Ο πρόεδρος της Ουκρανίας Βολοντίμρ Ζελένσκι είπε την περασμένη Πέμπτη ότι η ανάκτηση της Κριμαίας είναι «δέσμευση της κυβέρνησής του». Ηταν σημαδιακή εκείνη η ημέρα, καθώς συμπληρώθηκαν 79 έτη από την απέλαση των Τατάρων από την Κριμαία. Τη σχετική απόφαση είχε λάβει τον Μάιο του 1944 η ηγεσία της Σοβιετικής Ενωσης, αφού οι αντικομμουνιστές Τάταροι είχαν συνεργαστεί με τους Γερμανούς και είχαν πολεμήσει στο πλευρό τους στο Ανατολικό Μέτωπο.
Η Corriere della Sera έγραψε ότι ο Ζελένσκι βρήκε την κατάλληλη ευκαιρία να διακηρύξει ότι η Κριμαία θα ξαναγίνει τμήμα του ουκρανικού κράτους και υποσχέθηκε ότι οι Τάταροι, οι οποίοι τώρα πολεμούν στο πλευρό των ουκρανικών δυνάμεων εναντίον των Ρώσων, «θα επιστρέψουν στη γη τους». Οι Ιταλοί θύμισαν τα ιστορικά γεγονότα, ότι δηλαδή το συγκεκριμένο τουρκομογγολικό φύλο πίστεψε στη νίκη των Γερμανών στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και, συνεπώς, στην πτώση του κομμουνιστικού κράτους. Ετσι, τους βοήθησαν να πολεμήσουν τους Σοβιετικούς.
Οταν ο Κόκκινος Στρατός απελευθέρωσε τα ρωσικά εδάφη από τη γερμανική κατοχή, «ο Στάλιν αποφάσισε να τιμωρήσει τους λαούς που είχαν συνεργαστεί με τον εχθρό». Ετσι, «η τραγωδία των Τατάρων έλαβε χώρα τη νύχτα της 18ης Μαΐου 1944, όταν τους απέλασε στο Ουζμπεκιστάν ή σε απομακρυσμένες περιοχές της Σιβηρίας, και πολλοί πέθαναν από κακουχίες».
Φθάνοντας στα χρόνια μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ενωσης, «η Κριμαία συμφώνησε να παραμείνει μέρος της Ουκρανίας, έτσι η κατάσταση επιδεινώθηκε για αυτούς μετά τις πρώτες εβδομάδες του 2014». Πώς; «Κάποιοι Τάταροι κατηγορήθηκαν για στρατιωτική θητεία σε μια παράνομη ισλαμική οργάνωση, δικάστηκαν και καταδικάστηκαν. Η Ευρωπαϊκή Ενωση καταδίκασε τη ρωσική συμπεριφορά. Στα οκτώ χρόνια από την προσάρτηση, περίπου 50.000 Τάταροι εγκατέλειψαν την Κριμαία και εγκαταστάθηκαν σε ουκρανικές πόλεις όπως η Χερσώνα, το Κίεβο και το Λβιβ».