνικής απειλής. Και θα το έχει κάνει με σχετικά χαμηλό κόστος.

Ωστόσο, σημειώνουν οι FT, η κίνηση αυτή ενέχει το τεράστιο ρίσκο να πυροδοτήσει περαιτέρω τη Μέση Ανατολή, θέτοντας σε κίνδυνο την ασφάλεια των ΗΠΑ και του Ισραήλ, κίνηση που μπορεί να γυρίσει μπούμερανγκ σε έναν πρόεδρο που υποσχέθηκε να μην εμπλέξει τις ΗΠΑ σε νέες παγκόσμιες συγκρούσεις.

«Ολα εξαρτώνται από το πώς θα αντιδράσει το ιρανικό καθεστώς. Και δεν είναι σαφές ποιες είναι οι ικανότητες και η βούληση του καθεστώτος σε αυτό το σημείο. Ομως το δίκτυο του Ιράν σε όλη την περιοχή παραμένει επιχειρησιακώς θανατηφόρο και είναι σε θέση να σπείρει πολύ περισσότερη αστάθεια και τρόμο εφόσον επιλέξει να το κάνει», λέει στους Financial Times ο Μπράιαν Κατούλις, ανώτερος συνεργάτης στο Ινστιτούτο Μέσης Ανατολής της Ουάσινγκτον.

Ο Τραμπ στήριξε την προεκλογική εκστρατεία του στην υπόσχεση ότι θα γίνει «ειρηνοποιός» στη δεύτερη θητεία του, επιλύοντας παγκόσμιες συγκρούσεις, αντί να υποδαυλίζει νέες.

Ομως υπό την πίεση του Μπενιαμίν Νετανιάχου, προφανώς είδε ένα χτύπημα κατά του Ιράν ως μια ευκαιρία που έπρεπε να αξιοποιηθεί προκειμένου ο ίδιος να παρουσιαστεί ως ηγέτης πρόθυμος να ασκήσει την αμερικανική στρατιωτική ισχύ.

Στις δηλώσεις του μετά το χτύπημα, πάντως, ο Τραμπ φάνηκε να απολαμβάνει τη μετάβασή του από απομονωτή σε πολεμοχαρή, γράφουν οι FT. Φόρεσε το κόκκινο καπέλο με το σύνθημα «Κάνουμε την Αμερική Μεγάλη Ξανά» και βρέθηκε μαζί με κορυφαίους βοηθούς του στην Αίθουσα Κρίσεων του Λευκού Οίκου. Κατά την ομιλία του προειδοποίησε πως είναι έτοιμος να συνεχίσει την στρατιωτική εκστρατεία εναντίον του Ιράν, εάν χρειαστεί.

«Είτε θα υπάρξει ειρήνη είτε θα υπάρξει τραγωδία για το Ιράν, πολύ μεγαλύτερη από αυτήν που έχουμε δει τις τελευταίες οκτώ ημέρες», είπε ο Τραμπ. «Εχουν απομείνει πολλοί στόχοι. Εάν η ειρήνη δεν έρθει γρήγορα, θα χτυπήσουμε αυτούς τους άλλους στόχους με ακρίβεια, ταχύτητα και επιδεξιότητα».

Το Ιράν αποτελούσε πάντα μια εξαίρεση στο δόγμα του Τραμπ περί μη παρέμβασης, επισημαίνουν οι FT. Στις αρχές του 2020, προς το τέλος της πρώτης του θητείας, διενήργησε μια στρατιωτική επιχείρηση υψηλού ρίσκου για τη δολοφονία του στρατιωτικού διοικητή του Ιράν, Κασέμ Σουλεϊμανί, στη Βαγδάτη.

«Εάν απειληθούν Αμερικανοί οπουδήποτε, έχουμε ήδη εντοπίσει πλήρως όλους τους στόχους και είμαι έτοιμος να αναλάβω οποιαδήποτε δράση είναι απαραίτητη. Και αναφέρομαι ιδιαιτέρως στο Ιράν», είχε πει τότε ο Τραμπ.

Κατά την επίσκεψή του τον περασμένο μήνα στην περιοχή του Κόλπου, ο πρόεδρος των ΗΠΑ είχε απευθύνει ακόμη μια σαφή προειδοποίηση προς την Τεχεράνη: «Θέλουμε να είναι μια υπέροχη, ασφαλής, σπουδαία χώρα, αλλά δεν μπορούν να έχουν πυρηνικά όπλα».

Οι δημόσιες προειδοποιήσεις προς την Τεχεράνη εντάθηκαν δραματικά την περασμένη εβδομάδα, καθώς αποχώρησε πρόωρα από τη σύνοδο κορυφής της G7 στον Καναδά για να εξετάσει την κατάσταση στο Ιράν. Η υπόδειξή του ότι η Ισλαμική Δημοκρατία είχε δύο εβδομάδες στη διάθεσή της για να υποκύψει στις απαιτήσεις των ΗΠΑ αποδείχτηκε βραχύβια.

Η Ντάνα Στρουλ, πρώην αναπληρώτρια υπουργός Αμυνας των ΗΠΑ για τη Μέση Ανατολή, εξηγεί στους Financial Times ότι η στροφή του Τραμπ απέναντι στο Ιράν έρχεται σε αντίθεση με την προηγούμενη στάση του στην εξωτερική πολιτική. «Ο Τραμπ έχει επανειλημμένως δηλώσει την προτίμησή του για τη διπλωματία, την επιθυμία του να κάνει συμφωνίες και να κριθεί από τους πολέμους στους οποίους δεν συμμετέχουν οι ΗΠΑ», υπενθυμίζει.

«Και να που, πέντε μήνες από την ορκωμοσία του, έχει βάλει τις ΗΠΑ σε άμεση σύγκρουση με το Ιράν, χωρίς μια σοβαρή εξήγηση προς τον αμερικανικό λαό για την εικόνα που έχουν οι υπηρεσίες πληροφοριών και χωρίς σοβαρή συνεργασία με το Κογκρέσο σχετικά με την έγκριση της χρήσης στρατιωτικής βίας», συνεχίζει.

«Ο πόλεμος στο Ιράκ ξεκίνησε επίσης με ψευδείς προφάσεις», είπε ο Κρις Βαν Χόλεν, Δημοκρατικός γερουσιαστής από το Μέριλαντ, σηματοδοτώντας το είδος των εσωτερικών επιθέσεων που μπορεί να περιμένει ο Τραμπ τις επόμενες ημέρες. «Οι ΗΠΑ δικαίως υποστήριξαν την άμυνα του Ισραήλ, αλλά δεν έπρεπε να συμμετάσχουν στη διεξαγωγή αυτού του πολέμου».

Η Αλεξάντρια Οκάζιο-Κορτέζ, Δημοκρατική βουλευτής της Νέας Υόρκης, ζήτησε την παραπομπή του Τραμπ για ανάληψη στρατιωτικής δράσης χωρίς την άδεια του Κογκρέσου. Ο Ρεπουμπλικανός βουλευτής Τόμας Μάσι έγραψε για την απόφαση του Τραμπ να επιτεθεί: «Είναι αντισυνταγματική».

Βεβαίως, άλλοι Ρεπουμπλικανοί νομοθέτες χαιρέτισαν την κίνηση, γράφουν οι FT. «Η ενέργεια του προέδρου εμποδίζει το μεγαλύτερο κράτος-χορηγό της τρομοκρατίας στον κόσμο, το οποίο φωνάζει “Θάνατος στην Αμερική”, να αποκτήσει το πιο θανατηφόρο όπλο στον πλανήτη. Αυτή είναι η πολιτική “Πρώτα η Αμερική” στην πράξη», είπε ο πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων Μάικ Τζόνσον.

Η ενέργεια του Τραμπ κατά του Ιράν ήρθε καθώς τα ποσοστά αποδοχής του βρίσκονται στο 46,9%. Συνεπώς, κάποιοι πιστεύουν ότι ο αμερικανός πρόεδρος έχει «αρκετό πολιτικό περιθώριο» να συνεχίσει τον πόλεμο, ειδικά αν το Ιράν απαντήσει. Το «παράθυρο» αυτό, όμως μπορεί να μη μείνει ανοιχτό για πολύ, ειδικά αν ο πόλεμος διευρυνθεί ή πυροδοτήσει μια νέα ενεργειακή κρίση.

Είναι άγνωστο, καταλήγουν οι Financial Times, πώς όλα αυτά θα επηρεάσουν τους Αμερικανούς όταν θα αρχίσουν δικοί τους στρατιώτες να σκοτώνονται και η τιμή του πετρελαίου ανεβεί πάνω από τα 100 δολάρια το βαρέλι.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News