Η Λίβερπουλ και η Ρεάλ Μαδρίτης, δύο υπερδυνάμεις του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, θα αναμετρηθούν το βράδυ της Τρίτης στο «Ανφιλντ» σε έναν από τους πιο ενδιαφέροντες αγώνες της βραδιάς στο Τσάμπιονς Λιγκ. Εχουν πολλά να χωρίσουν. Από το περασμένο καλοκαίρι, που ο Τρεντ Αλεξάντερ-Αρνολντ αποχώρησε από τους «Reds», τον σύλλογο που τον μεγάλωσε στην αγκαλιά του, για να φορέσει τη φανέλα της «Βασίλισσας», ακόμη περισσότερα. Αλλά πριν… λάβουν θέσεις μάχης στις εξέδρες, οι αντίπαλοι οπαδοί έδωσαν ραντεβού μπροστά σε έναν τάφο που τους ενώνει.
Στο κοιμητήριο της μικρής πόλης Γουάλασεϊ, σε απόσταση 20 λεπτών από το «Ανφιλντ», βρίσκεται θαμμένος ο Αρθουρ Τζόνσον, ένας από τους θεμελιωτές της Ρεάλ. Ο «Αγγλος», όπως τον αποκαλούσαν στη Μαδρίτη του 1900, αν και γεννήθηκε στο Δουβλίνο (τότε η Ιρλανδία ανήκε ακόμη στο Ηνωμένο Βασίλειο). Στην ισπανική πρωτεύουσα τον έφερε η δουλειά του -ήταν μηχανολόγος μηχανικός- αλλά δεν άργησε να ασχοληθεί και εκεί με το ποδόσφαιρο. Ηταν η μεγάλη του αγάπη.
Το 1902, σε ηλικία 24 ετών, έπαιξε με τη Ρεάλ (ιδρύθηκε τον Μάρτιο εκείνης της χρονιάς ως Madrid FC) στον πρώτο της επίσημο αγώνα, σε ένα τουρνουά με την ονομασία Copa de la Coronacion. Η Ρεάλ ηττήθηκε (3-1) από την Μπαρτσελόνα, και ο Τζόνσον σκόραρε το γκολ «της τιμής». Σε εκείνα τα πρώτα βήματα του ισπανικού ποδοσφαίρου, ο Τζόνσον, μετέπειτα οπαδός της Λίβερπουλ, γνώριζε τα μυστικά της μπάλας όσο λίγοι στη χώρα.
Το 1910 έγινε -επισήμως- προπονητής της και παρέμεινε σε αυτό το πόστο επί μια δεκαετία. Εχει καταγραφεί ως ο δεύτερος μακροβιότερος κόουτς της Ρεάλ μετά τον Μιγκέλ Μουνιόθ. Οδήγησε την ομάδα (στην οποία αγωνιζόταν και ο μετέπειτα θρυλικός ηγέτης της, Σαντιάγο Μπερναμπέου) σε κατακτήσεις τίτλων στα τοπικά πρωταθλήματα της εποχής και στο Copa del Rey (Κύπελλο Ισπανίας). Ο αστικός μύθος αναφέρει ότι εκείνος επέλεξε τη λευκή της εμφάνιση. Τη φορούσε η Corinthian FC, μια ερασιτεχνική ομάδα του Λονδίνου, και του άρεσε.
Οταν επέστρεψε στην Αγγλία, τη δεκαετία των ‘20s, εγκαταστάθηκε στο Γουάλασεϊ. Εργαζόταν στη Liverpool’s United Alkali Company, εταιρεία χημικών, και στον ελεύθερο χρόνο του ασχολιόταν με τον τοπικό σύλλογο μπόουλινγκ. Πέθανε σε ηλικία 50 ετών, τον Μάρτιο του 1929, από πνευμονία. Η ιστορία του στο ποδόσφαιρο παρέμεινε άγνωστη επί δεκαετίες. Ωσπου, τον Αύγουστο του 2023, την έφερε στο φως μια έρευνα του Athletic με θέμα την αγγλική επιρροή στη Ρεάλ Μαδρίτης. Στη συνέχεια, την κοινώνησε στο Διαδίκτυο ο YouTuber και ιστορικός, Κέβιν Κάθμπερτσον.
Ο Λες Ράιτ, ένας οργανωμένος οπαδός της Λίβερπουλ με μεγάλη απήχηση, ο οποίος έχει ακολουθήσει την ομάδα του σε περισσότερους από 100 αγώνες της σε όλη την Ευρώπη, επικοινώνησε με την επίσημη λέσχη οπαδών της Ρεάλ και τους κάλεσε να επισκεφθούν μαζί με αντιπροσωπεία υποστηρικτών της Λίβερπουλ τον τάφο του Τζόνσον πριν από το αποψινό παιχνίδι.
«Δεν γνωρίζαμε πολλά για εκείνον», παραδέχθηκε μιλώντας στο Athletic ο Ζεράρδο Τοκίνο, ένας από τους μαδριλένους οπαδούς που αποφάσισαν να επισκεφθούν το Γουάλασεϊ για να τιμήσουν τον Τζόνσον. «Είχα ακούσει το όνομά του, ήξερα ότι ήταν ο πρώτος μας προπονητής, αλλά τίποτα παραπάνω. Οταν κυκλοφόρησε αυτή η ιστορία, ψάξαμε και μάθαμε διάφορα. Οτι εξηγούσε στους υπόλοιπους παίκτες τους κανόνες του παιχνιδιού. Οτι τους έλεγε πως είναι αδύνατο να παίζουν μπάλα επί τρεις ή τέσσερις ώρες, και πως ένας αγώνας δεν πρέπει να διαρκεί περισσότερο από μιάμιση ώρα. Οτι προσπαθούσε να τους πείσει να μην καπνίζουν, για να αποδίδουν καλύτερα».
Ο δημοσιογράφος της Marca και ιστορικός των σπορ, Αλφρέδο Ρελάνο, ήταν ένας από τους λίγους που γνώριζαν. Μεγάλωσε ακούγοντας τον πατέρα του να του διηγείται απίθανες ιστορίες για τον «Αγγλο», αλλά και για εκείνη την εποχή, στις αρχές του περασμένου αιώνα, που η Ισπανία μάθαινε το ποδόσφαιρο, κυρίως από Ισπανούς οι οποίοι επέστρεφαν από τις σπουδές τους στο Λονδίνο. «Ο Τζόνσον τους οργάνωνε και τους καθοδηγούσε σε κάθε τους βήμα. Σαν δάσκαλος σε δημοτικό σχολείο. Εκείνος τους έμαθε να αποσύρονται στα αποδυτήρια στο ημίχρονο -μέχρι τότε έτρεχαν να συναντήσουν τις φιλενάδες τους, ή να καπνίσουν-, να κάνουν χαλαρωτικό μασάζ στον εαυτό τους, να τοποθετούν τα πόδια τους σωστά όταν σουτάρουν ή πασάρουν την μπάλα».
Η είδηση του θανάτου του δημοσιεύτηκε το 1929 στην τοπική εφημερίδα, υπό τον τίτλο «Πέθανε γνωστός σπόρτσμαν». Η Wallasey News έγραψε ότι η κηδεία του συγκέντρωσε πλήθος κόσμου, όμως δεν ανέφερε τίποτα για τα κατορθώματά του στη Μαδρίτη. Το 1961 τάφηκε δίπλα του η σύζυγός του, Αντα.
Προσφάτως, κάποιοι φρόντισαν να περιποιηθούν τον τάφο. Τοποθέτησαν και μια επιτύμβια στήλη, στην οποία χάραξαν μερικές πληροφορίες για αυτόν τον άνθρωπο, που επί σχεδόν έναν αιώνα αναπαυόταν στη λήθη.
