Ηταν Ιούνιος του 1902 όταν ο Μπενίτο Μουσολίνι (1883-1945) κατέφυγε στη Βέρνη της Ελβετίας προκειμένου να αποφύγει τη στρατιωτική του θητεία. Εκεί έπιασε δουλειά ως οικοδόμος, ενώ έκανε και κάποιες απόπειρες στη δημοσιογραφία, έχοντας από νωρίς συνειδητοποιήσει ότι έπρεπε να βρει τρόπους για να επηρεάζει τις μάζες.
Εγινε μέλος του ιταλικού σοσιαλιστικού κινήματος της Ελβετίας, εργάστηκε στην εφημερίδα «L’Avvenire del Lavoratore», οργάνωσε συνελεύσεις και έβγαλε πύρινους λόγους μπροστά σε εργάτες.
Το 1903 συνελήφθη από τις αστυνομικές αρχές της Βέρνης καθώς θεωρήθηκε υπαίτιος για την οργάνωση μίας γενικής απεργίας που κατέληξε σε βίαια επεισόδια. Πέρασε δύο εβδομάδες στη φυλακή, απελάθηκε στην Ιταλία, αφέθηκε ελεύθερος στα πάτρια εδάφη και στη συνέχεια κατάφερε να επιστρέψει στην Ελβετία για να την αναστατώσει ακόμη περισσότερο, ώσπου να αρχίσει για τα καλά τα παιχνίδια Φασισμού στη γενέτειρά του.
Αυτή η σύντομη ιστορία από τα άγουρα χρόνια του Μουσολίνι είχε ως αποτέλεσμα να περάσει στα αρχεία της ιταλικής αστυνομίας ένα σπουδαίο σουβενίρ: το διόλου λευκό ποινικό μητρώο του Μπενίτο, καταγεγραμμένο στην ειδική καρτέλα, με φωτογραφίες προφίλ και ανφάς και φυσικά τα δακτυλικά του αποτυπώματα. Πρόκειται μάλιστα για φωτογραφίες-ντοκουμέντα, καθώς ο Μουσολίνι απεικονίζεται με πλούσια μαύρα μαλλιά, όταν ακόμη τα είχε πάνω στο αγύριστο κεφάλι του.
Η υφήλιος φυσικά τον έμαθε φαλακρό, φαφλατά και επικίνδυνο. Αυτή η αστυνομική καρτέλα, μαζί με πολλά αντίστοιχα «σουβενίρ» από άλλους που πέρασαν κάποτε μία βόλτα από τις ιταλικές αστυνομικές αρχές, περιλαμβάνεται στην πολύ ενδιαφέρουσα έκθεση «Κομμάτια της Ιστορίας» που φιλοξενείται από τις 9 ως τις 18 Δεκεμβρίου 2018 στο Πολιτιστικό Κέντρο «Antonio Ratti», στην πόλη Κόμο.
Πολύ προτού κάνει τα γνωστά της άλματα και θαύματα η τεχνολογία και ψηφιοποιηθούν τα πάντα, αυτά τα χάρτινα ντοκουμέντα περικλείουν έναν αιώνα ιστορίας, παρανομίας και αστυνομικών ερευνών.