Το Γιουρόπα Λιγκ που κατέκτησε η Τότεναμ το βράδυ της Τετάρτης, νικώντας (1-0) τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στον τελικό του Μπιλμπάο, είναι το πρώτο της τρόπαιο στον 21ο αιώνα. Το πρώτο της ευρωπαϊκό μετά το 1984. Το πρώτο της, γενικώς, εδώ και 17 χρόνια. Την τελευταία φορά που ο λονδρέζικος σύλλογος είχε γιορτάσει μια σπουδαία επιτυχία (το 2008, όταν κέρδισε το Λιγκ Καπ), ο Αγγελος Ποστέκογλου εργαζόταν στην Πάτρα ως προπονητής της Παναχαϊκής.

Ο 59χρονος τεχνικός, που γεννήθηκε το 1965 στη Νέα Φιλαδέλφεια, αλλά μεγάλωσε στην Αυστραλία από την ηλικία των 5 ετών επειδή οι γονείς του δεν άντεχαν τη Χούντα, την παραμονή του τελικού δήλωσε περήφανος για την ελληνική του καταγωγή. Από τα μεσάνυχτα μπορεί να περηφανεύεται (και) γιατί είναι ο πρώτος Ελληνας που σήκωσε ευρωπαϊκό Κύπελλο στο ποδόσφαιρο. Μάλιστα, καθοδηγώντας μια ομάδα που τα 40 τελευταία χρόνια δεν φημίζεται για τη συνέπειά της στα ραντεβού της με την Ιστορία. Που σε τέσσερις τελικούς, από το 2009 μέχρι χθες, δεν είχε πετύχει ούτε γκολ. «Το να κερδίσεις έναν τίτλο με την Τότεναμ, είναι κάτι σαν ιεραποστολή», είχε πει ο ίδιος στη συνέντευξη Τύπου πριν από τον αγώνα.

Σε αυτά τα 17 άγονα χρόνια των «Πετεινών» πέρασαν από την ομάδα μεγάλα ονόματα της προπονητικής, όπως ο Μαουρίτσιο Ποτσετίνο, ο Ζοσέ Μουρίνιο και ο Αντόνιο Κόντε. Θρυλικοί παίκτες, όπως ο Γκάρεθ Μπέιλ, ο Χάρι Κέιν και ο Λούκα Μόντριτς. Κι όμως, το πολυπόθητο «ασημικό» το έφερε στο βόρειο Λονδίνο ένας τεχνικός που μέχρι το 2021 είχε δουλέψει μόνο στην Αυστραλία, στην Ιαπωνία και στη δική μας Β’ Εθνική.

«Στη δεύτερη σεζόν μου πάντα κερδίζω κάποιον τίτλο», είχε πει τον περασμένο Σεπτέμβριο μετά την ήττα από την Αρσεναλ στο «Τότεναμ Χότσπερ Στέιντιουμ», ζητώντας υπομονή και πίστη. Στους οκτώ μήνες που ακολούθησαν, τα αποτελέσματα δεν δικαίωσαν το σούπερ επιθετικό (και θεαματικό) στιλ παιχνιδιού που υιοθέτησε – στη βαθμολογία της Πρέμιερ Λιγκ η Τότεναμ περνάει μόνο τις τρεις ομάδες που υποβιβάζονται. Εισέπραξε δυσπιστία και χλευασμό. Με αποκορύφωμα εκείνο το «ήρωας ή κλόουν», που έγραψε γι’ αυτόν η Standard μια μέρα πριν από τον τελικό. Αλλά ο Ποστέκογλου δεν είχε πει, ακόμη, την τελευταία του λέξη. Σαν από θαύμα, τήρησε την υπόσχεσή του.

«Είμαι ένας νικητής», ξέσπασε στη συνέντευξη Τύπου μετά τον θρίαμβο. Επλεε σε πελάγη ευτυχίας, αν και δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι αυτό το έπος είναι αρκετό για να τον κρατήσει στη θέση του, όπως αναφέρει το BBC Sport. Ο διοικητικός ηγέτης της Τότεναμ, Ντάνιελ Λίβι, καλείται να πάρει την πιο δύσκολη απόφαση της ζωής του, όπως παρατήρησε ο πρώην μέσος της Τότεναμ, Τζέιμι Ρέντκναπ. Αλλά, ακόμη κι αν απολυθεί, ο Ποστέκογλου δεν θα φύγει από… την πίσω πόρτα. Θα αποχωρήσει με το κεφάλι ψηλά, έχοντας γράψει το όνομά του με χρυσά γράμματα στην Ιστορία του συλλόγου.

Η απογοητευτική πορεία της Τότεναμ στην εφετινή Πρέμιερ Λιγκ θα μετρήσει εις βάρος του. Το ίδιο και η έλλειψη εμπιστοσύνης μεγάλης μερίδας οπαδών προς το πρόσωπό του – τουλάχιστον μέχρι χθες. Από την άλλη, όμως, ο Ποστέκογλου κίνησε βουνά για να φτάσει ο σύλλογος στον πιο σημαντικό του τίτλο εδώ και 41 χρόνια. Είχε να αντιμετωπίσει μια πρωτοφανή επιδημία τραυματισμών, που άφησε εκτός δράσης για μεγάλα χρονικά διαστήματα τους καλύτερους παίκτες του (Σον, Σολάνκε, Κουλουζέφσκι, Ρομέρο, φαν ντε Φεν, Ριτσάρλισον, Βικάριο). Και κατάφερε κάτι για το οποίο ο ίδιος (δικαίως) περηφανεύτηκε χθες: «Οσες δυσκολίες κι αν περάσαμε, οι παίκτες μου ποτέ δεν έχασαν την πίστη τους σε μένα». Φάνηκε και στις σκηνές που ακολούθησαν τη λήξη του αγώνα στο «Σαν Μαμές».

«Que sera, sera», απάντησε όταν ρωτήθηκε αν θα συνεχίσει στην Τότεναμ. Ο,τι είναι να γίνει, θα γίνει. Δήλωσε, όμως, ότι επιθυμεί να παραμείνει. «Θέλω να χτίσω πάνω σε αυτό που κατορθώσαμε απόψε (χθες). Είμαστε μια νεανική ομάδα, που βρίσκεται ακόμα υπό κατασκευή».

Στο Μπιλμπάο ο Ποστέκογλου δεν νίκησε μόνο τη Γιουνάιτεντ, αλλά και… τον εαυτό του. Για μια βραδιά εγκατέλειψε τις αρχές του, άφησε στην άκρη το επιθετικό, διασκεδαστικό στιλ ποδοσφαίρου που υπηρετεί με αφοσίωση σε όλη του την καριέρα («Μπαρτσελόνα της Ωκεανίας» αποκαλούσαν την ομάδα με την οποία κατέκτησε το πρωτάθλημα στην Αυστραλία) και παρουσίασε μια Τότεναμ συντηρητική, κυνική, που πέτυχε τον σκοπό της με κατοχή μπάλας μόλις 27,7%, τρεις τελικές προσπάθειες και ένα γκολ. Θυσίασε το «Ange-Ball» για να δει το όνειρό του να βγαίνει αληθινό. Που ήταν ένα όνειρο «τρελό».

«Σίγουρα κάποια μέρα θα επιστρέψω στην Ελλάδα», είχε δηλώσει όταν έφυγε «κακήν κακώς» από την Παναχαϊκή. Και ο Ποστέκογλου δεν είναι από αυτούς που δεν τηρούν τις υποσχέσεις τους.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News