Την περασμένη Παρασκευή, 23 του μηνός, έφτασε κλήση στο Κέντρο Αμεσης Βοήθειας της Λευκωσίας ότι μια κοπέλα βρέθηκε αναίσθητη στο σπίτι της. Εστάλη αμέσως ασθενοφόρο, το οποίο τη μετέφερε στο Γενικό Νοσοκομείο της πόλης. Εκεί, οι επί καθήκοντι ιατροί επιβεβαίωσαν απλώς ότι ήταν ήδη νεκρή.
Εθεσε η ίδια τέλος στην ζωή της.
Το όνομά της, Ελενα Φραντζή, δεν ήταν άγνωστο στην μικρή κοινωνία της Κύπρου. Είκοσι πέντε χρόνια πριν, ένα μικρό κοριτσάκι, τεσσάρων ετών τότε, ψέλλισε κάτι για τον θετό της πατέρα. Ότι δεν της συμπεριφερόταν καλά. «Μικρή είναι, δεν ξέρει τι λέει», είπε ο περίγυρος. Aσε που ο θετός της μπαμπάς, είναι παπάς!
Στην Κύπρο, να ξέρετε, και τον πατέρα «παπά» τον προφέρουν…
Πέρασαν χρόνια ώσπου να ξαναμιλήσει η Eλενα, που στο μεταξύ είχε γίνει πια νεαρή γυναίκα. Είπε ευθέως ότι ο θετός της πατέρας την κακοποιούσε σεξουαλικά και η υπόθεση πράγματι έφτασε στο δικαστήριο. Αυτό, αποφάνθηκε ότι η καταγγελία της πράγματι είχε βάση, και τιμώρησε τον παπά (με και χωρίς εισαγωγικά) σε ποινή φυλάκισης 2 ετών.
Oμως η κοινωνία, είπαμε, είναι μικρή, και δεν αντέχει εκείνα που δεν χωρούν στον νου της – προτιμά να τα σπρώχνει κάτω από το χαλί, και εκείνον που τα αποκαλύπτει επίσης να τον εξοστρακίζει.
Η Eλενα έμαθε τότε να συμβιώνει με ύβρεις, προσβολές και απειλές επειδή τόλμησε να σπιλώσει την υπόληψη ιερέα.
Κανείς δεν την άκουσε όταν στα τέσσερά της μίλησε για την κακοποίηση που δεχόταν, και κανείς όπως αποδείχτηκε δεν ήθελε να την ακούσει ακόμα κι όταν τόσα χρόνια μετά το δικαστήριο την δικαίωσε.
Τα τρία τελευταία χρόνια αναγκάστηκε να ζει υπό την φροντίδα της Μητρόπολης Ταμασού, που εδρεύει στην Κάτω Δευτερά, ένα μικρό χωριό 11 μόλις χιλιόμετρα από την πόλη της Λευκωσίας. Η εκκλησία της παρείχε οικονομική και ψυχολογική υποστήριξη. Ο Μητροπολίτης Ησαΐας, μίλησε χθες στον ραδιοφωνικό σταθμό Active της Κύπρου, και είπε «μας στοιχειώνει που χάσαμε την Έλενα», παραδεχόμενος και την δική του ευθύνη «που ένα παιδί μας έφυγε μέσα από τα χέρια μας».
Τόνισε επίσης ότι η Μητρόπολη, πέραν της δικαστικής ποινής που είχε επιβληθεί στον ιερέα, θετό πατέρα της Έλενας, τον έθεσε σε… τριετή αργία, αφαιρώντας του τα ενοριακά καθήκοντα και τις δραστηριότητές του που αφορούσαν μικρά παιδιά, και υποχρεώνοντάς τον να απομονωθεί σε μοναστήρι της περιοχής όπου και του επιβλήθηκε πνευματικό πρόγραμμα προσευχής. «Αυτές οι ποινές», είπε ο Μητροπολίτης Ησαΐας, «για έναν ιερωμένο θεωρούνται μεγάλη τιμωρία». Εδώ, τα λεγόμενά του:
Δύο μέρες μετά τον χαμό της Έλενας Φραντζή, η Αναστασία Παπαδοπούλου, κόρη του πρώην Προέδρου της Κύπρου Τάσσου Παπαδόπουλου, δικηγόρος και ακτιβίστρια υπέρ των δικαιωμάτων των γυναικών, των παιδιών, και κάθε ανθρώπου που υφίσταται την βία σε όποια της μορφή, ανέβασε στο facebook ένα κείμενο υπό τον τίτλο «Ελενα, σου ζητώ συγγνώμη…», που άγγιξε βαθιά την κυπριακή κοινωνία – κάτι που καταγράφεται όχι μόνο από τα «κτυπήματα» και τα «likes» στο Διαδίκτυο, αλλά κυρίως από τις συζητήσεις που γίνονται σε κάθε χώρο.
Στην σπαρακτική συγγνώμη της προς την Ελενα, η Αναστασία Παπαδοπούλου καταγράφει όλο το βασανιστικό ιστορικό της.
- Πότε και πώς τόλμησε να μιλήσει στην λειτουργό του γραφείου ευημερίας που ήταν υπεύθυνη για αυτήν.
- Πως ξανατόλμησε στα 14 της να σπάσει τη σιωπή της πάλι. «Βοηθήθηκες από μια ψυχολόγο να μιλήσεις. Κατήγγειλες. Εξανάγκασες τη διαδικασία. Μια διαδικασία που κατά βάθος δεν ήθελε κανένας να προχωρήσει. Εσύ το έκανες».
- Και πάλι, όμως, στα 20 της, «όταν οι συνομήλικοί σου απολάμβαναν την ανεμελιά της νιότης, εσύ στεκόσουν στο εδώλιο του μάρτυρα για να πεις την ιστορία σου. Για τις βραδινές επισκέψεις του «προστάτη» σου στο κρεβάτι σου, για το πόνο που ένιωθες, για το υγρό που μετά κολλούσε πάνω σου. Τόλμησες να μιλήσεις.
- Κι όταν η πρωτόδικη απόφαση της καταδίκης σε 2ετή κάθειρξη επικυρώθηκε και από το εφετείο, ο ‘προστάτης’ (θετός πατέρας-παπάς), έκανε τα 2 του χρόνια φυλακή, όταν βγήκε, ο ‘προϊστάμενός’ του (ο Μητροπολίτης), έκρινε ότι αδίκως καταδικάστηκε και έπρεπε να αποκατασταθεί στα καθήκοντα του, όπως και έγινε, «εσύ έμεινες για ακόμα μια φορά μόνη. Δεν είχες οικογένεια. Δεν είχες που να πας εφόσον στο μόνο τόπο που γνώριζες, εκεί που μεγάλωσες δεν μπορούσες να επιστρέψεις. Εκείνος επέστρεψε. «Για το καλό της κοινότητας και κατευνασμό της αντίδρασης» μου είπε ο «προϊστάμενος» όταν του ήγειρα το θέμα. Και έτσι απλά, εσύ έμεινες μόνη. Εσύ πλήρωσες το τίμημα και την κακοποίηση για ακόμα μια φορά».
- Και στο τέλος: «Έλενα, δεν αναγνώρισα το ποια ήσουν μόλις διάβασα την ανακοίνωση του θανάτου σου. Δεν ήρθα στην κηδεία σου. Δεν ξέρω αν άλλοι ήρθαν αν και θέλω να ελπίζω ότι κάποιοι ήλθαν. Ότι δεν ήσουν και εκεί μόνη. Δεν άκουσα αν υπήρξε επικήδειος. Δεν άκουσα αν κάποιος είπε ότι ήσουν μια παρουσία παράδειγμα θάρρους για όλους μας. Ότι μίλησες και έσωσες τα παιδιά που θα σε ακολουθούσαν σε εκείνη την ανάδοχη οικογένεια. Δεν άκουσα αν είπαν ότι άντεξες όσα μπορούσες, που ήταν περισσότερα από όσα εμείς θα μπορούσαμε ποτέ να αντέξουμε. Δεν άκουσα αν είπαν ότι εμείς σε αδικήσαμε. Εμείς σε οδηγήσαμε στον τάφο σου».
Η επιστολή, εδώ:
Η εμπλοκή της Εκκλησίας στην όλη υπόθεση παίρνει άλλες διαστάσεις, καθώς ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρο, Χρυσόστομος Β’, δήλωσε ευθέως ότι ο Μητροπολίτης Ταμασού Ησαίας στην ουσία «αθώωσε τον ιερέα», θετό πατέρα της Έλενας, ξαναδίνοντάς του εκκλησιαστικό ρόλο. «Μένω άφωνος», απάντησε εκείνος όταν του ετέθησαν υπόψη τα λεγόμενα του πνευματικού του προϊστάμενου.
Σήμερα αποκαλύπτεται όμως και μια άλλη πτυχή της φοβερής αυτής ιστορίας, καθώς βγήκε δημόσια μια άλλη θετή κόρη του ίδιου ιερέα, η Μαρία με το όνομα, για να δηλώσει ότι ζούσε από 9 ετών (σήμερα είναι 22) με «αυτήν την οικογένεια», και ότι «ο πατέρας μου δεν ήρθε ποτέ στο δωμάτιό μου βράδυ, και δεν με έφερε ποτέ σε άβολη θέση».
Η Μαρία, που είναι ένα ακόμα από τα κορίτσια που τοποθετήθηκαν από τις Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευημερίας της Κύπρου στην συγκεκριμένη οικογένεια του ιερέα για να την φροντίζει και να την μεγαλώσει, επισκέφθηκε η ίδια τα γραφεία του philenews, που είναι ο ενημερωτικός ιστότοπος της εφημερίδας «Φιλελεύθερος» της Κύπρου, και είπε ότι ήθελε να μιλήσει για την ανάδοχη οικογένεια της «που βάλλεται», και να πει ότι πρόκειται «για σκευωρία και πλεκτάνη η οποία στήθηκε από κάποιους που αρχικά εκμεταλλεύτηκαν την Έλενα με απώτερο στόχο να πλήξουν τον ιερέα».
Προσήλθε στην εφημερίδα με την αδελφή της (όχι βιολογική, 25 χρονών, θετή και αυτή στην ίδια οικογένεια), για να διαβεβαιώσουν ότι «ο παπάς μας ουδέποτε προέβη σε άσεμνες πράξεις εναντίον μας».
«Ήμουν συνέχεια μαζί του, τού είχα και του έχω αδυναμία. Πάντα με φρόντιζε, με βοηθούσε στα μαθήματά μου, πηγαίναμε μαζί παντού… Ακόμα και όταν η μητέρα μου (σ.σ. η γυναίκα του ιερέα), απουσίαζε πολλές ώρες από το σπίτι και ήμουν μόνη μου μαζί του, ποτέ δεν επέδειξε άσεμνη συμπεριφορά», είπε χαρακτηριστικά η αδελφή της Μαρίας.
Διανύοντας την τελευταίες μέρες της Σαρακοστής, λίγο πριν μπει η Μεγάλη Εβδομάδα, η κυπριακή κοινωνία μοιάζει πράγματι να έχει «μουδιάσει» εξαιτίας αυτής της φοβερής ιστορίας. Μιλάμε για μία κοινωνία με πολύ έντονα θρησκευτικά αισθήματα, αλλά και στην οποία ο κλήρος, ανέκαθεν, έπαιζε κυριαρχικό ρόλο σε πολλά – ακόμα και στην διακυβέρνηση της χώρας.
Ενδεικτικά, ας αναφέρουμε ότι πριν λίγες μέρες ο Μητροπολίτης Ταμασού Ησαϊας αισθάνθηκε την ανάγκη να γράψει επιστολή, που δημοσιεύτηκε βεβαίως παντού, εκθειάζοντας τον επιχειρηματία Ιβάν Σαββίδη και εγκαλώντας όλους εκείνους «που αδίκως τον επέκριναν» για την ενέργειά του να εισβάλει οπλοφορώντας σε αγωνιστικό χώρο ποδοσφαιρικού γηπέδου. «Ο άνθρωπος ζήτησε συγγνώμη», έγραψε ο Ταμασού, «και έπρεπε να την σεβαστείτε», πρόσθεσε απευθυνόμενος σε όσους τυχόν δεν …
Επισημαίνεται τέλος, ότι σχέσεις με τον κ. Σαββίδη φαίνεται να έχει και ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρο Χρυσόστομος, αφού εκτός των άλλων, σε αυτόν αποδίδεται η πρόσκληση προς τον εκ Ρωσίας επιχειρηματία να παραστεί, καθήμενος δίπλα του, στην Τελετή Εγκατάστασης του Προέδρου της Δημοκρατίας Νίκου Αναστασιάδη.
Αυτή η ιστορία, μου έλεγε σήμερα μια γυναίκα που μεγάλωσε σε άλλη ανάδοχη οικογένεια, όχι της Εκκλησίας, «μέσα από όλη την τραγικότητά της μοιάζει να δίνει φωνή σε όλους εμάς που τόσα χρόνια μάθαμε για όλα να σιωπούμε».