Μπρασάι: Το «μάτι» ενός άλλου Παρισιού

Ο Χένρι Μίλερ τον αποκαλούσε «Μάτι του Παρισιού». Εγινε γνωστός για την ωμή απεικόνιση της σκληρής πλευράς της Πόλης του Φωτός, αλλά και για την διεισδυτική καταγραφή της υψηλής κοινωνίας. Από τη δεκαετία του '30 μέχρι του '50, ο Μπρασάι αποτύπωσε την παριζιάνικη ζωή σε αμέτρητα εμβληματικά καρέ, 170 εκ των οποίων εκτίθενται στο Μουσείο Foam στο Αμστερνταμ
Ενα διαφορετικό καρέ νυχτερινής ζωής... η θέα από το γεφύρι του Pont Royal προς εκείνο του Pont Solferino στο Σηκουάνα, το 1933. Σύμφωνα με τον Μπρασάι «η νύχτα ποτέ δεν αποκαλύπτει καταστάσεις, απλώς τις υπονοεί».
© Estate Brassaï Succession
Κοσμικό γκαλά στο εστιατόριο Maxim's, τον Μάιο του 1949. Το παγκοσμίου φήμης εστιατόριο ήταν στέκι των Ναζί αξιωματικών κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, ύστερα το έκλεισε η Γαλλική Αντίσταση και άνοιξε ξανά στο τέλος της δεκαετίας του 1940 φιλοξενώντας διασήμους όπως η Μαρία Κάλλας και ο Αριστοτέλης Ωνάσης
© Estate Brassaï Succession
Ο Ανρί Ματίς με ένα μοντέλο, στο ατελιέ του, το 1939
© Estate Brassaï Succession
Γυναίκα εκδίδεται στην Place d’Italie του Παρισιού, το 1932
© Estate Brassaï Succession
Ερωτευμένο ζευγάρι σε ένα από τα αμέτρητα καφέ της Πόλης του Φωτός, το 1932
© Estate Brassaï Succession
Ο Μπρασάι στη λεωφόρο Σεν Ζακ, 1930-32
© Estate Brassaï Succession