548
| CreativeProtagon

Made In Greece #13: Βιοχάλκο, πόσα μέτρα καλώδιο φωτίζουν τη Γη;

Made In Greece #13: Βιοχάλκο, πόσα μέτρα καλώδιο φωτίζουν τη Γη;

«Ποιας εταιρίας τα καλώδια μπορούν να φωτίσουν τα 3/4 της γης;» Στέκει, προκλητικό, το – ρητορικό – ερώτημα στις δημοσιεύσεις για την έκθεση «160 χρόνια made in Greece. Βιομηχανία, πρωτοπορία, καινοτομία» (έως 25 Μαρτίου). Την απάντηση δεν την ψάχνουν οι γνωρίζοντες. Ποια είναι η ελληνική εταιρεία με παγκόσμια παρουσία, μονάδες παραγωγής σε 8 χώρες, ισχυρό εμπορικό δίκτυο σε 21 χώρες και πελάτες σε 100 χώρες της υφηλίου; Ε, η ίδια είναι. Μια εταιρεία που έφτασε κάποια στιγμή να έχει τζίρο 300 δισ. δραχμές και αν διέθετε όλα τα καλώδιά της μονομιάς θα μπορούσαν να φωτιστούν τα ¾ του πλανήτη.

Μιλάμε για την εταιρεία, που έστησε το πρώτο της εργοστάσιο στην οδό Πειραιώς το 1937, για να παράγει σωλήνες, οικιακά σκεύη και υδραυλικά είδη. Με τον ελληνοϊταλικό πόλεμο, το χαλυβουργείο μετατράπηκε σε «πολεμικό», μετατρέποντας τα παλιά φυσίγγια σε νέες σφαίρες. Και λειτούργησε πάλι το 1946, κατασκευάζοντας μηχανήματα – ιδία χρήσει – για την κατεργασία αλουμινίου. Στα χέρια πάντα – και μέχρι σήμερα – της οικογένειας Στασινόπουλου (ήτοι, των αδελφών Μιχάλη, Γιάννη και Ηλία), που ήρθε στην Αθήνα το 1920 από την Τεγέα Αρκαδίας. Το 1949 με δάνειο 600.000 δολαρίων από το Σχέδιο Μάρσαλ αγοράστηκαν για την Ελληνική Βιομηχανία Χαλκού, όπως ήταν ο τίτλος της εταιρείας, καινούργια μηχανήματα και ξεκίνησε η επέκταση.

Όταν, όμως, με την υποτίμηση της δραχμής το 1953 το δάνειο αποδείχτηκε δυσβάστακτο (κατά τους μετόχους), ο τολμηρός – σπουδαγμένος χημικός – Μιχάλης Στασινόπουλος αγόρασε την πλειοψηφία των μετοχών και μετονόμασε την εταιρεία σε Βιοχάλκο. Βέβαια, στο αρχικό του όραμα φέρεται να είχε αρωγό και τον περίφημο καθηγητή της Ανωτάτης Εμπορικής (ΑΣΟΕ μετέπειτα) Μάριο Τσιμάρα, θεμελιωτή της Λογιστικής / Ιδιωτικής Οικονομικής στην Ελλάδα.

Οι πρώτες εξαγωγές για την Βιοχάλκο ήρθαν το 1959 στην Ολλανδία, με προϊόντα ορειχάλκου. Όμως είχε προηγηθεί η διαρκής ανανέωση μηχανημάτων και επέκταση: το 1955, 1956 και 1958, όταν εισάγεται για το εργοστάσιο της Πειραιώς ένα πρωτοποριακό τότε έλαστρο για την παραγωγή προϊόντων αλουμινίου, που σηματοδοτεί το ξεκίνημα της Βιοχάλκο Αλουμίνιον. Το 1960 γίνεται μέτοχος η βελγική χαλυβουργική κοινοπραξία Socobelge, επενδύοντας το εντυπωσιακό ποσόν, τότε, του ενός εκατ. δολαρίων, με τα οποία αγοράστηκε οικόπεδο στον Κηφισό και στεγάστηκε η μετονομασθείσα, αυτόνομη, εταιρεία ως ΕΛΒΑΛ (Ελληνική Βιομηχανία Αλουμινίου). Και η ανάπτυξη συνεχίζεται: το 1963 δημιουργείται η Βιοχάλκο Sanitas, το 1965 με συμμετοχή και της αμερικανικής Phelps Dodge η Βιοχάλκο – Καλώδια, μετέπειτα Ελληνικά Καλώδια / Cablel (τι λέγαμε για τα καλώδια που μπορούν να φωτίσουν τη γη;), το 1966 το εργοστάσιο στα Οινόφυτα, έπειτα η Χαλυβουργία Βορείου Ελλάδος ή Σιδενόρ (που κατέχει την παγκόσμια πρωτιά συνεχούς χύτευσης), το 1968 η Μεταλλουργία Αττικής, που παράγει καλοριφέρ, το 1978 η εταιρεία τεχνολογίας ΤΕΚΑ, ακολουθεί το χαλυβουργείο Sovel στον Αλμυρό Βόλου (που διπλασιάζει την παραγωγή), η Σωληνουργία Κορίνθου, και, και, και… Όσο ο όμιλος της Βιοχάλκο πλέον, να φτάσει να μετράει στα χρόνια που πέρασαν έκτοτε κάπου 75 εταιρείες, το 5-10% των ελληνικών εξαγωγών, 3.000 εργαζομένους στην Ελλάδα και άλλους 1.000 σε κέντρα της στο εξωτερικό και εμπορική δραστηριότητα σε 60 χώρες. Πρόσφατα, η συνολική αξία του Ομίλου εκτιμήθηκε σε 3 δισ. ευρώ και τα ακίνητά του σε 500 εκατ. ευρώ (ανάμεσά τους και το εμπορικό κέντρο River West στην Πειραιώς και το ξενοδοχείο της Grecotel στην πλατεία Καραΐσκάκη).

Μικρή, εντυπωσιακή λεπτομέρεια: ο οραματιστής της Βιοχάλκο, Μιχάλης Στασινόπουλος, λένε οι μαρτυρίες, σημείωνε τις όσα ήθελε να κάνει καθημερινά πάνω στα… πακέτα των τσιγάρων του.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News

Διαβάστε ακόμη...

Διαβάστε ακόμη...