Ενδεκα παίκτες και πέντε προπονητές από την «ελίτ» του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου θα διεκδικήσουν κι εφέτος τα βραβεία των κορυφαίων (The Best) της σεζόν, που τα τελευταία χρόνια απονέμει η FIFA ξεχωριστά από εκείνα του France Football. Η παραδοσιακή συζήτηση γύρω από τις υποψηφιότητες καθυστέρησε αυτή τη φορά, επειδή η ανακοίνωσή τους συνέπεσε με τον θάνατο του Ντιέγκο Μαραντόνα και τον παγκόσμιο θρήνο για τον χαμό του αργεντινού «Θεού» των γηπέδων. Αλλά, όταν ήρθε η ώρα να μελετήσουμε τις λίστες με προσοχή, η κοινή διαπίστωση αθλητικών media και αναλυτών του ποδοσφαίρου ήταν, και πάλι, οτι «κάτι δεν πάει καλά» με τις επιλογές.

Το αντιλαμβάνεται καλύτερα κανείς, εάν θυμηθεί τα περυσινά κατορθώματα παικτών που «έλαμψαν» με την απόδοσή τους, αλλά απουσιάζουν από τον κατάλογο των «καλύτερων». Πού είναι, για παράδειγμα, ο Τσίρο Ιμόμπιλε των 36 γκολ σε 37 αγώνες, ο πρώτος ποδοσφαιριστής από την Ιταλία που κατάφερε να κατακτήσει το «Χρυσό Παπούτσι» μετά το 2007; Και γιατί επιλέχθηκε ο Κριστιάνο Ρονάλντο, ο οποίος δεν ψηφίστηκε, καν, καλύτερος παίκτης της ομάδας του στη Serie A; Επειδή τον τίτλο τον κατέκτησε η Γιουβέντους, κι όχι η Λάτσιο, μπορεί να πει κάποιος. Μα, τα βραβεία είναι ατομικά.

Εάν δεχθούμε ότι στις επιλογές παίζουν ρόλο και τα επιτεύγματα των ομάδων στο ίδιο χρονικό διάστημα, οι αδικίες φαντάζουν ακόμη μεγαλύτερες. Από τη Λίβερπουλ, πρωταθλήτρια Αγγλίας, υπάρχουν στην «ενδεκάδα» τρεις παίκτες: ο Μανέ, ο Σαλάχ και ο φαν Ντάικ. Ενώ από την Μπάγερν Μονάχου, που εκτός από το γερμανικό πρωτάθλημα κέρδισε και το Τσάμπιονς Λιγκ, «τρομάζοντας» την Ευρώπη, μόνο δύο: ο Λεβαντόφσκι και ο Τιάγκο Αλκάνταρα (εφέτος αγωνίζεται στη Λίβερπουλ). Πού είναι ο κορυφαίος αμυντικός της Μπάγερν πέρυσι, Νταβίντ Αλάμπα; Πού είναι ο Γιόσουα Κίμιχ, ή ο Τόμας Μίλερ; Πού είναι οι δύο εικοσάχρονοι των Βαυαρών (Σερζ Γκνάμπρι, Αλφόνσο Ντέιβις), οι οποίοι έδωσαν μια σειρά από εκτυφλωτικές παραστάσεις;

Πού είναι ο Ερλινγκ Χάαλαντ, ο οποίος στο χρονικό διάστημα που αφορούν τα βραβεία της FIFA (20 Ιουλίου 2019 έως 7 Οκτωβρίου 2020) σκόραρε 55 γκολ σε 52 αγώνες, συντρίβοντας τις αντίστοιχες επιδόσεις του Μέσι και του Κριστιάνο στην ηλικία του; Πού είναι ο Αλεχάντρο Γκόμες, ο πρωταγωνιστής της υπερβατικής σεζόν που πραγματοποίησε η Αταλάντα; Αυτοί, και αρκετοί ακόμη.

Καθώς ο κορονοϊός… φρόντισε, ώστε να μην έχουμε σπουδαία διοργάνωση εθνικών ομάδων μέσα στο 2020, που θα έκανε τα κριτήρια επιλογής πιο περίπλοκα, φάνηκε ακόμη πιο ξεκάθαρα από άλλες χρονιές οτι η επιτροπή εμπειρογνωμόνων που καταρτίζει τις λίστες με τους υποψήφιους σε κάθε κατηγορία βραβείων, έχει τις «αδυναμίες» της. Είναι -πες δικαιολογημένα- ο Ρονάλντο και ο Μέσι, αλλά και το αγγλικό ποδόσφαιρο. Τα επιτεύγματα στην Πρέμιερ Λιγκ «βαραίνουν» περισσότερο από τα αντίστοιχα στην Ισπανία, την Ιταλία, τη Γερμανία, ή τη Γαλλία. Κι όχι μόνο στην Πρέμιερ…

Στους πέντε υποψήφιους για τη διάκριση του κορυφαίου προπονητή της περασμένης σεζόν συγκαταλέγεται ο Μαρσέλο Μπιέλσα, που ανέβασε τη Λιντς από τη Β’ Κατηγορία στην Α’. Μπράβο του, όμως από τον κατάλογο απουσιάζουν τεχνικοί που κατάφεραν πολύ περισσότερα. Οπως ο Τόμας Τούχελ, που οδήγησε την Παρί Σεν Ζερμέν στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ (και στην κατάκτηση του τίτλου στη Γαλλία). Οπως ο Τζιαν Πιέρο Γκασπερίνι, που έφτασε με τη μικρούλα Αταλάντα στους προημιτελικούς του Τσάμπιονς Λιγκ και στην τρίτη θέση της Serie A. Οπως ο Ρουντί Γκαρσιά, που απέκλεισε τη Γιουβέντους του Ρονάλντο και τη Σίτι του Γκουαρντιόλα για να παίξει η Λιόν ημιτελικό Τσάμπιονς Λιγκ. Ή, όπως ο 33χρονος Γιούλιαν Νάγκελσμαν, που εμφανίστηκε στον άλλον ημιτελικό με την «πρωτάρα» Λειψία.

Μετά τις στρεβλώσεις με τις υποψηφιότητες, έρχονται οι υποκειμενικές κρίσεις των ομοσπονδιακών προπονητών και των αρχηγών των εθνικών ομάδων, που επηρεάζουν το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας κατά 50%. Το 2017 ο Ρονάλντο, νικητής του τροπαίου, ψήφισε, ως αρχηγός της εθνικής ομάδας της Πορτογαλίας, μόνο συμπαίκτες του στη Ρεάλ Μαδρίτης (Μπέιλ, Μόντριτς και Ράμος). Ως καλύτερο προπονητή, τον δικό του (Φερνάντο Σάντος). Και ο Σάντος, εκείνον. Το ίδιο έκανε και ο Μέσι (Νεϊμάρ, Σουάρες, Ινιέστα). Αλλά και ο Μάνουελ Νόιερ. Εκρινε οτι ο Κρόος, ο Εζίλ και ο Λεβαντόφσκι είναι καλύτεροι από τον Ρονάλντο και τον Μέσι. Και πάει λέγοντας…

Η ψηφοφορία για το κοινό (που διαμορφώνει το αποτέλεσμα κατά 25%) θα διαρκέσει έως τα μεσάνυχτα της 9ης Δεκεμβρίου (στον ιστότοπο FIFA.com). Δύο 24ωρα αργότερα η FIFA θα ανακοινώσει τους τρεις φιναλίστ σε κάθε κατηγορία. Η τελετή απονομής των βραβείων είναι προγραμματισμένη για τις 17 Δεκεμβρίου.

Οι 11 υποψήφιοι για τον καλύτερο παίκτη είναι οι: Τιάγκο Αλκάνταρα, Κριστιάνο Ρονάλντο, Κέβιν ντε Μπρόινε, Ρόμπερτ Λεβαντόφσκι, Σάντιο Μανέ, Κιλιάν Εμπαπέ, Λιονέλ Μέσι, Νεϊμάρ, Σέρχιο Ράμος, Μοχάμεντ Σαλάχ και Βίρχιλ φαν Ντάικ.

Οι 5 υποψήφιοι για τον καλύτερο προπονητή είναι οι: Μαρσέλο Μπιέλσα, Χανς-Ντίτερ Φλικ, Γίργκεν Κλοπ, Ζουλιέν Λοπετέγκι και Ζινεντίν Ζιντάν.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News