791
Εκεί που ήταν τα «Ιχνη Εμπορίου»... | Χριστίνα Ταχιάου

Τι απέγιναν τα «Ιχνη Εμπορίου»;

Χριστίνα Ταχιάου Χριστίνα Ταχιάου 3 Αυγούστου 2016, 07:27
Εκεί που ήταν τα «Ιχνη Εμπορίου»...
|Χριστίνα Ταχιάου

Τι απέγιναν τα «Ιχνη Εμπορίου»;

Χριστίνα Ταχιάου Χριστίνα Ταχιάου 3 Αυγούστου 2016, 07:27

Πριν από ενάμιση χρόνο, περπατώντας στην οδό Βουλής και λίγο πριν την Κολοκοτρώνη, εντυπωσιάστηκα ιδιαιτέρως βλέποντας τη «Στοά Εμπορίου». Μπήκα μέσα, χάζεψα τα όμορφα καταστήματα, προσπάθησα να καταλάβω τι ακριβώς κάνει το καθένα και ποιο είναι το concept που αναβίωσε την κίνηση στη στοά. Έτσι, έμαθα για την πρωτοβουλία «Ίχνη Εμπορίου», η οποία συγκέντρωσε 130, αρχικά, ομάδες και κατέληξε σε 11, προκειμένου να στεγαστούν στη στοά ιδιοκτησίας του άλλοτε Ταμείου Εμπόρων (ΟΑΕΕ, πλέον). Χωρίς υποχρέωση ενοικίου, ανακαίνισαν στοιχειωδώς τα εγκαταλελειμμένα μαγαζάκια και τα μετέτρεψαν σε χώρους που θα φιλοξενούσαν πρωτότυπες μικρές κυψέλες δημιουργίας. Θυμάμαι ένα εργαστήρι κατασκευής μουσικών οργάνων, ένα χώρο κατασκευής 3D εκτυπωτών, ένα παρασκευαστήριο εδεσμάτων και ποτών από βρώσιμα λουλούδια. Όπως με πληροφόρησαν οι «ένοικοι», δεν είχαν δικαίωμα να πουλούν αλλά να διοργανώνουν εκδηλώσεις κι εργαστήρια δυο φορές το μήνα έκαστος. Ενθουσιάστηκα με την ιδέα και την υλοποίηση, ήταν στ’ αλήθεια κάτι ζωντανό, ξεχωριστό, κάτι που έδινε χρώμα στην περιοχή.

Βρέθηκα πρόσφατα ξανά στην οδό Βουλής και θέλησα να περάσω από τη στοά, να πάρω μερικές ανάσες πρωτοτυπίας. Αμάν, τι το ήθελα! Βρέθηκα σε έναν κρανίου τόπο, με τα μαγαζιά κλειστά, τη στοά σκοτεινή και βρώμικη, τις ταμπέλες κρεμασμένες σαν πεθαμένες, τα αυτοκόλλητα στο πάτωμα που εξηγούσαν την ιστορία κτιρίων του κέντρου της Αθήνας μισοσβησμένα. Λες κι ήταν η μέρα μετά την καταστροφή…

Από τις χαρούμενες μέρες στα «Ιχνη»...
Από τις χαρούμενες μέρες στα «Ιχνη»…

Ρώτησα στη γειτονιά τι συνέβη. «Να ρωτήσετε το Ταμείο Εμπόρων», ήταν η θυμωμένη απάντηση ανθρώπων της περιοχής. «Η στοά είχε ζωντανέψει, είχε κόσμο, και ξαφνικά όλο αυτό σταμάτησε. Να ρωτήσετε εκείνους».

Ενώ βρήκα αρκετά δημοσιεύματα για το project, δε βρήκα ούτε ένα για το άδοξο τέλος του. Απευθύνθηκα στον ΟΑΕΕ. Η απάντηση του διοικητή του ταμείου, Δημήτρη Τσακίρη, ήρθε γραπτώς κι ήταν λακωνική. «Σας ενημερώνουμε ότι δεν υπήρξε ποτέ πρόθεση εκμίσθωσης του κτιρίου κι ότι έχει δρομολογηθεί η διαδικασία επισκευής και αναμόρφωσης με σκοπό την ιδιόχρηση από τον ΕΦΚΑ». Ο ΕΦΚΑ είναι ο Ενιαίος Φορέας Κοινωνικής Ασφάλισης, το νέο υπερταμείο στο οποίο θα απορροφηθούν όλα τα ταμεία κύριας ασφάλισης και θα αρχίσει να λειτουργεί από την 1/1/2017. Έως τότε, διαθέτει προσωρινή διοικητικό συμβούλιο που έχει διοριστεί από τον υφυπουργό Κοινωνικής Ασφάλισης, Τάσο Πετρόπουλο. Ζητώντας περισσότερες διευκρινίσεις, η απάντηση ήταν: «Υπήρξε συμφωνητικό για δωρεάν παραχώρηση της στοάς μεταξύ του ΟΑΕΕ και της Εταιρείας Ανάπτυξης και Τουριστικής Προβολής Αθηνών του Δήμου Αθηναίων, βάσει απόφασης διοικητικού συμβουλίου ΟΑΕΕ».

Φεβρουάριος του 2015 με κόσμο στη στοά
Φεβρουάριος του 2015 με κόσμο στη στοά

Αναζήτησα τους πρωτεργάτες της πρωτοβουλίας «Ιχνη Εμπορίου», καθώς η απάντηση του κ. Τσακίρη δε με ικανοποίησε. Από την τριάδα των αρχιτεκτόνων οι οποίοι είχαν την ιδέα, μίλησα με το Χάρη Μπίσκο. «Πάντα υπήρχε ένα χάσμα επικοινωνίας», είπε όταν του μετέφερα την απάντηση του διοικητή του ΟΑΕΕ. Μου εξήγησε την ιστορία:

Η πρωτοβουλία είχε την αιγίδα και την κάλυψη του Δήμου Αθηναίων με την οποία είχε, όντως, συναφθεί το συμφωνητικό με τον ΟΑΕΕ. Κατά τη διάρκεια της, πέρασαν τρεις διοικητές ΟΑΕΕ: η Γεωργία Κωτίδου, ο Τάσος Πετρόπουλος (νυν υφυπουργός Κοινωνικής Ασφάλισης) και ο τωρινός, Δημήτρη Τσακίρη. Ο πιο θετικός υπήρξε ο κ. Πετρόπουλος, ενώ ο κ. Τσακίρης δε συμφωνούσε σε παραχώρηση για μεγάλο χρονικό διάστημα, επειδή είχε εκδηλώσει από την αρχή την πρόθεση για να προβεί σε ανακαίνιση του κτιρίου. Η αναβίωση της στοάς κράτησε περίπου δυο χρόνια και, πέρσι το καλοκαίρι, όλοι οι φιλοξενούμενοι αναγκάστηκαν να φύγουν, εφόσον δε δινόταν παράταση στην παραχώρηση. «Η στοά είχε αδειάσει από το 2000. Εμείς κάναμε εξερεύνηση μικρών επιχειρήσεων και ιδεών», εξηγεί ο κ. Μπίσκος. «Φοβόμαστε ότι έγινε μια παρεξήγηση, καθώς υπήρχε η δυσπιστία ότι οι χώροι μας λειτουργούσαν ως καταστήματα και πουλούσαν προϊόντα. Έτσι, έρχονταν διάφοροι να ελέγξουν εάν πουλάμε ή όχι. Οι ιθύνοντες δεν μπόρεσαν να αντιληφθούν ακριβώς το concept, ότι ήταν όλα αυτοσχέδια, όλα Do It Yourself. Γινόταν εργαστήρι, ας πούμε, για την κατασκευή δικού σου 3D εκτυπωτή κι έρχονταν κι έλεγαν μα είναι δυνατόν να μην πουλάνε; Ε, είναι!»

Δημιουργικότητα που χάθηκε ή μετακόμισε αλλού...
Δημιουργικότητα που χάθηκε ή μετακόμισε αλλού…

Για τους φιλοξενούμενους ήταν πολύ δύσκολο να συντηρήσουν τους χώρους τους χωρίς χρηματοδότηση, η οποία θα ερχόταν μόνο εφόσον μπορούσε να εξασφαλιστεί μονιμότητα, κάτι που δεν υπήρξε. Ωστόσο, όπως παραδέχεται ο κ. Μπίσκος, καλλιτέχνες κι επαγγελματίες έδειξαν τη δουλειά τους μέσω του project «Ιχνη Εμπορίου», προβλήθηκαν, το μέρος απέκτησε φήμη άρα κι όσοι ήταν μέσα απέκτησαν φήμη, ο ίδιος ο δήμος κάπως το ενσωμάτωσε στην κουλτούρα του, εισήγαγε τη λογική των εργαστηρίων, της κατασκευής αντικειμένων, κάποιες συλλογικές διαδικασίες.
Για το χώρο, όμως, ήταν μια μεγάλη αποτυχία. Ζωντάνεψε, έδειξε προοπτική και δυνατότητες, για να φτάσει να ξαναγίνει ένα βρώμικο φάντασμα. Όπως τόσα και τόσα κτίρια ιδιοκτησίας του δημοσίου και των ασφαλιστικών ταμείων. Same old scene…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News

Διαβάστε ακόμη...

Διαβάστε ακόμη...