«Σ’ αρέσουν τα καυτερά;», με ρώτησε ο φίλος-γείτονας-φαρμακοποιός κι εγώ κατάφερα να ψελλίσω ένα σβησμένο «ναι, πολύ» ανάμεσα σε δυο ριπές τρελού βήχα. «Τότε πάρε αυτό», μου είπε και μου πάσαρε ένα σιρόπι με μέντα που ελευθερώνει την αναπνοή, γλυκάνισο που μαλακώνει τον λαιμό, και κόκκινη πιπεριά που ανακουφίζει από την καταρροή και τον επίμονο βήχα.

Πήρα την πρώτη κουταλιά για να αντιμετωπίσω με ηρεμία το πλήθος των συνεπιβατών μου στο τρόλεϊ και έφυγα για το γραφείο. Γιατί δεν γίνεται να πίνω το δικό μου φάρμακο από το πρωί και σε κάθε ερώτηση του διευθυντή να απαντάω με ένα «χικ». Αλλά το βράδυ θα φτιάξω πάλι ένα υπέροχο, παραδοσιακό γερμανικό Glühwein και σας παρακαλώ μην το γράφετε Γκλουβάιν γιατί μου ανάβουν τα λαμπάκια και δεν κάνει ας είναι ο μήνας τους.

Ναι, σας καταλαβαίνω, αυτό το κάτι-μεταξύ-υ-και-ου, δεν αποδίδεται σωστά στα ελληνικά, αλλά νομίζω ότι το Γκλυβάιν του πάει πιο πολύ. Τέλος πάντων καταλάβατε τι εννοώ. Θα πιω γουλιά-γουλιά καυτή, αυτό το μεθυστικό κόκκινο γλυκό κρασί με τα μπαχαρένια αρώματα και μετά θα πάω για ύπνο σαν πουλάκι.

Σημείωστε ότι όσο πιο καλό είναι το κρασί τόσο πιο ωραίο θα γίνει το ποτό. Το δοκίμασα χθες το βράδυ με μια Semeli Grand Reserve 12, που περίσσεψε από το τραπέζι του Σαββατόβραδου και μαγεύτηκα. Μου κόπηκε και ο βήχας μαχαίρι.

Αλλά ο φίλος-γείτονας-φαρμακοποιός με έβαλε σε σκέψεις με το σιρόπι καυτερής πιπεριάς. Εκτός από πορτοκάλι, κανελογαρίφαλα, αστεροειδή γλυκάνισο και μια ιδέα μοσχοκάρυδο, λέω, λοιπόν, να ρίξω και λίγο μπούκοβο απόψε. Προς το παρόν δείτε εδώ την κλασική συνταγή.

Γιατί ακόμη και αν δεν έχετε βήχα και κρύο δεν κάνει ακόμη (βέβαια η ΕΜΥ μάς «απειλεί» πως είναι καθ’ οδόν), τα Χριστούγεννα έρχονται, είναι λοιπόν, καιρός να μυρίσει το σπίτι ωραία γιορτινά αρώματα.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News