Μια ομαδική αγωγή που κατατέθηκε τη Δευτέρα (04.08) και στρέφεται εναντίον της FIFA και πέντε εθνικών ομοσπονδιών (Βελγίου, Δανίας, Γαλλίας, Γερμανίας και Ολλανδίας) έρχεται να αμφισβητήσει ευθέως το σύστημα μεταγραφών που ισχύει εδώ και δεκαετίες στο ποδόσφαιρο, και να απελευθερώσει τους παίκτες από αυστηρούς κανονισμούς που τους καθιστούν περιουσιακά στοιχεία των συλλόγων τους, περιορίζοντας το δικαίωμά τους να αποφασίζουν οι ίδιοι για την καριέρα τους.

Τριάντα χρόνια μετά την ιστορική δικαστική απόφαση στην «υπόθεση Μποσμάν», που άλλαξε δραματικά το τοπίο στις μεταγραφές και την οικονομία του ποδοσφαίρου στην Ευρώπη, αρχίζει μια νέα νομική μάχη που μπορεί να ανατρέψει το σημερινό καθεστώς, προκαλώντας σεισμικές μεταβολές στη βιομηχανία του πιο δημοφιλούς σπορ.

Η πρωτοβουλία ανήκει στο «Dutch Foundation for Justice» (Ολλανδικό Ιδρυμα για τη Δικαιοσύνη), έναν μη κερδοσκοπικό οργανισμό που δραστηριοποιείται στην προώθηση και υπεράσπιση συλλογικών δικαιωμάτων στην Ευρώπη, ιδίως στον χώρο του αθλητισμού και των εργαζομένων σε αυτόν. Μεταξύ των ιδρυτών του οργανισμού, που είναι γνωστός και ως «Justice for Players» (Δικαιοσύνη για τους Παίκτες), περιλαμβάνονται, δύο φημισμένοι ολλανδοί δικηγόροι (η Λουτσία Μέλχερτς και ο Ντολφ Ζέγκααρ) και ο Φράνκο Μπαλντίνι, πρώην βοηθός του Φάμπιο Καπέλο στην εθνική ομάδα της Αγγλίας.

Η νομική υποστήριξη, τονίζει το Athletic, παρέχεται από τη δικηγορική εταιρεία Ντιπόν – Χίσελ, την οποία ίδρυσε ο Ζαν-Λουί Ντιπόν, ο συνήγορος του Ζαν-Μαρκ Μποσμάν, που το 1995 κέρδισε την πιο περιλάλητη δίκη στην Ιστορία των σπορ. Είναι ο άνθρωπος που κατήργησε τα σύνορα στις μετακινήσεις των «ελεύθερων» ποδοσφαιριστών από τη μια χώρα – μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης στην άλλη, χωρίς οικονομικό αντάλλαγμα για τη μεταγραφή. Η συλλογική αγωγή του ολλανδικού ιδρύματος φέρει την υπογραφή του. Επίσης, ο Ντιπόν ήταν ο δικηγόρος του Λασανά Ντιαρά στην πρόσφατη διαμάχη του με τη FIFA. Η δικαίωση του Ντιαρά, τον περασμένο Οκτώβριο, αποτέλεσε τη νομική βάση της «επανάστασης» που κήρυξε τώρα το JfP.

Ο Ντιαρά, πρώην άσος της Τσέλσι, της Αρσεναλ και της Ρεάλ Μαδρίτης, το 2014 είχε υποχρεωθεί από τη FIFA να καταβάλει πρόστιμο (ουσιαστικά, αποζημίωση) ύψους 10,5 εκατομμυρίων ευρώ επειδή αποφάσισε να αποχωρήσει «χωρίς βάσιμη αιτία» από τη Λοκομοτίβ Μόσχας (για να μετακινηθεί στη βελγική Σαρλερουά) μόλις ένα χρόνο μετά την υπογραφή τετραετούς συμβολαίου με τον ρωσικό σύλλογο. Τιμωρήθηκε, επίσης, με αποκλεισμό 15 μηνών.

Ο διεθνής γάλλος παίκτης άσκησε έφεση κατά της απόφασης στο Διαιτητικό Αθλητικό Δικαστήριο, όμως κατάφερε μόνο να μειώσει το πρόστιμο. Στη συνέχεια προσέφυγε στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ενωσης, το οποίο τον δικαίωσε, με καθυστέρηση 10 ετών, κρίνοντας ότι ορισμένοι κανονισμοί μεταγραφών της FIFA παραβιάζουν την αρχή της ελεύθερης διακίνησης των εργαζομένων εντός της Ε.Ε. και αντιβαίνουν στην ευρωπαϊκή νομοθεσία για τον ανταγωνισμό. Παρόμοια διατύπωση περιελάμβανε το σκεπτικό του δικαστηρίου στην «υπόθεση Μποσμάν».

Πατώντας σε αυτή την ετυμηγορία, το JfP ζητά να αναγνωριστεί στους ποδοσφαιριστές το δικαίωμα να αποχωρούν από τους συλλόγους τους ακόμη και πριν από τη λήξη του συμβολαίου τους, όπως συμβαίνει σε κάθε άλλο επάγγελμα. Παραλλήλως, διεκδικεί αποζημιώσεις για τις οικονομικές απώλειες που υπέστησαν οι παίκτες, των οποίων παραβιάστηκαν τα εργασιακά δικαιώματα.

Στην ομαδική αγωγή καλούνται να συμμετάσχουν όλοι οι επαγγελματίες που αγωνίστηκαν από το 2002 κι έπειτα σε χώρες της Ε.Ε. και στο Ηνωμένο Βασίλειο, εν ενεργεία και πρώην, άνδρες και γυναίκες, με μια απλή δήλωσή τους στο website, justiceforplayers.com, μέσα στο πρώτο τρίμηνο του 2026. Η

οικονομική συμβουλευτική εταιρεία, Compass Lexecon, η οποία είχε εμπλακεί και στο σχέδιο για τη δημιουργία της Ευρωπαϊκής Σούπερ Λίγκας, εκτιμά ότι εξαιτίας των παράνομων(;) κανονισμών της FIFA έχουν χάσει χρήματα πάνω από 100.000 παίκτες. Αν εγείρουν αξιώσεις μαζικά, το συνολικό ποσό που θα απαιτήσουν από τη FIFA και (όλες) τις εθνικές ομοσπονδίες θα ανέρχεται σε μερικά δισεκατομμύρια ευρώ.

Προς το παρόν, η FIFA αρνείται να σχολιάσει αυτή την εξέλιξη. Προειδοποιεί, όμως, μέσω «κύκλων» της, ότι η κατάργηση των μεταγραφικών αποζημιώσεων θα ευνοήσει τα πλουσιότερα club. Θα μπορούν να «αρπάξουν» παίκτες από τα μικρότερα, που τους ανέδειξαν, χωρίς να καταβάλλουν χρήματα.

Η αγωγή κατατέθηκε σε ολλανδικό περιφερειακό δικαστήριο, επειδή η νομοθεσία της χώρας είναι η πιο ευνοϊκή για ομαδικές προσφυγές. Επιπλέον, τονίζει ο Guardian, στην Ολλανδία μπορεί να εγείρει αξιώσεις οποιοσδήποτε έχει εργαστεί στην Ευρωπαϊκή Ενωση και το Ηνωμένο Βασίλειο.

Πρόκειται για την πιο σοβαρή νομική αμφισβήτηση των κανονισμών που αφορούν τις μεταγραφές στο ποδόσφαιρο, μετά το 1995. Αλλά θα χρειαστούν τρία χρόνια, ίσως και περισσότερα, για να εκδοθεί η απόφαση.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News