Η συνάντηση θα είναι ιδιωτική στη σουηδική πρωτεύουσα όπου ο νικητής του φετινού βραβείου Νομπέλ Λογοτεχνίας, θα μεταβεί το Σαββατοκύριακο 1 και 2 Απριλίου για να δώσει δύο συναυλίες. Οι συναυλίες δεν έχουν καμία σχέση με τα Νομπέλ. Από τη στιγμή όμως που θα βρεθεί στη Στοκχόλμη ο 75άχρονος Μόμπ Ντίλαν θα συναντήσει την επιτροπή των βραβείων για να διευθετηθεί το οικονομικό ζήτημα και το ζήτημα της ομιλίας.

Απαραίτητη προϋπόθεση για να πάρει ο Ντίλαν τα λεφτά είναι να εκφωνήσει τον λόγο για το βραβείο ως τις 10 Ιουνίου. Όμως εκείνος δεν σκοπεύει να το κάνει αυτό και έχει ήδη διευκρινίσει στην Επιτροπή ότι ο λόγος του θα είναι μαγνητοφωνημένος. Ο μαγνητοφωνημένος λόγος, σημειωτέον είναι δόκιμη πρακτική. Το 2013 η καναδή διηγηματογράφος Αλις Μούνρο επίσης δεν είχε βγάλει λόγο αποδοχής του βραβείου Νομπέλ ζωντανά.

Στη συνάντηση του Σαββατοκύριακου δεν θα είναι παρόντες δημοσιογράφοι, ούτε φωτογράφοι. Αυτή είναι η επιθυμία του καλλιτέχνη και αυτή η επιθυμία έγινε δεκτή. Στην ίδια συνάντηση ο Ντίλαν θα παραλάβει το δίπλωμα και το μετάλλιο και θα δεχθεί τα συγχαρητήρια της επιτροπής.

Πώς όμως προέκυψε αυτή η συνάντηση; Η επιτροπή των βραβείων, είχε προσφάτως μία τηλεφωνική επικοινωνία με τον βραβευμένο καλλιτέχνη και του γνωστοποίησε πώς έχουν τα πράγματα – ποιες δηλαδή είναι οι προϋποθέσεις για να παραλάβει το βραβείο και το χρηματικό έπαθλο: να πάει στη Στοκχόλμη και να βγάλει λόγο.

Τον περασμένο Οκτώβριο ο Μπομπ Ντίλαν ανακοινώθηκε νικητής του Νομπέλ Λογοτεχνίας, με τη λογική ότι τα τραγούδια του αποτελούν ένα είδος ποίησης. Βεβαίως είναι ο πρώτος τραγουδοποιός που παίρνει αυτό το σπουδαίο βραβείο. Και επιπλέον είναι ένας από τους λίγους αμερικανούς νομπελίστες στη λογοτεχνία – τελευταία τέτοια περίπτωση ήταν η συγγραφέας Τόνι Μόρισον, το 1993.

Το πιθανότερο είναι ότι ο Ντίλαν σοκαρίστηκε όταν ανακοινώθηκε πως είναι ο νικητής. Ταυτόχρονα πρέπει να προβληματίστηκε, με τη διαλεκτική που άρχισε αμέσως μετά την ανακοίνωση του βραβείου. Και δικαίως.

Ο Μπομπ Ντίλαν είναι ένας από τους σημαντικότερους μουσικούς του 20ού αιώνα. Δεν ζήτησε ποτέ να μπει στο πάνθεον της λογοτεχνίας. Το να πάρει ένα τέτοιο βραβείο και μετά να αρχίσει να κρίνεται, ότι έκλεψε, έστω άθελά του, τη θέση ενός αληθινού λογοτέχνη από το βάθρο, δεν είναι κάτι που χρειάζεται στα 75 χρόνια του. Θα μπορούσε μάλιστα κάτι τέτοιο να αποβεί και προβληματικό για την υστεροφημία του.

Ετσι ο Ντίλαν για δυόμισι περίπου εβδομάδες μετά την ανακοίνωση των βραβείων τον Οκτώβριο δεν είχε δώσει κανένα σημείο ζωής. Μετά σε επιστολή που έστειλε και διαβάστηκε στην τελετή απονομής δήλωσε πως του φάνηκε τόσο παράξενο να κερδίσει αυτό το βραβείο που ένιωσε σαν να στεκόταν στη Σελήνη. «Πραγματικά είναι πέρα από τις λέξεις» έγραψε. Ο ίδιος δεν είχε παραστεί στην τελετή απονομής λόγω «ανειλημμένων υποχρεώσεων».

Σε κάθε περίπτωση πάντως το θέμα του βραβείου έχει αρχίσει να διευθετείται. Οσο για τα χρήματα, που θα παραλάβει ο Ντίλαν, ίσως τελικά καταλήξουν σε νέους δημιουργούς που τα έχουν αληθινή ανάγκη: Κάτι ανάλογο είχε κάνει ο ιρλανδός θεατρικός συγγραφέας Σάμιουελ Μπέκετ όταν κέρδισε το Νομπέλ Λογοτεχνίας το 1969. Δεν πήγε στην τελετή να το παραλάβει, αλλά εισέπραξε τα χρήματα και τα μοίρασε σε μικρές και ανεξάρτητες θεατρικές ομάδες της Ιρλανδίας.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News