Πεζοναύτης στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο αλλά και σφοδρός επικριτής του πολέμου αργότερα, ο φωτογράφος που κατέγραψε τη φρίκη του πολέμου στο Βιετνάμ και στην Κορέα αλλά και ο μοναδικός φωτογράφος που είχε απεριόριστη πρόσβαση στα σπίτια και στούντιο του Πάμπλο Πικάσο, αιχμαλωτίζοντας τον ισπανό καλλιτέχνη σε παιχνιδιάρικα και ανέμελα καρέ που άφησαν ιστορία. Ο διεθνώς φημισμένος αμερικανός φωτορεπόρτερ Ντέιβιντ Ντάγκλας Ντάνκαν πέθανε σε ηλικία 102 ετών στη Γαλλία, αφήνοντας πίσω του εμβληματικές εικόνες που αποτυπώνουν τον αναβρασμό που επικρατούσε τη δεκαετία του ’50 και ’60
«Το πρόσωπο του Πικάσο αντανακλάται για μια στιγμή, 1967». Ο Ντέιβιντ Ντάγκλας Ντάνκαν είχε αποκτήσει σπάνια πρόσβαση, καταφέρνοντας να απαθανατίσει τον Πικάσο την ώρα που εργαζόταν στο στούντιο αλλά και στο σπίτι του σε χαλαρά στιγμιότυπα
David Douglas Duncan/Harry Ransom Center/University of Texas
O Πικάσο στα μπροστινά σκαλοπάτια της Mas Notre-Dame-de-Vie στο Μουζέν, το 1959. Ο Ντάνκαν γνώρισε τον σπουδαίο καλλιτέχνη το 1956 και παρέμειναν στενά δεμένοι μέχρι τον θάνατο του Πικάσο το 1973
David Douglas Duncan/Harry Ransom Center/University of Texas
Πάμπλο Πικάσο, Βίλα Καλιφόρνια στις Κάννες,1957. «Γεννημένος στο Κάνσας Σίτι στο Μιζούρι και χωρίς να γνωρίζω τίποτα για τον Πικάσο, είχα το θράσος να χτυπήσω την πόρτα του, να γίνω φίλος του και να τραβήξω χιλιάδες φωτογραφίες του ίδιου, των ατελιέ του, της ζωής του και των φίλων του» είχε πει ο Ντάνκαν
David Douglas Duncan/Harry Ransom Center/University of Texas
Μόνος στο δωμάτιο του ξενοδοχείου του, ο Ρίτσαρντ Νίξον γράφει τον λόγο αποδοχής για τις αμερικανικές προεδρικές εκλογές του 1968, ως υποψήφιος του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος. Ο Νίξον τελικά τις κέρδισε και έγινε ο 37ος πρόεδρος των ΗΠΑ
David Douglas Duncan/Harry Ransom Center/University of Texas
Ο υποψήφιος για την προεδρία των ΗΠΑ Ρίτσαρντ Νίξον στη συνέντευξη Τύπου στην Εθνική Συνέλευση των Ρεπουμπλικανών, το 1968 στο Μαϊάμι Μπιτς
David Douglas Duncan/Harry Ransom Center/University of Texas
Στιγμιότυπο από την αμερικανική βάση Κον Τιεν, κοντά στην αποστρατιωτικοποιημένη ζώνη του Βιετνάμ, το 1967. Εχοντας πολεμήσει ως πεζοναύτης στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Ντάνκαν αποφάσισε να εστιάσει τον φακό του στους στρατιώτες. Οι φωτογραφίες που τράβηξε στον πόλεμο της Κορέας (1950 – 1953) για λογαριασμό του περιοδικού «Life» τον κατέστησαν παγκοσμίως γνωστό
David Douglas Duncan/Harry Ransom Center/University of Texas
Πόλεμος της Κορέας, 1950. Μιλώντας για τη δουλειά του ως πολεμικός φωτογράφος, ο Ντάνκαν είπε: «ένιωσα ίσως ότι οι άνδρες εκεί έξω άξιζαν να φωτογραφηθούν ακριβώς όπως είναι, είτε τρέχουν φοβισμένοι, είτε επιδεικνύουν θάρρος, είτε κρύβονται σε μια τρύπα, είτε μιλάνε και γελούν. Πιστεύω ότι έδωσα μια αίσθηση αξιοπρέπειας στο πεδίο της μάχης»
David Douglas Duncan/Harry Ransom Center/University of Texas
«Στόχος μου είναι πάντα να πηγαίνω όσο το δυνατόν πιο κοντά και να βγάζω τις εικόνες μου σαν να είναι τραβηγμένες μέσα από τα μάτια πεζικάριου, πεζοναύτη ή πιλότου», είχε πει το 1951 ο Ντάνκαν
David Douglas Duncan/Harry Ransom Center/University of Texas
Παιδιά στο πεδίο της μάχης, στον Πόλεμο της Κορέας, το 1950. Παρότι ο Ντάνκαν έβγαλε μερικές από τις πιο γνωστές φωτογραφίες του Πικάσο, έγινε διάσημος για τις ωμές φωτογραφίες του που αποτύπωναν τη ζοφερή μοίρα των στρατιωτών στην Κορέα και στο Βιετνάμ
David Douglas Duncan/Harry Ransom Center/University of Texas
Η εμπειρία του στην Κορέα και στο Βιετνάμ σημάδεψε τον Ντάνκαν και αργότερα στην καριέρα του έγινε σφοδρός επικριτής του πολέμου, κυρίως κατά τη διάρκεια της προεδρίας του Τζορτζ Μπους
David Douglas Duncan/Harry Ransom Center/University of Texas
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- 11
- 12
Previous
Next
