Ομολογώ ότι είναι το αγαπημένο μου όσπριο. Oχι ότι τα υπόλοιπα δεν μου αρέσουν. Ευτυχώς είχα την τύχη να μεγαλώσω με τα όσπρια στην καθημερινή μου διατροφή και το χαρακτηριστικό της συγκεκριμένης συνταγής είναι ότι κάθε φορά που τα φτιάχνει η μητέρα μου, νομίζεις ότι μαγειρεύει κρέας από τη μυρωδιά της ρίγανης που πλημμυρίζει το σπίτι.
Φυσικά τα συνοδευτικά είναι η ρέγγα η καπνιστή και ένα σπαστό κρεμμύδι κι ας θέλω μετά ένα τέταρτο να σηκωθώ από το τραπέζι και μισή αιωνιότητα να χωνέψω. Οι γαστριμαργικές θυσίες απαιτούνται για εμάς που είμαστε λίγο, λιγουλάκι κοιλιόδουλοι!
Σε αυτή τη συνταγή θα τα μαγειρέψουμε με μπόλικη ρίγανη και χυμό λεμονιού. Στο τέλος θα δέσουμε τη σάλτσα με αλεύρι και αν την επόμενη μέρα δείτε ότι πέφτει λίγο το φαγητό, προσθέστε νερό, λίγο ρύζι και έτοιμο το ρεβυθόρυζο!