Ηταν λίγο πριν από την έλευση του νέου έτους όταν η ιέρεια της σόουλ μουσικής, Αρίθα Φράνκλιν, ερμήνευσε ένα από τα πλέον ονομαστά τραγούδια της «(You Make Me Feel Like) A Natural Woman». Ναι, έτσι ακριβώς: δεν το τραγούδησε, αλλά το ερμήνευσε με όλους τους τρόπους. Παίζοντας πιάνο, πετώντας τη γούνα της επί σκηνής, αγγίζοντας απαλά το μικρόφωνο.
Ηταν μια εμφάνιση που έκανε τον πρόεδρο των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα να αφήσει ένα δάκρυ να κυλίσει στην άκρη των ματιών του. Το Kennedy Centre στην Ουάσιγκτον, εκείνο το βράδυ, δονήθηκε από τη μυστηριακή αίσθηση ενός πράγματος μαγικού που ξεκινούσε από την θεραπαινίδα της σόουλ και άγγιζε ακόμη και τον τελευταίο θεατή. Δεν ήταν μόνο η Κάρολ Κινγκ και ο Τζέρι Γκόφιν (οι άνθρωποι που έγραψαν το τραγούδι) που σηκώθηκαν ενθουσιασμένοι από τις θέσεις τους. Η «Βασίλισσα», εκείνο το βράδυ, έκανε τους πάντες να μετατοπιστούν ένα πόντο από τους εαυτούς τους.
Αυτό που συζητήθηκε περισσότερο ήταν η σκηνική παρουσία της που κορυφώθηκε με την απόφασή της να σηκωθεί από το πιάνο και με μια κίνηση αμιγώς θεατρική να πετάξει τη γούνα της και να σταθεί όρθια, μόνη, αλλά αιθέρια στο κέντρο της σκηνής.
Στη συνέντευξη που παραχώρησε στο Vogue.com, παραδέχεται πως η κίνησή της ήταν εν μέρει προαποφασισμένη, ενώ δεν διστάζει να μιλήσει για την αντίδραση του Μπαράκ Ομπάμα, τους προηγούμενους προέδρους των ΗΠΑ που έχει γνωρίσει και έχει τραγουδήσει για χάρη τους, αλλά και για τη σημασία που έχει το συγκεκριμένο τραγούδι στη ζωή της.
Την ρωτάει η δημοσιογράφος ποια είναι η αίσθηση που αποκόμισε από την εμφάνισή της στην Ουάσιγκτον και απαντάει με ειλικρίνεια: «Δεν ξέρω γιατί δημιούργησε τόσο αίσθηση η παρουσία μου εκεί. Εγώ το χάρηκα. Λάτρεψα την αντίδραση του κοινού. Είμαι πολύ χαρούμενη γι΄ αυτό». Φυσικά, το δάκρυ του Μπαράκ Ομπάμα ήταν μέρος της μυθολογίας που αναπτύχθηκε μετά τη συναυλία. Η Φράνκλιν λέει: «Δεν ξέρω τι μπορεί να σημαίνει αυτό. Εχω δει το βίντεο περίπου 12 φορές και μένω έκθαμβη. Εχω εμφανιστεί αρκετές φορές στο Kennedy Center, αλλά ποτέ δεν είδα τέτοια αντίδραση από το κοινό».
Η αλήθεια είναι ότι μετά την παράσταση δεν κατάφερε να μιλήσει επί μακρόν με τον Μπαράκ Ομπάμα για να το ρωτήσει τους λόγους που αντέδρασε έτσι, επομένως το αίνιγμα παραμένει.
Αυτή δεν ήταν η πρώτη φορά που η Αρίθα Φράνκλιν τραγούδησε για έναν πρόεδρο των ΗΠΑ. Το έχει κάνει για τον Τζορτζ Μπους, τον Τζίμι Κάρτερ και την Χίλαρι Κλίντον.
Οσο για την περιβόητη κίνηση να πετάξει το γούνινο παλτό της και να σηκωθεί όρθια, παραδέχθηκε πως εν μέρει ήταν σκηνοθετημένη. «Αν και έχω τραγουδήσει αρκετές φορές στο Kennedy Center δεν ήξερα πως θα ήταν ο αέρας στην αίθουσα. Μόλις κατάλαβα ότι ένιωθα καλά χωρίς το παλτό, το πέταξα. Ημουν τόσο πολύ μέσα στη μουσική που πραγματικά το αισθάνθηκα όλο αυτό».
Η Αρίθα Φράνκλιν αποκάλυψε πως πίσω από το συγκεκριμένο τραγούδι κρύβεται μια προσωπική της ιστορία που μέχρι σήμερα την καθοδηγεί συναισθηματικά.
«Κάθε φορά που το τραγουδάω σκέφτομαι τον Κύριο Χ. Είναι αυτός ο μυστηριώδης άνθρωπος που κρύβεται πίσω από το τραγούδι. Δεν είναι ο ίδιος άνθρωπος όταν το πρωτοτραγούδησα πριν από 50 χρόνια, αλλά παραμένει ένας μυστηριώδης άνδρας. Ζει εκτός Ουάσιγκτον και δεν γνωρίζει ότι το τραγουδάω γι’ αυτόν. Δεν ξέρω αν είμαι ερωτευμένη, αλλά σίγουρα είναι ένας άνθρωπος που με κάνει να νιώθω αληθινή γυναίκα».
Σίγουρα είναι ένα τραγούδι με το οποίο μπορεί να ταυτιστεί κάθε γυναίκα. Η Φράνκλιν το αντιλαμβάνεται. Το ακούει από χιλιάδες στόματα, σαν επαναλαμβανόμενο μάντρα, σαν επικαλυπτόμενες φωνές που όλες ακολουθούν το ίδιο νήμα αισθήματος. Μα, πάνω από όλες είναι η δική της που δημιουργεί την πηγή και τη δόνηση.