Δεν λέω πως ό,τι βλέπουμε στο Netflix είναι καλό. Η πλατφόρμα που όλοι αγαπάμε έχει ένα κάρο πράγματα στο μενού της, που τα αξιολογείς σύμφωνα με τα γούστα σου. Εχει, όμως, ένα πλαφόν ποιότητας σ’ αυτό που σου προσφέρει, και κυρίως στις σειρές που παρελαύνουν από τη συχνότητά της. Δεν σε απογοητεύουν, τουλάχιστον όχι με τον τρόπο που το κάνουν οι περισσότερες σειρές της παραδοσιακής τηλεόρασης.
Ενα τέτοιο πλαφόν ποιότητας έχει ο «Σιωπηλός δρόμος», η νέα αστυνομική σειρά με την υπογραφή της Μελίνας Τσαμπάνη και του Πέτρου Καλκόβαλη. Γι’ αυτό λέω ότι θα μπορούσε κάλλιστα να μπει στο δυναμικό του Netflix. Δεν είναι, όμως, εκεί. Την παρακολουθούμε από τη συχνότητα του Mega, και δεν μας χαλάει καθόλου. Αντιθέτως, μας δίνει έναν (ακόμα) λόγο να βλέπουμε με περισσότερη συμπάθεια την ελληνική τηλεόραση, που επιμένει σε μπαγιάτικες συνταγές και μας έχει φλομώσει με ριάλιτι. Κάποιες φορές, πάει προς τη σωστή κατεύθυνση. Και κάνει τους πάντες να μιλάνε εγκωμιαστικά και να εκπλήσσονται ευχάριστα.
Ο «Σιωπηλός δρόμος» θα ξετυλίξει το κουβάρι της ιστορίας του σε δεκατρία επεισόδια, που θα τα βλέπουμε κάθε Κυριακή. Βέβαια, μετά το τέλος του πρώτου επεισοδίου, το οποίο προβλήθηκε στις 4 Απριλίου, οι περισσότεροι θα ήθελαν να μπορούν να πατήσουν ένα κουμπί και να δουν ένα ακόμη. Αυτή είναι μια πολύ καλή εξέλιξη για μια σειρά που συστήνεται στο κοινό. Να σου ξυπνήσει τη διάθεση για «binge watching». Βέβαια, η τηλεοπτική της μετάδοση με τον παραδοσιακό τρόπο δεν είναι ό,τι καλύτερο μπορεί να συμβεί στον σύγχρονο θεατή, ο οποίος έχει μυηθεί πλήρως στη δυνατότητα να βλέπει μια σειρά όποτε θέλει, για όσο θέλει. Ας το προσπεράσουμε, όμως, αυτό, δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα.
Ας σταθούμε σε αυτά που έχουμε. Ενα πολύ καλό σενάριο, κατ’ αρχάς, από το συγγραφικό δίδυμο Τσαμπάνη-Καλκόβαλη. Τους γνωρίσαμε από τις «Αγριες Μέλισσες», στις οποίες επίσης βλέπεις μια αρτιότητα σεναριακή, που ξεπερνά όσα έχουμε συνηθίσει έως σήμερα από τις δραματικές τηλεοπτικές σειρές. Στην καθημερινή σειρά τους, έχουν δομήσει τους χαρακτήρες και την πλοκή με τρόπο που τους δίνει ένα ρεαλιστικό βάθος. Αυτό το ρεαλιστικό βάθος, τόσο απλό στη θεωρία και δύσκολο στην πράξη, φάνηκε ότι έχει και η αστυνομική σειρά τους. Και είναι ένα από τα μαγικά υλικά της κινηματογραφικής τηλεόρασης, όπως τη μάθαμε από τις μεγάλες πλατφόρμες. Σε κάνει να ταυτίζεσαι με ό,τι βλέπεις και σπανίως να λες: εδώ κάτι μου κλωτσάει.
Ο «Σιωπηλός δρόμος» ξεκίνησε με την αλληγορική ιστορία του «Αυλητή του Χάμελιν». Εδιωξε από το χωριό τα ποντίκια, παρασύροντάς τα με τη μουσική του, αλλά όταν οι κάτοικοι αρνήθηκαν να τον πληρώσουν, παρέσυρε με τον ίδιο τρόπο τα παιδιά τους, εξαφανίζοντάς τα.
Μια καλή σειρά σε εισάγει αμέσως στην καρδιά της υπόθεσης, σου ψιθυρίζει το κίνητρο που κινεί το αφηγηματικό νήμα της. Εδώ θα δείτε μια ιστορία εκδίκησης, μας είπαν οι σεναριογράφοι. Και αμέσως, άρχισαν να συναρμολογούν τα κομμάτια του παζλ, με την κινηματογραφική δεξιότητα και αισθητική που θέλουμε να βλέπουμε σε μια σειρά. Πατώντας σε δοκιμασμένες συνταγές αντίστοιχων σειρών, όπως το «True Detective», ο «Σιωπηλός δρόμος» δείχνει ότι έχει μάθει από το παράδειγμά τους και το έχει ενσωματώσει.
Η ιστορία περιστρέφεται γύρω από την απαγωγή εννέα παιδιών Δημοτικού, εύπορων οικογενειών. Τα παιδιά εξαφανίζονται κατά τη μεταφορά τους με το σχολικό λεωφορείο του high class Κολεγίου, στο οποίο φοιτούν, μαζί με τον οδηγό και τη συνοδό τους. Και το νήμα της ιστορίας αρχίζει να ξετυλίγεται, φέρνοντας στην επιφάνεια μυστικά και ίντριγκες του παρελθόντος, που καθορίζουν τις σχέσεις της πρωταγωνιστικής οικογένειας με τους υπόλοιπους. Το αναπάντεχο γεγονός ταράζει την αποχαύνωση της εύρωστης κοινωνίας και τη φέρνει αντιμέτωπη με τους δαίμονές της. Τα προσωπεία πέφτουν και οι αλήθειες αποκαλύπτονται, η μία μετά την άλλη.
Η τηλεθέαση του πρώτου επεισοδίου έδειξε ότι το κοινό αγκάλιασε τη σειρά. Σημείωσε αρκετά καλές επιδόσεις, με δεδομένο ότι απέναντί της είχε ριάλιτι. Θα συνεχίσει εξίσου δυναμικά; Αυτό δεν το ξέρει κανείς. Πάντως, οι πιθανότητες είναι υπέρ της.
ΥΓ. Στο τιμόνι της σκηνοθεσίας της, ο Βαρδής Μαρινάκης. Γνωστός για τις μικρού μήκους ταινίες του (μάλιστα τέσσερις από αυτές έχουν βραβευτεί) αλλά και για τα διαφημιστικά του σποτ.
Παίζουν οι Πηνελόπη Τσιλίκα, Αντώνης Καφετζόπουλος, Δημήτρης Λάλος, Βίκυ Παπαδοπούλου, Χριστίνα Φαμέλλη, Μαρίσσα Τριανταφυλλίδου, Χρήστος Λούλης, Μυρτώ Αλικάκη κ.ά.