«Απαισιόδοξα αισιόδοξος» δηλώνει ο Ζιλ Κεπέλ σχολιάζοντας τις μεγάλες ελπίδες που γεννά το σχέδιο Τραμπ για τη Γάζα, αλλά και τις τεράστιες δυσκολίες όσον αφορά την πλήρη εφαρμογή του. «Βλέπω τους εορτασμούς στις πλατείες του Ισραήλ και μεταξύ των μελών οικογενειών των ομήρων. Παρατηρώ όμως με ενδιαφέρον και τις εκδηλώσεις στη Γάζα, οι οποίες δεν αφορούν μόνο τον τερματισμό του πολέμου, αλλά στρέφονται και κατά της Χαμάς. Οι πολίτες της Γάζας δεν μπορούν να υποφέρουν άλλο τον καταπιεστικό στρατιωτικό έλεγχο που επιβάλλουν οι ισλαμιστές», σημείωσε καταρχάς ο εξέχων γάλλος μελετητής του αραβικού κόσμου (με ειδίκευση στο πολιτικό Ισλάμ, στην τζιχάντ και στην τρομοκρατία) σε συνέντευξή του στην ιταλική Corriere della Sera.

Πρόκειται, όμως, η Χαμάς, όντως να παραδώσει τα όπλα και να διαλυθεί; «Δεν πιστεύω ότι οι μαχητές της είναι πρόθυμοι να πάρουν μαζικά τον δρόμο της εξορίας. Οι παλιοί ηγέτες είναι νεκροί. Υπάρχει μια νέα γενιά μαχητών που είναι πιο σκληρή και πιο βίαιη από κάθε προηγούμενη. Επιπλέον βλέπω όλα τα σημάδια αναβίωσης της τζιχαντιστικής τρομοκρατίας στο όνομα του παλαιστινιακού σκοπού, τόσο στη Μέση Ανατολή όσο και στην Ευρώπη».

Σημαίνει αυτό ότι θα μπορούσαν να αρχίσουν εκ νέου να σημειώνονται τρομοκρατικές επιθέσεις ανά την ευρωπαϊκή επικράτεια στο όνομα των Παλαιστινίων; «Αναμφίβολα, ως άμεσο αποτέλεσμα των βομβαρδισμών της Γάζας. Η επίθεση στη συναγωγή του Μάντσεστερ ήταν μια σαφής προειδοποίηση (…) Και, δυστυχώς, αυτή η νέα τρομοκρατία θα αυξηθεί σίγουρα αν αποτύχει το σχέδιο Τραμπ, αλλά ακόμη και αν πετύχει, γιατί οι εξτρεμιστές θα το εκλάβουν ως νίκη του Ισραήλ», προειδοποιεί ο Ζιλ Κεπέλ.

Οσο για τα εμπόδια στον δρόμο προς την ειρήνη, «είναι πολλά. Για παράδειγμα, η απόφαση του Ισραήλ να μην απελευθερώσει τον Μαρουάν Μπαργκούτι, ο οποίος είναι ο πιο επιφανής κρατούμενος, ικανός να οικοδομήσει ένα πολιτικό μέλλον για το παλαιστινιακό κράτος που θα υπάρχει παράλληλα με το Ισραήλ», σημείωσε, προβλέποντας μάλιστα πως «οι Αραβες και οι Ευρωπαίοι δεν θα μπορέσουν να αποδεχτούν αυτόν τον περιορισμό που επιβάλλει η κυβέρνηση Νετανιάχου».

Υπάρχει, άρα, κάποιος ρόλος που θα μπορούσαν να διαδραματίσουν οι Ευρωπαίοι; «Παρά τις ειρωνείες των προηγούμενων ημερών κατά της γαλλο-σαουδαραβικής ειρηνευτικής πρωτοβουλίας, στην πραγματικότητα ο Τραμπ “δανείστηκε” τα βασικά σημεία της για να καταστρώσει το δικό του σχέδιο. Αυτό συνέβη μετά την επίθεση του Ισραήλ εναντίον της Χαμάς στο Κατάρ την 9η Σεπτεμβρίου. Ο Τραμπ ξεκαθάρισε στον Νετανιάχου πως το Ισραήλ δεν μπορεί να κηρύξει πόλεμο σε ολόκληρο τον κόσμο. Εκτοτε τον ανάγκασε να αποδεχτεί την ειρηνευτική διαδικασία, υποχρεώνοντάς τον επίσης να συναινέσει –στη θεωρία– τη δημιουργία ενός παλαιστινιακού κράτους» σχολίασε ο γάλλος πολιτικός επιστήμονας.

Κρύβεται, όμως, και κάτι άλλο πίσω από αυτά; «Tα τεράστια αμερικανικά συμφέροντα στον Κόλπο. Οι άνθρωποι του προέδρου, από τον γαμπρό του Τζάρεντ Κούσνερ έως τον σύμβουλό του και μεσολαβητή Στιβ Γουίτκοφ, συν τους γιους του, έχουν όλοι συνάψει συμφωνίες πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων με το Κατάρ. Στην πραγματικότητα, αυτές οι τελευταίες διαπραγματεύσεις άρχισαν μόνο μετά την άφιξή τους. Επιπλέον, όλοι τους εμπλέκονται σε projects για την ανοικοδόμηση της Γάζας» εξήγησε ο Ζιλ Κεπέλ.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News