485
|

Ηasta la victoria!

Αντώνης Φουρλής Αντώνης Φουρλής 12 Ιουλίου 2010, 07:54

Ηasta la victoria!

Αντώνης Φουρλής Αντώνης Φουρλής 12 Ιουλίου 2010, 07:54

Κάθε τέτοια μέρα – ανήμερα των τελικών μεγάλων διοργανώσεων – με καταλαμβάνει η χαρμολύπη του αποχαιρετισμού. Το Μουντιάλ ήταν ένας λόγος να περιμένει κανείς με χαρά και αγωνία αυτό το καλοκαίρι. Βοήθησε πολλούς από εμάς να «βγάλουμε» από πάνω μας τον δύσκολο Ιούνιο και να πλησιάσουμε στον Ιούλιο και στον Αύγουστο των διακοπών μας. Παρακολούθησα αγώνες παντού: καταρχήν στο γραφείο, μεταξύ ρεπορτάζ, καφέ και πίεσης για την προετοιμασία δελτίων ειδήσεων. Τα γκολ, οι ωραίες φάσεις, τα αμφισβητούμενα σφυρίγματα, τα προγνωστικά και τα κουτσομπολιά μας έδωσαν καλούς λόγους για να απολαμβάνουμε την πολύωρη παραμονή στο γραφείο…

Στις 28 Ιουνίου, όταν το Μουντιάλ «άναψε» για τα καλά, πήρα το πλοίο για τα Χανιά. Οι τυχεροί που ταξίδευαν για τις «πρώτες» καλοκαιρινές διακοπές τους, στρώθηκαν στις πολυθρονίτσες του μπαρ σε ομόκεντρους κύκλους γύρω από μία οθόνη, όπου το σήμα έφτανε και χανόταν ανάλογα με τα κύματα στο Κρητικό Πέλαγος. Μπουκάλια από μπύρες και πλαστικά ποτήρια από καφέδες να σχηματίζουν σωρούς στο φόντο.
Ο συνδυασμός καλοκαιρινών διακοπών και Μουντιάλ στα Χανιά ξεπέρασε τις προσδοκίες μου. Στο σπίτι του φίλου που είχε την ευγένεια να με φιλοξενήσει στο Γαβαλομούρι – ένα μικρό χωριό στο βουνό, 20′ λεπτά έξω από τα Χανιά – κάναμε πρόγραμμα κάθε πρωί περιμένοντας το απογευματινό ματς. Πρωί Ελαφονήσι – απόγευμα Ουρουγουάη. Πρωί Φαλάσαρνα – απόγευμα Ισπανία. Πρωί Μπάλος – βράδυ Γερμανία, Βραζιλία, Παραγουάη, Αργεντινή…

Στην πλατεία του χωριού, το παραδοσιακό καφενείο – ταβέρνα του Μένη μετατρεπόταν κάθε απόγευμα σε εργαστήρι ποδοσφαιρικής ανάλυσης. Με απαραίτητο συνοδευτικό τις «αλατσολιές» (ο Θεοδωράκης και ο Καμπουράκης ξέρουν από κρητική ετοιμολογία), το τσιγαριαστό, την ξυνομυζήθρα, το πιλάφι, το «ρωμέικο» κρασί (τοπική ποικιλία) και το «νέκταρ του Μένη» – βλέπε τσικουδιά.
Δε θα μπω σε λεπτομέρειες για κάθε αγώνα ξεχωριστά, όμως οφείλω να καταγράψω την έντονα πολιτικοποιημένη προσέγγιση του λαού της Κρήτης στον ημιτελικό Ισπανία – Γερμανία. Το Γαβαλομούρι σύσσωμο γύρισε τις πλάτες του στους «δανειστές» μας Γερμανούς της Μέρκελ, που θέλουν να θέσουν υπό τον ζυγό τους ολόκληρη την Ευρώπη και την αδούλωτη ελληνική οικονομία. Η Καγκελάριος «τα άκουγε» κάθε φορά που ο σκηνοθέτης την έδειχνε να πανηγυρίζει (μερικές ημέρες νωρίτερα) τα γκολ που πέτυχαν οι Γερμανοί απέναντι στους Αργεντίνους του Ντιέγκο. Άλλωστε ο Μαραντόνα με την «κουζουλάδα» του και τα γένια του έχει κάτι από Κρήτη!

Για τους ίδιους λόγους, η πλατεία στο Γαβαλομούρι λίγο έλειψε να μετονομαστεί σε «Πλάθα Μαγιόρ», εις ένδειξη συμπαράστασης στον ισπανικό λαό που βλέπει εσχάτως το δημόσιο χρέος του να ακολουθεί το δρόμο που χάραξε η Αθήνα. Το γκολ του Πουγιόλ πανηγυρίστηκε δεόντως – μόνο μπαλοθιές δεν έπεσαν…

ΥΓ: Περιττό να δηλώσω, κατόπιν αυτών, ότι ζηλεύω απεριόριστα το Σταύρο και τον Δημήτρη (και οι δύο Χανιώτες είναι, αλλά ειδικά ο Καμπουράκης έλκει την καταγωγή του από γειτονικό χωριό και στο Γαβαλομούρι τον έχουν για «δικό τους» άνθρωπο). Αλλά και τους λυπάμαι γιατί έχασαν την ευκαιρία να απολαύσουν την καταπληκτική εμπειρία του Μουντιάλ στα μέρη τους. Όμως, το 2014 είναι κοντά…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News