Ο φεμινισμός είναι η τελευταία λέξη της μόδας, ο άσος στο μανίκι κάθε σημαντικού οίκου. Αυτό τουλάχιστον πιστεύει το δημοσίευμα της βρετανικής εφημερίδας Guardian, στο αφιέρωμά του για την Εβδομάδα Μόδας στο Παρίσι.

Την παράσταση φαίνεται πως έκλεψε η Μαρία Γκράτσια Κιούρι, ως σχεδιάστρια του διάσημου οίκου Christian Dior. Κάποτε ανδροκρατούμενος, πλέον παραδομένος στο ταλέντο της συγκεκριμένης σχεδιάστριας. Το προσωπικό πείραμα της Ιταλίδας να μετατρέψει τον γαλλικό οίκο, από συνώνυμο της θηλυκότητας παλαιάς κοπής σε προπύργιο του νέας γενιάς φεμινισμού, φαίνεται πως πέτυχε. Κάθε της βήμα μοιάζει πιο σταθερό και πιο τολμηρό.

Τα μοντέλα μοιράστηκαν τη σκηνή με μία εντυπωσιακή ομάδα σύγχρονου χορού, εγκαινιάζοντας την παριζιάνικη Εβδομάδα Μόδας. Ανδρες και γυναίκες χορευτές ακολούθησαν τον παλμό των μοντέλων στην πασαρέλα-σκηνή, εναρμονίστηκαν απόλυτα μαζί τους.

Κάποιες φορές οι κινήσεις τους παρέπεμπαν σε αισθησιακή σάλσα, κάποιες άλλες, σε πιο δυναμική χιπ-χοπ. Η παριζιάνικη μόδα έχει άλλωστε μεγάλη ιστορία και σχέση με τον χορό. Ο ίδιος ο Κριστιάν Ντιόρ είχε σχεδιάσει το νυφικό της διάσημης μπαλαρίνας Μαργκό Φοντέιν, την οποία λάτρευε.

Στη σημερινή εποχή όμως, η Μαρία Γκράτσια Κιούρι έρχεται να μιλήσει για μεγαλύτερη φυσικότητα σε ό,τι έχει να κάνει με τα σώματα και τις κινήσεις των γυναικών. «Η παράδοση στο μπαλέτο δεν έχει να κάνει με τα πραγματικά γυναικεία σώματα. Το μπαλέτο απαιτεί έναν σωματότυπο που δεν θεωρείται συνηθισμένος και κινήσεις αφύσικες για το σώμα μας. Γυναίκες χορογράφοι, όπως η Ιζαντόρα Ντάνκαν και η Πίνα Μπάους, έσπασαν αυτές τις νόρμες. Δημιούργησαν χορό πιο φιλικό απέναντι στις γυναίκες» είπε η σχεδιάστρια λίγο μετά την επίδειξη.

Ο παραλληλισμός που έκανε ανάμεσα στη μόδα και στο μπαλέτο, είναι πολύ εύστοχος. Πρόκειται για δύο χώρους, που έχουν μακρά ιστορία στο να δημιουργούν φετιχισμό με τα πολύ αδύνατα, σχεδόν αποστεωμένα σώματα. Η τεχνική του χορού πάνω στις εντυπωσιακές αλλά εξαιρετικά επώδυνες πουέντ, ανακαλύφθηκε άλλωστε, προκειμένου να κάνει τις χορεύτριες να δείχνουν αιθέριες, σχεδόν άυλες.

«Παλιότερα η μόδα είχε την ίδια φιλοσοφία με το μπαλέτο. Ηθελε να ελέγξει τις γυναίκες, να περιορίσει τα σώματά τους. Ζούμε σε μία πολύ επαναστατική εποχή. Ηρθε επιτέλους η ώρα για τη μόδα να στηρίξει τις γυναίκες, να πάει με το μέρος τους. Ο χορός μπορεί να μας δείξει πόσο διαφορετικά μπορούν να γίνουν τα πράγματα. Σε μία τόσο κρίσιμη στιγμή, ένας ιστορικός οίκος όπως ο Dior, δεν μπορεί να μείνει αμέτοχος μπροστά σε αυτή την αλλαγή» είπε χαρακτηριστικά.

Οπως όμως συμφώνησαν τα περισσότερα δημοσιεύματα, το συγκεκριμένο σόου τα πήγε καλύτερα στη θεωρία παρά στην πράξη. Παρά όλη αυτή τη ρητορική της σχεδιάστριας για τα γυναικεία σώματα που πρέπει να αρχίσουν να βγαίνουν από το αυστηρό περίγραμμα και το πρότυπο των πολύ αδύνατων κοριτσιών, επέλεξε ωστόσο τέτοιου είδους μοντέλα, που έμοιαζαν περισσότερο με αυστηρά εκπαιδευμένες μπαλαρίνες.

Ωραία τα λόγια, αλλά η πραγματική επανάσταση θα ερχόταν μαζί με πιο χυμώδεις γυναίκες που θα μπορούσαν να φορέσουν τα όμορφα ρούχα της.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News