Στρατιωτική φαντασία; Μήπως πρέπει να εφεύρουμε έναν καινούριο όρο για την κατηγορία συναρπαστικών αναγνωσμάτων που εμπνέονται από τη γεωπολιτική της εποχής μας; Και μήπως η Ρωσία και η Κίνα αναδεικνύονται σε «πρωταγωνίστριες» αυτής της κατηγορίας; Κάτι τέτοιο δείχνει το βιβλίο «If Russia wins» (εκδ. Atlantic Books) του Κάρλο Μασάλα, καθηγητή Διεθνούς Πολιτικής στο Πανεπιστήμιο Bundeswehr του Μονάχου.
Ολα ξεκινούν με την εισβολή ρωσικών δυνάμεων στην Εσθονία, με τη σύμφωνη γνώμη της Κίνας, όπως αποδεικνύεται. Είναι ένα όντως συναρπαστικό αφήγημα που διαβάζεται σαν ντόμινο αντιδράσεων σε ΗΠΑ, Ευρώπη και Ασία, μέρα προς μέρα και ώρα προς ώρα.
2 Φεβρουαρίου 2028, προάστιο Κιντάλ, Μαλί: Πολλοί κάτοικοι εξαναγκάζονται από στρατιώτες του Μαλί και ρώσους μισθοφόρους να επιβιβαστούν σε μεγάλα φορτηγά με τις οικογένειές τους. Υστερα από ώρες φτάνουν σε ερημικές παραλίες, όπου τους περιμένουν βάρκες με τις οποίες μεταφέρονται σε πλοία με αραβικό πλήρωμα. Αυτά θα τους μεταφέρουν στην Ευρώπη.
5 Φεβρουαρίου 2028, Βρυξέλλες: Στην έκτακτη σύσκεψη του ευρωπαϊκού Συμβουλίου Εξωτερικών Υποθέσεων αποφασίζεται να σχηματιστεί δύναμη ταχείας απόκρισης για τους εισερχόμενους μετανάστες και να ενισχυθεί ο ρόλος της Frontex. Η Γερμανία, μαζί με τη Γαλλία, την Ιταλία και την Ισπανία, αποφασίζουν την ανάπτυξη δύο φρεγατών στο πλαίσιο της Μεσογειακής Θαλάσσιας Δύναμης. Μόνο οι σκεπτικιστές στο γερμανικό υπουργείο Αμυνας επισημαίνουν ότι η κίνηση αυτή αποδυναμώνει την προστασία της Βαλτικής.
28 Φεβρουαρίου, Νότια Σινική Θάλασσα: Η Κίνα αποβιβάζει στρατιωτικές δυνάμεις στον ύφαλο Σέκοντ Τόμας, όταν οι Φιλιππίνες απομακρύνουν από εκεί τη βάση του Πολεμικού Ναυτικού τους, μετά από ειδοποίηση για χτύπημα τυφώνα. Οι Κινέζοι εγκαθιστούν επίσης υποβρύχιο σύστημα επόπτευσης στη διαφιλονικούμενη περιοχή, η οποία θεωρείται πλούσια σε κοιτάσματα φυσικού αερίου και σπάνιων γαιών. Ως αντίδραση, οι Φιλιππίνες στέλνουν περιπολικό της Ακτοφυλακής, αλλά η Κίνα έχει προλάβει να επιβάλει ζώνη αποκλεισμού πέριξ του υφάλου. Παράλληλα, σε μια κίνηση κλιμάκωσης, στέλνει δυο πυρηνικά υποβρύχια στα Στενά της Ταϊβάν υπό το πρόσχημα στρατιωτικών γυμνασίων. Οι ΗΠΑ επιχειρούν να δημιουργήσουν μυστικό «κανάλι» επικοινωνίας με τους Κινέζους, χωρίς απαραιτήτως τη συμμετοχή των Φιλιππίνων. Το γεγονός, πάντως, ότι δημιουργείται μια νέα εστία έντασης στη ΝΑ Ασία γίνεται θετικά δεκτό από τη Ρωσία, η οποία, προφανώς, είχε ζητήσει από την Κίνα μια κίνηση αντιπερισπασμού.
27 Μαρτίου 2028, Νάρβα, Εσθονία: Οι κάτοικοι της πόλης ξυπνούν από τους ήχους εκρήξεων. Δύο ρωσικές ταξιαρχίες έχουν εισβάλει από τον Βορρά και την Ανατολή, με τους μασκοφόρους εισβολείς να έχουν κατατροπώσει γρήγορα τους εσθονούς συνοριοφύλακες. Περιορισμένη, άλλωστε, είναι και η αντίσταση μέσα στη Νάρβα, όπου ρωσόφωνοι πολίτες βγαίνουν στους δρόμους προς βοήθεια των εισβολέων, κρατώντας τα όπλα που τους έχουν μοιράσει όλες τις προηγούμενες εβδομάδες. Μέχρι τη δύση του ήλιου η ρωσική σημαία κυματίζει στον πύργο όπου στεγάζεται το δημαρχείο της πόλης.
27 Μαρτίου, νησάκι Χιουμάα, Εσθονία: Περίπου 400 Ρώσοι πεζοναύτες αποβιβάζονται στην ακτή και ενώνονται με μυστικούς στρατιώτες που έχουν φθάσει στο νησάκι τις προηγούμενες ημέρες μεταμφιεσμένοι σε τουρίστες. Και εδώ η αντίσταση από τη φρουρά είναι μικρή. Το επόμενο πρωί η ρωσική σημαία κυματίζει στην πόλη Κέρντλα των 4.000 κατοίκων. Στα ανοιχτά περιπολούν δύο αμφίβια πολεμικά του ρωσικού στόλου της Βαλτικής.
27 Μαρτίου, βόρεια του Βερολίνου, ξημερώματα. Ο γερμανός καγκελάριος μεταφέρεται στην έδρα του με στρατιωτικό ελικόπτερο από τη Φρανκφούρτη. Την ίδια πάνω-κάτω ώρα ο CEO της μεγαλύτερης γερμανικής εταιρείας όπλων επιβιβάζεται στο αεροσκάφος Gulfstream G650 για να μεταβεί επίσης στο Βερολίνο. Ο ήλιος πάνω από τα σύννεφα είναι εκτυφλωτικός, οπότε μόλις μετά βίας αντικρίζει για δευτερόλεπτα τον πύραυλο Stinger, που χτυπάει το αεροσκάφος.
27 Μαρτίου, 6.30 το πρωί, Βερολίνο. Ο καγκελάριος μπαίνει στην τηλεσύσκεψη με τον γενικό γραμματέα του ΝΑΤΟ, τους προέδρους Γαλλίας και ΗΠΑ και τον βρετανό πρωθυπουργό. Ο αμερικανός πρόεδρος το ξεκόβει: δεν μπορεί να ρισκάρει έναν Γ’ Παγκόσμιο Πόλεμο για μια μικρή πόλη της Εσθονίας. «Δεν μας ενδιαφέρουν οι στόχοι της Ρωσίας. Επιτέθηκε σε νατοϊκή επικράτεια» ανταπαντά ο καγκελάριος. Οταν η τηλεσύσκεψη ολοκληρώνεται άδοξα, στρέφεται προς τον σύμβουλό του εθνικής ασφάλειας και του λέει: «Εάν δεν αντιδράσει το ΝΑΤΟ, η Ρωσία έχει κερδίσει».
28 Μαρτίου, 2 το μεσημέρι, αρχηγείο του ΝΑΤΟ, Βρυξέλλες. Οι αρχηγοί κρατών-μελών συγκεντρώνονται για να αποφασιστεί αν θα ενεργοποιηθεί το άρθρο 5 της Συμμαχίας, που επιτρέπει τη συνδρομή άλλων κρατών εφόσον πληγεί σύμμαχός τους. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ δηλώνει: «Αυτό που αντιμετωπίζουμε είναι μια περιορισμένη επιθετική ενέργεια της Ρωσίας, την οποία καταδικάζουμε. Αλλά παίρνουμε υπόψη μας και το ιστορικό υπόβαθρο. Επί χρόνια η Εσθονία δεν σεβάστηκε ή δεν ενίσχυσε τα δικαιώματα της ρωσόφωνης μειονότητάς της… Από τη στιγμή που ανέλαβα τα καθήκοντά μου καλώ την Ευρώπη να πληρώσει τον λογαριασμό για την άμυνά της. Αλλά τίποτα δεν έχει αλλάξει». Στο τέλος επαναλαμβάνει ότι δεν θα ρισκάρει έναν Γ’ Παγκόσμιο Πόλεμο και ότι δεν συναινεί στην ενεργοποίηση του άρθρου 5. Ο γερμανός καγκελάριος ανταπαντά ότι η σύσκεψη δεν αφορά μια ρωσο-εσθονική διένεξη, αλλά το μέλλον της ευρωπαϊκής, αν όχι της διατλαντικής, αρχιτεκτονικής. «Στην Κίνα, στο Ιράν και στη Βόρεια Κορέα θα σας θεωρούν αδύναμο, ως κάποιον που δεν αποφάσισε να υπερασπιστεί την ελευθερία της Δύσης». Στο τέλος, τις αντιρρήσεις τους εκφράζουν η Ουγγαρία, η Σλοβενία και χώρες του Νότου, κλίνοντας υπέρ της αμερικανικής θέσης. Αλλά ούτε ο γάλλος πρόεδρος ευνοεί τη χρήση πλήρους στρατιωτικής δύναμης. Ο γενικός γραμματέας εκθέτει τις εξελίξεις στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και προτού ολοκληρώσει τονίζει: «Θα ήθελα να κάνω ένα προσωπικό σχόλιο. Σήμερα ήταν μια μαύρη ημέρα για τη Συμμαχία. Σας ευχαριστώ».
30 Μαρτίου, αργά τη νύχτα, Μόσχα: Ο ρώσος πρόεδρος Ολεγκ Ομπμανσίκοφ, τον οποίο έχει επιβάλει ο τέως πρόεδρος Πούτιν, τηλεφωνεί στον κινέζο πρόεδρο Σι. «Η Ιστορία τρέχει πιο γρήγορα από ό,τι 100 χρόνια πριν, κύριε πρόεδρε». Ο Σι χαμογελά, νιώθοντας ότι βρίσκεται στο απόγειο της ισχύος του. Το σχέδιο λειτούργησε απολύτως. Οι ΗΠΑ φάνηκε να κάμπτονται και η κινεζική δύναμη να επιβάλλεται παντού. «Ναι, και εμείς θα καθορίσουμε το μονοπάτι που θα πάρει».