Από το Λούβρο στις κινηματογραφικές ληστείες
Aπό αριστερά: «Υπόθεση Τόμας Κράουν» (1999), «Ο Δούκας του Ουέλινγκτον» (2020) και Η «Συμμορία των Δώδεκα» (2004) | CreativeProtagon
Θέματα

Από το Λούβρο στις κινηματογραφικές ληστείες

Η πρόσφατη διάρρηξη στο γαλλικό μουσείο με τη μεγαλύτερη επισκεψιμότητα παγκοσμίως θύμισε σε πολλούς ταινίες με ληστείες μέσα σε μουσεία: από το «Τοπκαπί», έως τις ημέρες μας
Protagon Team

Από τις πρώτες περιγραφές της ληστείας στο Μουσείο του Λούβρου, η παρομοίωση ήταν κοινή: σαν κινηματογραφική ταινία. Απλώς εδώ η πραγματικότητα έπαιρνε την εκδίκησή της. Ηταν σαν να ξεπερνούσε τη φαντασία που περιέχουν τα σενάρια των σκηνοθετών και πολύ συχνά υλοποιείται με τη βοήθεια ειδικών εφέ. Στο παρελθόν η 7η Τέχνη υπήρξε ευρηματική και σε αυτή την κατηγορία ταινιών: εκείνες που διαδραματίζονται μέσα σε μουσεία και περιλαμβάνουν σκηνές ληστείας.

«Υπόθεση Τόμας Κράουν», 1999

Το ριμέικ της ομότιτλης ταινίας του Νόρμαν Τζούισον (1968) μεταφέρθηκε το 1999 από τον Τζον ΜακΤίρναν με μία μεγάλη αλλαγή. Ο εκατομμυριούχος ληστής τραπεζών από τη Βοστώνη (Στιβ ΜακΚουίν) γίνεται εδώ (Πιρς Μπρόσναν) δισεκατομμυριούχος, έχει βαρεθεί τις επιχειρηματικές του δραστηριότητες –κυρίως συγχωνεύσεις εταιρειών– και κλέβει από το Μητροπολιτικό Μουσείο της Νέας Υόρκης έναν πίνακα του Μονέ.

Ο Πιρς Μπρόσναν στην «Υπόθεση Τόμας Κράουν» (MGM)

Με αυτή τη σκηνή ξεκινάει η ταινία –τους κλέφτες κρυμμένους μέσα σε δούρειο ίππο– και στο ίδιο Μουσείο ολοκληρώνεται. Η Ρενέ Ρούσο δίπλα του είναι και πάλι πράκτορας της ασφαλιστικής εταιρείας, που τον υποψιάζεται για την κλοπή, αλλά τον ερωτεύεται. Υπ’ όψιν ότι το 2027 αναμένεται δεύτερο ριμέικ με πρωταγωνιστή τον Μάικλ Μ. Τζόρνταν.

«Η Συμμορία των Δώδεκα», 2004

Στην ταινία του Στίβεν Σόντερμπεργκ (2004) ο πλούσιος γάλλος βαρόνος Φρανσουά Τουλούρ (Βενσάν Κασέλ) ή «Αλεπού της νύχτας» προκαλεί τον Ντάνι Οσιαν (Τζορτζ Κλούνεϊ) ποιος θα καταφέρει να κλέψει το αυτοκρατορικό αυγό Fabergé από μουσείο της Ρώμης.

Ο Βενσάν Κασέλ περνάει από τις ακτίνες λέιζερ (Warner Bros)

Εκτός των άλλων, λοιπόν, το φιλμ με τους πολλούς σταρ –Μπραντ Πιτ, Τζούλια Ρόμπερτς, Ματ Ντέιμον, Κάθριν Ζέτα Τζόουνς– έχει μείνει αξέχαστο και για την περίφημη σκηνή με τις ακτίνες λέιζερ, τις οποίες προσπαθεί να αποφύγει ο Κασέλ, φτάνοντας στον στόχο του.

«Τοπκαπί», 1964

Μια ομάδα από διαρρήκτες διαφορετικών εθνικοτήτων επιχειρεί να κλέψει ένα στολισμένο με πολύτιμους λίθους στιλέτο από το μουσείο-παλάτι Τοπκαπί της Κωνσταντινούπολης.

Η Μελίνα Μερκούρη και συμπρωταγωνιστές της στο «Τοπκαπί» (United Artists)

Ο Ζιλ Ντασέν παραδίδει ένα μάθημα χορογραφημένης κίνησης, που με τον τρόπο του άνοιξε τον δρόμο για τις ταινίες του είδους που ακολούθησαν.

«Museo», 2018

Το Εθνικό Μουσείο Ανθρωπολογίας του Μεξικού μπαίνει στο στόχαστρο των Χουάν Νούνεθ και Μπενχαμίν Γουίλσον (Γκαλ Γκαρσία Μπέρνα και Αλφρέντο Κάστρο), δύο φίλων που ζουν στο προάστιο Σατελάιτ. Γι’ αυτό και παίρνουν τη μεγάλη απόφαση να οργανώσουν τη μεγαλύτερη ληστεία που έχει γνωρίσει ποτέ το Μεξικό.

Ο Γκαέλ Γκαρσία Μπερνάλ στο «Museo» (Vitagraph Images/ Alejandra Carvajal)

Πρόκειται για την απόδοση –με τη σκηνοθετική υπογραφή του Αλόνσο Ρουιζπαλάσιος– μιας αληθινής ληστείας που έγινε τη νύχτα των Χριστουγέννων το 1985, με τους δράστες να κινούνται ανενόχλητοι για ώρες μέσα στο μουσείο. Πολλά από τα αντικείμενα επιστράφηκαν δεκαετίες αργότερα, άλλα όμως χάθηκαν για πάντα.

«Ο Δούκας του Ουέλινγκτον», 2020

Ο 60χρονος οδηγός ταξί Κέμπτον Μπάντον από το Νιούκασλ κλέβει το 1961 το πορτρέτο του Δούκα του Ουέλινγκτον Αρθουρ Γουέλσλι, έργο του Φρανσίσκο Γκόγια. Δεν το κάνει για προσωπικό κέρδος, αλλά για να πιέσει την κυβέρνηση να μειώσει τους φόρους στους ηλικιωμένους.

Ο Τζιμ Μπρόντμπεντ στον «Δούκα του Ουέλινγκτον» (Pathe)

Πρωταγωνιστούν οι Τζιμ Μπρόντμπεντ και Ελεν Μίρεν. Η ταινία αφηγείται το χρονικό της πρώτης ληστείας στην Εθνική Πινακοθήκη του Λονδίνου, ενώ ταυτόχρονα αποτελεί την τελευταία δημιουργία του Ρότζερ Μίτσελ («Μια βραδιά στο Νότινγκ Χιλ», «Αφροδίτη», «Η ξαδέλφη μου, η Ρέιτσελ»), που πέθανε τον Σεπτέμβριο του 2021.

«The Mastermind», 2025

Η τελευταία ταινία της Κέλι Ράιχαρτ προβλήθηκε εντός διαγωνιστικού προγράμματος στο τελευταίο Φεστιβάλ των Καννών χωρίς να κερδίσει κάποιο βραβείο. Σε αυτήν γίνεται μια κλοπή έργων τέχνης από κάποιο μουσείο της Μασαχουσέτης και μάλιστα στη δεκαετία του 1970, όταν τα μέτρα ασφαλείας ήταν πολύ πιο φτωχά. Στην πραγματικότητα πρόκειται για το πορτρέτο του «εγκεφάλου» της κλοπής.

Ο Τζος Ο’ Κόνορ στο «Mastermind» (MUBI/PA)

Είναι, δηλαδή, η ιστορία ενός αποτυχημένου απόφοιτου καλών τεχνών (Τζος Ο’Κόνορ) που, πνιγμένος στη μετριότητα και την κοινωνική πίεση, αποφασίζει να οργανώσει τη ληστεία για να αποδείξει την αξία του. Για την ιστορία, βασίζεται σε αληθινή ληστεία του 1972 στο Μουσείο Τέχνης του Γουόρσεστερ, όπου δύο άνδρες έκλεψαν πίνακες Γκογκέν, Πικάσο και έναν αξίας 2 εκατ. δολαρίων. Ο αρχηγός της συμμορίας, Φλόριαν «Αλ» Μάντεϊ, συνελήφθη όταν οι συνεργοί του αποκάλυψαν το σχέδιο σε ένα μπαρ. Οι πίνακες βρέθηκαν λίγες εβδομάδες αργότερα σε φάρμα του Ρόουντ Αϊλαντ.

Exit mobile version