Η γοητεία της είναι ακαταμάχητη –«ça va sans dire» (αυτό είναι αυτονόητο) αναφέρει χαρακτηριστικά η γαλλομαθής Λεονέτα Μπεντιβόλιο της La Repubblica–, ενώ η ιδιαίτερη ιδιοσυγκρασία της τής επιτρέπει να καταπιάνεται, σημειώνοντας μάλιστα μεγάλη επιτυχία, με το μόντελινγκ, τον κινηματογράφο, το θέατρο.

Σύμφωνα, όμως, με την ιταλίδα δημοσιογράφο, αυτό που καθιστά ξεχωριστή τη Λετίσια Καστά είναι η οξύνοια και η αποφασιστικότητά της, ιδιότητες που της επιτρέπουν, καταρχάς, να αποφεύγει τα κλισέ και να μην επαναλαμβάνεται, και, κυρίως, να πειραματίζεται, να ρισκάρει, να μη διστάζει να συμμετάσχει σε τολμηρά εγχειρήματα, όπως κάνει στην πρωτότυπη θεατρική παράσταση «Clara Haskil, prélude e fugue».

Η 44χρονη γαλλίδα ηθοποιός είναι η απόλυτη πρωταγωνίστρια αυτού του απαιτητικού θεάματος, όπου υποδύεται την εξαιρετική πιανίστρια Κλάρα Χάσκιλ, η οποία γεννήθηκε στο Βουκουρέστι το 1895 και πέθανε (με τραγικό τρόπο) στις Βρυξέλλες το 1960. Τη Λετίσια Καστά στη σκηνή συνοδεύει η διάσημη τουρκάλα πιανίστρια Ισίλ Μπενγκί.

Η πρεμιέρα του έργου έγινε στο Παρίσι τον Ιανουάριο του 2021, στη συνέχεια ανέβηκε σε διάφορες γαλλικές και ευρωπαϊκές σκηνές (περιλαμβανομένης και εκείνης του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών, πέρυσι τον Φεβρουάριο), ενώ τον προηγούμενο μήνα επέστρεψε στη γαλλική πρωτεύουσα για έναν δεύτερο κύκλο παραστάσεων, που ολοκληρώθηκε πριν από δύο εβδομάδες.

«Είναι μια οδυνηρή ιστορία, που εξιστορείται με ευαισθησία μέσω του ζωντανού κειμένου του Σερζ Κριμπούς και παρουσιάζεται νηφάλια από τον σκηνοθέτη Σάφι Νεμπού» ανέφερε η Καστά, συνομιλώντας (τηλεφωνικώς) με τη δημοσιογράφο της La Repubblica, με αφορμή το ανέβασμα της παράστασης στο περίφημο Festival dei Due Mondi, που πραγματοποιείται κάθε καλοκαίρι στην πόλη Σπολέτο της Ούμπρια. «Γι’ αυτό άγγιξε τις ψυχές πολλών θεατών» προσέθεσε, μιλώντας με ενθουσιασμό, υψώνοντας την ένταση της φωνής της για να πνίξει τη φωνή του δύο ετών γιου της Αζέλ, όπως αναφέρει η Λεονέτα Μπεντιβόλιο.

«Ημουν έγκυος ενώ έκανα πρόβες για το ανέβασμα της Κλάρα Χάσκιλ, δηλαδή από τον τέταρτο μέχρι τον όγδοο μήνα της εγκυμοσύνης, ενώ η πρεμιέρα έγινε δύο μήνες μετά τη γέννησή του Aζέλ. Ηταν σαν να να ακολουθούσα δύο παράλληλες, δημιουργικές και θαυμάσιες πορείες» ανέφερε η Καστά.

«Ηταν ένας πραγματικός θρύλος του πιάνου. Εξαιρετικά ταλαντούχα, πάλευε με την εύθραυστη υγεία της και το σκηνικό άγχος. Πέρασε δύο παγκοσμίους πολέμους, ξέφυγε από τον ναζισμό…» σημείωσε στη συνέχεια, μιλώντας για την Κλάρα Χάσκιλ. «Δεν είμαι Εβραία όπως ήταν εκείνη, ούτε έχω ζήσει πολέμους, ούτε έχω υποφέρει από σκολίωση. Αλλά την καταλαβαίνω. Εφυγα μακριά από την οικογένεια πολύ μικρή. Ξεκίνησα την καριέρα μου στα 14 και ταξίδεψα παντού, κάνοντας μια ζωή διαφορετική από εκείνη των συνομηλίκων μου. Η Κλάρα μπήκε στον κόσμο της μουσικής πολύ νωρίς: έδωσε τις πρώτες της συναυλίες σε ηλικία 12 ετών. Δεν είμαι ιδιοφυΐα, φυσικά, όπως εκείνη, αλλά την αντιλαμβάνομαι. Ξέρω πώς αισθάνεται κάποιος όταν είναι διαφορετικός από όλους και συγκεκριμένα άτομα θέλουν να τον κατηγοριοποιήσουν. Ποτέ δεν απαρνήθηκα, όπως και εκείνη, αυτό που είμαι».

Στη σκηνή η Λετίσια Καστά, εκτός από την Κλάρα Χάσκιλ, υποδύεται και άλλα πολλά πρόσωπα που πέρασαν από τη ζωή της κορυφαίας πιανίστριας, την οποία το έργο ακολουθεί από τα παιδικά της χρόνια μέχρι τον θάνατο. «Υποδύομαι τους μουσικούς που γνώρισε και μετά τον θείο της, τις θείες, τη γιαγιά, τη μητέρα, τις αδελφές, έναν γιατρό, έναν ιμπρεσάριο, θαυμαστές και φίλους, μεταξύ άλλων και τον Τσάρλι Τσάπλιν. Προσπαθώ να συλλάβω το πνεύμα τους εκ των έσω. Οταν ερμηνεύω έναν άνδρα δεν είμαι μια γυναίκα που παριστάνει τον άνδρα, αλλά ένας χώρος στον οποίο αντηχούν τα συναισθήματά του» εξήγησε. 

Ερωτηθείσα τι σημαίνει για εκείνη ομορφιά, η Λετίσια Καστά απάντησε πως είναι «ο ίλιγγος της υποκριτικής στο θέατρο και το να μπορώ να χαρίζω στους άλλους, μέσω της δουλειάς μου, όμορφες στιγμές, ούτως ώστε να βγουν από την πολύ δύσκολη καθημερινότητα. Ο κόσμος είναι βίαιος, κουραστικός. Η τέχνη είναι μια τεράστια πηγή ελπίδας» τόνισε.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News