Κοριτσάκια του Κατμαντού, στο Νεπάλ, ντυμένα σαν τη «ζώσα θεά Κουμάρι», συμμετέχουν σε λατρευτικού χαρακτήρα εκδήλωση που πανηγυρίζει το τέλος της δύσκολης εποχής των μουσώνων. Τι λείπει από το στιγμιότυπο; Η φυσική χαρά των δύο παιδιών – στέκονται αμήχανα μέσα στα κοστούμια του ρόλου τους και αντικρίζουν με κάποιον φόβο τους πανηγυριστές

Η νεροποντή δεν σταματάει το μεροκάματο εκεί όπου η ζωή είναι φτωχή, απαιτεί «πνευμόνια» και «κότσια», όμως έχει τιποτένια αξία: «Οδηγός ποδηλάτου-ταξί απολαμβάνει τη βροχή κατά τη διάρκεια των μουσώνων στην Ντάκα του Μπαγκλαντές» λέει το πρακτορείο στη λεζάντα του – μαύρη απόλαυση δηλαδή, αφού ο φακός αφήνει άπιαστες τις προσευχές και τις βλαστήμιες

Ο ελεφαντόμορφος ινδουιστικός «θεός» Γκανέσα, σύμβολο ευημερίας, δεν μπορεί να διαβεί καμιά λιμνούλα δίχως τα στιβαρά μπράτσα του ινδικού λαού – το άγαλμα δεν φέρει μελωμένο και γαλακτερό κέρας σαν εκείνο της δικιάς μας γκιόσας (της Αμαλθείας), ενώ μία από τις «θεϊκές» παλάμες του απλώνεται σαν του ζητιάνου: «Ο,τι προαιρείσθε, ας είναι και μπανάνες»

Η Λιζ Τρας, η εκλεκτή των Τόρις για τους βελούδινους θώκους του κόμματος και της κυβέρνησης, δεν μπόρεσε να κρύψει τη χαρά της (και όχι μόνο αυτήν) που έγινε πρωθυπουργός στα καλά καθούμενα – όλοι οι υπόλοιποι τη γνωρίσαμε από την παταγώδη θητεία της στο Φόρεϊν Οφις, όταν απασφάλισε χειροβομβίδα αγνοίας και δεν αποδέχτηκε ρωσική κυριαρχία επί ρωσικού εδάφους

Θα έμαθε το τέλος του Γκορμπατσόφ η Ελισάβετ τις προάλλες και, εφ’ όσον μπορούσε, σίγουρα θα έκανε τις σκέψεις που όλοι οι υπερήλικες αποτολμούν στη συγκεκριμένη περίσταση, δηλαδή για τον βασιλιά και τον στρατιώτη, τον πλούσιο και τον πένητα, τον δίκαιο και τον αμαρτωλό, κ.λπ., όμως θα συλλογίστηκε και το κοινό σημείο τους: τη διάλυση δύο «αυτοκρατοριών» εκ διαμέτρου αντιθέτων – στο καρέ η θυροκόλληση του αγγελτηρίου θανάτου της

Η μητέρα του νεαρού Παλαιστινίου Μοχάμετ Σαμπάνα που τον σκότωσαν στρατιώτες του Ισραήλ κατά τη διάρκεια επιδρομής τους στην Τζενίν της Δυτικής Οχθης ασπάζεται τα πόδια του την ώρα της κηδείας του

Ειδυλλιακό, ήρεμο στιγμιότυπο από τη Μασαχουσέτη, στον αντίποδα της έντασης που επικρατεί στην αμερικανική πολιτική σκηνή (και) εν όψει των μεσοπρόθεσμων εκλογών: παιδιά παίζουν ανέμελα δίπλα στη θάλασσα, μάλλον με επικίνδυνο τρόπο όμως, καθώς πηδούν από τον υψηλό κυματοθραύστη στα νερά του Ατλαντικού

Προεκλογικό «φρέσκο» σε τοίχο της Ρώμης δείχνει τη «φασίστρια» Τζόρτζια Μελόνι των «Αδελφών» σαν κακιά μάγισσα ή φθονερή βασίλισσα προσφέρουσα το δηλητηριασμένο μήλο του πολιτικού ληθάργου στην κατά τα λοιπά άσπιλη, αμόλυντη και «Χιονάτη» Ιταλική Δημοκρατία – «και αν δεν είναι αληθινό, είναι πετυχημένο» όπως λένε οι Ιταλοί, τόσο οι ποιητές όσο και οι μαφιόζοι

Οι Κινέζοι ως μαρξιστές-λενινιστές είναι Δυτικοί 100%, αποδέχονται ότι η πρόοδος είναι γενικός νόμος για την ανθρωπότητα, ωστόσο ως μαοϊκοί στοχάζονται συγχρόνως πως τα πάντα τείνουν προς την καταστροφή τους – έτσι η κολεξιόν τους με ρούχα για την άνοιξη και το θέρος του 2023 αποπνέει επιχειρηματική αισιοδοξία μεν, όμως η «παγωμένη» πασαρέλα υπαινίσσεται «πυρηνικό χειμώνα»

Επιστήμονες εξειδικευμένοι στους παγετώνες ελέγχουν τον εξοπλισμό τους προτού προβούν στις απαραίτητες μετρήσεις – μάλλον σκληρό και αφιλόξενο καρέ, που αποπνέει κίνδυνο, από έναν τόπο ιδανικό για τέτοιου είδους αποστολές, την Ελβετία

Μία αρμαθιά κουβανέζικα κροκοδειλάκια που δεν έκατσαν ήσυχα στ’ αυγά τους αλλά ξεμύτισαν στον μάταιο κόσμο επιδεικνύει το επιστημονικό χέρι που τα φροντίζει – το συγκεκριμένο ερπετικό είδος είναι ενδημικό και κινδυνεύει, αν και η όρεξή του είναι εξίσου μεγάλη με των εξαδέλφων του όπως δείχνουν τα διάπλατα ανοιγμένα στόματα αυτών των μωρών

Τι να σου κάνει και το γκεσέμι στην πλημμύρα; Οσο βαστάνε τα ποδάρια του θα βαδίζει, και στο τέλος, προτού ξεψυχήσει, κάπου στα στεγνά θα έχει βγάλει την οικογένεια – τέτοια ηρωικά πράματα κάνουν τα ζώα. Οσο οι κολόνες της πακιστανικής ΔΕΗ και τα δέντρα παραμένουν όρθια και γίνονται τσαμαδούρες, παραμένει ζωντανή η ελπίδα του προσανατολισμού και της διάσωσης

Εργάτριες κουβαλούν στα κεφάλια τους λεκάνες γεμάτες με χοντρά κομμάτια αλατιού βγαλμένα από το αλατωρυχείο μίας λίμνης κοντά στο Ντακάρ, στη Σενεγάλη – κάψιμο διπλό και τρίδιπλο, από τη ζέστη, την αλμύρα και την ασπρίλα

Στιγμιότυπο από το Ντονέτσκ: ρώσος στρατιωτικός στέκεται τιμητική φρουρά δίπλα στο αποκατεστημένο μνημείο για τους σοβιετικούς φαντάρους του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, το οποίο ξαναστήθηκε στη θέση του

Μοσχάτο Αλεξανδρείας, φρεσκοκομμένο από τα κλήματα, ρίχτηκε κατευθείαν στον κάδο για το μέστωμα του μούστου: καρέ από τη διαδικασία που προηγείται της ζύμωσης και της παρασκευής του αρωματικού κρασιού της Λήμνου, ενός από τα καλύτερα της Βόρειας Ελλάδας, ιδανικού για τερψιλαρρύγγιο απόδειπνο και καλή χώνεψη