Ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι καλείται να αντιμετωπίσει το σχέδιο του Ντόναλντ Τραμπ για τον τερματισμό του πολέμου του Βλαντίμιρ Πούτιν, ενώ όλα γύρω από τον ουκρανό ηγέτη καταρρέουν. Στο ανατολικό μέτωπο οι ρωσικές δυνάμεις προωθούνται αργά μεν αλλά σταθερά εντός του Ποκρόφσκ, μιας πόλης στρατηγικής σημασίας για τους Ουκρανούς. Την ίδια ώρα, η κυβέρνηση, καθώς και το Κοινοβούλιο της χώρας, κλονίζονται επικίνδυνα, με ολόκληρη τη δομή εξουσίας που έως σήμερα υποστήριζε τον πρώην κωμικό που εξελέγη πρόεδρος να κινδυνεύει να συνθλιβεί υπό το βάρος του μεγαλύτερου σκανδάλου διαφθοράς στην ιστορία της ανεξάρτητης Ουκρανίας.

Με άλλα λόγια, όπως συνοψίζει ο Φάμπιο Τονάτσι της Repubblica, το σχέδιο κατάπαυσης του πυρός των 28 σημείων, που φέρει το όνομά του από τον Τραμπ αλλά καταστρώθηκε από τους Στιβ Γουίτκοφ και Κίριλ Ντμιτρίεφ κατά το πρότυπο του σχεδίου για τη Γάζα, βρίσκει τον Ζελένσκι στην πιο δύσκολη θέση για διαπραγμάτευση: λόγω της πολιτικής αστάθειας αλλά και επειδή ο ουκρανός πρόεδρος είναι απομονωμένος και αποδυναμωμένος όσο ποτέ άλλοτε.

Η Ευρώπη έσπευσε να σταθεί στο πλευρό του, υπογραμμίζοντας πως «η συνθηκολόγηση δεν είναι ειρήνη», ωστόσο η ευρωπαϊκή υποστήριξη ενδέχεται να μην αρκεί ώστε να βγει ο ουκρανός πρόεδρος από το σχεδόν απόλυτο αδιέξοδο στο οποίο βρίσκεται.

Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Ζελένσκι αντιμετωπίζει φαινομενικά ανυπέρβλητες δυσκολίες, αλλά ποτέ ξανά δεν είχε βρεθεί σε τόσο δεινή θέση –υπό ασφυκτική πίεση από τις ΗΠΑ, στο εξωτερικό, αλλά και δεχόμενος πυρά στο εσωτερικό, από την αντιπολίτευση, από πολιτικούς ακτιβιστές, καθώς και από τα μέσα ενημέρωσης.

Τον περασμένο Φεβρουάριο, όταν ο Ντόναλντ Τραμπ και ο αντιπρόεδρός του Τζέι Ντι Βανς καταφέρθηκαν εναντίον του ουκρανού προέδρου με ανείπωτο τρόπο, η πλειονότητα των Ουκρανών συσπειρώθηκε γύρω του, ενώ στο Κίεβο όλοι έκαναν λόγο για απαράδεκτη και ανήθικη «ενέδρα».

Σήμερα, όμως, το ποσοστό αποδοχής του προέδρου της Ουκρανίας μόλις που ξεπερνά το 50%, με τον Φάμπιο Τονάτσι να σχολιάζει πως «πέρασαν οι εποχές που, μετά τη ρωσική εισβολή, εννιά στους δέκα Ουκρανούς τον επαινούσαν για το θάρρος του να παραμείνει στην ηγεσία της χώρας (…) η χρυσή τουαλέτα και οι σακούλες με μετρητά που βρέθηκαν στο σπίτι του Τιμούρ Μίντιτς, συνιδιοκτήτη της (εταιρείας παραγωγής τηλεοπτικού περιεχομένου) Kvartal 95, την οποία ίδρυσε ο Ζελένσκι, είναι απαράδεκτα για όσους αναγκάζονται να ζουν στο κρύο και στο σκοτάδι εξαιτίας των μπλακ-άουτ που προκαλούνται από τους ρωσικούς πυραύλους».

Εως τώρα κανένας υψηλά ιστάμενος πολιτικός δεν έχει κάνει ανοιχτά λόγο για παραίτηση Ζελένσκι, καθώς μια τέτοια ενέργεια θα αποτελούσε θείο δώρο για τον Πούτιν, ειδικά στην παρούσα φάση, καθώς θα «επικύρωνε» το αφήγημά του περί ανάγκης απαλλαγής της Ουκρανίας από τη νεοναζιστική και διεφθαρμένη ηγεσία της.

Ωστόσο οι πιέσεις για την απομάκρυνση των πιο έμπιστων συνεργατών του Ζελένσκι, συμπεριλαμβανομένου του επικεφαλής του γραφείου του, Αντρίι Γερμάκ, ο οποίος είναι πανίσχυρος αλλά μη εκλεγμένος, ολοένα αυξάνονται. Και προέρχονται όχι μόνο από την αντιπολίτευση, αλλά και από το ίδιο το κόμμα του Ζελένσκι.

Σύμφωνα με την Ukrainska Pravda, της παράταξης που επιδιώκει την απομάκρυνση του Γερμάκ ηγούνται οι Ντέιβιντ Αρακχαμία (ο οποίος μετείχε στην πρώτη αντιπροσωπεία που διαπραγματεύθηκε με τους Ρώσους το 2022) και Ντανίλο Χετμάντσεφ, δυο εξέχουσες προσωπικότητες στους κόλπους του Υπηρέτη του Λαού, όπως ονομάζεται το κυβερνών κόμμα της Ουκρανίας.

Επιπλέον, το κόμμα έχει απολέσει σημαντικό μέρος της ισχύος του: οι 254 έδρες που κέρδισε στη Βερχόβνα Ράντα (την ουκρανική Βουλή) το 2019 έχουν μειωθεί σε 231, ενώ τα μέτρα που είναι κρίσιμα για την πορεία του πολέμου δεν λαμβάνουν περισσότερες από 180-190 ψήφους κατά μέσο όρο, οπότε η κυβέρνηση αναγκάζεται να βασίζεται σε κόμματα της αντιπολίτευσης.

Ενδεικτική της κρισιμότητας της κατάστασης είναι η αναβολή της ψήφισης (είχε προγραμματιστεί για αυτήν την εβδομάδα) του προϋπολογισμού για το 2026, η οποία, εκτός απροόπτου, θα πραγματοποιηθεί τις πρώτες ημέρες του Δεκεμβρίου.

«Το Κοινοβούλιο βρίσκεται σε αναταραχή, ο καθένας παίζει το δικό του παιχνίδι και η ενότητα διαλύεται», ανέφερε ένα μέλος του κυβερνώντος κόμματος, διατηρώντας την ανωνυμία του. «Οι καλά χρηματοδοτούμενοι αντίπαλοί μας μυρίζουν αίμα. Στους βουλευτές μας προσφέρεται η ευκαιρία να ενταχθούν σε άλλα κόμματα. Αυτό θα μπορούσε πραγματικά να είναι το τέλος των πάντων, εκτός αν ο πρόεδρος λάβει δύσκολες αποφάσεις».

Στον απόηχο του σκανδάλου, ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι ζήτησε την παραίτηση του υπουργού Δικαιοσύνης, Χέρμαν Γκαλουστσένκο, και της υπουργού Ενέργειας, Σβιτλάνα Γκριντσούκ, οι οποίοι απομακρύνθηκαν και από το Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας. Παράλληλα επέβαλε κυρώσεις στον πρώην συνεργάτη και φίλο του Τιμούρ Μίντιτς, ο οποίος φέρεται ως ο εγκέφαλος του κυκλώματος διαφθοράς.

Ωστόσο οι κινήσεις αυτές δεν ήταν αρκετές για να κατευναστεί η οργή των Ουκρανών για τα 100 εκατ. δολάρια που υπεξαιρέθηκαν από τα κονδύλια για τη θωράκιση των ενεργειακών υποδομών της Ουκρανίας, όπως αποκάλυψε η πολύμηνη έρευνα της Εθνικής Υπηρεσίας Καταπολέμησης της Διαφθοράς (NABU). Ο πρώην πρόεδρος και ηγέτης της Δεξιάς, Πέτρο Ποροσένκο, πιέζει για μια κυβέρνηση εθνικής ενότητας. «Το πολεμικό υπουργικό συμβούλιο του Ζελένσκι είναι διεφθαρμένο και αντιεπαγγελματικό», δηλώνει.

«Υπό πολιορκία, όπως η πόλη του Ποκρόφσκ, ο ουκρανός πρόεδρος προετοιμάζεται να συζητήσει τα σημεία ενός σχεδίου που είναι μεροληπτικό υπέρ της Ρωσίας. Εχει την υποστήριξη της ΕΕ, του μοναδικού εναπομείναντος χαρτιού από ένα σύνολο τραπουλόχαρτων που μέχρι πρόσφατα περιείχε άλλους άσους. Αυτή τη φορά ο Ζελένσκι γνωρίζει ότι τα περιθώρια είναι στενά και πως σε κάτι θα πρέπει να υποχωρήσει», γράφει ο Φάμπιο Τονάτσι.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News