Παιδιά σε αεροπλάνα, σε λεωφορεία, σε πλοία, παιδιά στο θέατρο, στον κινηματογράφο, σε μουσεία, στα εστιατόρια: ποιος δεν είχε την «ατυχία» να βρεθεί κοντά σε φασαριόζικα διαβολάκια, ή τους αδιάφορους γονείς τους για να είμαστε δίκαιοι; Ποιος δεν έχει ταλαιπωρηθεί δίπλα σε ακάματους μαθητές που τρέχουν πάνω-κάτω, ή δίπλα σε νήπια που κλαίνε απαρηγόρητα και δεν αφήνουν σε ησυχία όλους τους άλλους;
Και, βέβαια, ποιος δεν θα ήθελε να υπάρχει μια λύση; Μια καλή ιδέα μας δίνει ιδιοκτήτης wine bar από την Ιταλία, που σκέφτηκε να καθιερώσει έκπτωση για τις οικογένειες που έχουν μαζί τους παιδιά τα οποία κάθονται ήσυχα-ήσυχα και τρώνε.
Οπως γράφει ο Guardian, για τη λύση του Αντόνιο Φεράρι, που έχει κατάστημα στη Πάδοβα, ανοιχτό και σε οικογένειες τις Κυριακές, αφορμή ήταν ένα πάρτι που έγινε στο κατάστημά του.
Πέντε από τα 11 άτομα στο τραπέζι ήταν παιδιά που ήταν πολύ ήρεμα. Φιλοδώρησε, λοιπόν, την παρέα με έκπτωση 5% στο λογαριασμό και από τότε το εφαρμόζει και σε άλλες οικογένειες. Η παρέα «απάντησε» στην έκπτωση με φιλοδώρημα προς το κατάστημα ύψους 30 ευρώ!
Από την πείρα του (που υποθέτουμε είναι αρκετά πικρή) υπολογίζει ότι το 30% των οικογενειών με παιδιά δεν ξέρουν πώς να τα χειριστούν όταν είναι στο τραπέζι, πόσο μάλλον για τα μακράς διαρκείας ιταλικά οικογενειακά γεύματα.
Ετσι τα μικρά αρχίζουν να τρέχουν εδώ και εκεί ενοχλώντας τους άλλους πελάτες και το προσωπικό. Ισως είναι και ζήτημα ιταλικού ταμπεραμέντου, που κάνει τα παιδιά πιο ζωηρά και δραστήρια. Το πιθανότερο όμως είναι ότι απλώς οι γονείς αδιαφορούν για τη συμπεριφορά των παιδιών τους. Αυτό είναι εμμέσως πλην σαφώς και το μήνυμα του Φεράρι. Προφανώς τα παιδιά δεν νοιάζονται για την έκπτωση, αλλά νοιάζονται οι γονείς τους. Αυτοί πρέπει καλούνται να δείξουν το στοιχειώδες ενδιαφέρον προς τα παιδιά τους προκειμένου να μην κάνουν φασαρία και τουλάχιστον να μην ενοχλούν τους άλλους.
Για την ιστορία: ο Φεράρι δεν έχει δικά του παιδιά.