593
Η Αντρεα Νάλες προσέρχεται σε σύσκεψη της κομματικής ηγεσίας τη Δευτέρα 3 Ιουνίου | REUTERS/Hannibal Hanschke

Πώς η πτώση της Νάλες του SPD μπορεί να συμπαρασύρει τη συγκυβέρνηση με το CDU

Protagon Team Protagon Team 3 Ιουνίου 2019, 12:29
Η Αντρεα Νάλες προσέρχεται σε σύσκεψη της κομματικής ηγεσίας τη Δευτέρα 3 Ιουνίου
|REUTERS/Hannibal Hanschke

Πώς η πτώση της Νάλες του SPD μπορεί να συμπαρασύρει τη συγκυβέρνηση με το CDU

Protagon Team Protagon Team 3 Ιουνίου 2019, 12:29

Δεκατέσσερις μήνες μετά την εκλογή της με την προοπτική να βγάλει το κόμμα από την εσωστρέφεια, η αποχώρηση της Αντρεα Νάλες από την ηγεσία των Σοσιαλδημοκρατών ρίχνει το κόμμα σε ένα νέο κύκλο ενδοσκόπησης.

Αυτή τη φορά, όμως το πρόβλημα επεκτείνεται και πέρα από το SPD καθώς κλυδωνίζει τον κυβερνητικό συνασπισμό με το CDU και την προοπτική της παραμονής της καγκελαρίου Μέρκελ στην ηγεσία του.

Αφορμή της αποχώρησης της Νάλες ήταν τα απογοητευτικά αποτελέσματα των ευρωεκλογών που απειλούν ακόμη και την ύπαρξη του κόμματος.

Τα κόμματα του κυβερνητικού συνασπισμού της Γερμανίας είχαν προγραμματίσει χωριστές συνεδριάσεις για σήμερα Δευτέρα. Αν και είχαν ανακοινωθεί από την προηγούμενη εβδομάδα προκειμένου να γίνει ο απολογισμός των ευρωεκλογών της 26ης Μαΐου, πλέον έχουν αποκτήσει βαρύνουσα σημασία μετά την αποχώρηση της Νάλες.

Η Ανγκελα Μέρκελ δεσμεύτηκε βέβαια για τη σταθερότητα του συνασπισμού και διαβεβαίωσε ότι η κυβέρνησή της «θα συνεχίσει το έργο της με όλη τη σοβαρότητά μας και κυρίως αίσθημα ευθύνης». Ωστόσο τα πράγματα μπορεί να μην είναι τόσο απλά.

Πώς θα βγει από την κρίση το SPD;

Η ταπεινωτική ήττα του SPD, που έμεινε στις ευρωεκλογές 15 μονάδες πίσω από τους Πράσινους, απαιτεί λύσεις. Κάποιοι μέσα στο κόμμα ζητούν εδώ και μήνες να επιστρέψει το SPD στην αντιπολίτευση και να στραφεί προς τα Αριστερά, στις ιστορικές του ρίζες. Αυτό ωστόσο θα προκαλέσει την πτώση της Μέρκελ πριν το τέλος της θητείας της το 2021.

Από την άλλη πλευρά από το SPD λείπει και το πρόγραμμα και η προσωπικότητα που θα μπορέσει να ηγηθεί και να ξαναδώσει στο κόμμα την παλιά του αίγλη.

Ηδη ένας από τους φερόμενους ως διεκδικητές, ο υπουργός Οικονομικών Ολαφ Στολτς, δηλώνει ότι δεν θα μπει στην εσωκομματική μάχη ενώ δεν επιθυμεί να είναι ούτε καν προσωρινός αρχηγός. «Δεν νομίζω ότι μπορεί κανένας να το διαχειριστεί μαζί με το χαρτοφυλάκιο του υπουργείου Οικονομικών», δικαιολογήθηκε αργά το βράδυ της Κυριακής στο ARD.

Μέχρι πρότινος το SPD σκόπευε να εξετάσει το θέμα της παραμονής του στον κυβερνητικό συνασπισμό τον Σεπτέμβριο, στη μέση της κυβερνητικής θητείας και ενόψει των εκλογών σε τρία κρατίδια, οι οποίες προμηνύονται δύσκολες για το SPD αλλά και το CDU καθώς καραδοκεί η ακροδεξιά Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD).

Η ίδια η Νάλες παραδεχόταν ότι οι Σοσιαλδημοκράτες χρειάζονται σαφέστερες πολιτικές θέσεις, όπως στο θέμα της προστασίας του περιβάλλοντος που αποδείχθηκε καθοριστικό για την έκβαση των ευρωεκλογών στη Γερμανία. Χρειάζονταν και ένα πιο διακριτό προφίλ στα πλαίσια του μεγάλου συνασπισμού ώστε να αναδείξουν με μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα τη δική τους ατζέντα.

Πολύ αργά, όμως: «Μας χρεώνονται όλες οι αποτυχίες του κυβερνητικού συνασπισμού, αλλά δεν μας πιστώνεται καμία επιτυχία», δήλωνε παλαιότερα στο Der Spiegel ο πρώην επικεφαλής της ΚΟ του SPD Τόμας Οπερμαν. Με τον τρόπο του έδειχνε πώς ο συνασπισμός απέβη τοξικός  για το κόμμα του και ως ένα βαθμό και το CDU.

Προβλήματα και στο CDU

Στον άλλο εταίρο του κυβερνητικού συνασπισμού τα πράγματα δεν είναι πολύ καλύτερα, επίσης λόγω των μέτριων επιδόσεων στις ευρωεκλογές.

Η διάδοχος της Μέρκελ, Ανεγκρέτ Κραμπ-Καρενμπάουερ, δέχεται ανοικτά επικρίσεις μετά τις ευρωεκλογές ενώ έχει κάνει και πολλούς λανθασμένους χειρισμούς. Πάντως και αυτή όπως και η καγκελάριος δηλώνει πιστή στον μεγάλο συνασπισμό, έστω και αν άλλα στελέχη δεν είναι τόσο θερμά.

Εν τω μεταξύ στο CDU δεν είναι ιδιαίτερα πρόθυμοι να υποχωρήσουν σε κάποια ζητήματα που ίσως θέσει το SPD για να ενισχύσει το δικό του προφίλ.

Το μόνο βέβαιο: Η διεξαγωγή πρόωρων εκλογών υπό αυτές τις συνθήκες, πέρα από το ότι θα είναι κάτι πρωτοφανές για τη Γερμανία, ενέχει σοβαρούς κινδύνους για τα δύο κόμματα που κυβερνούν τη χώρα από το 1949. Ο δικομματισμός ίσως βαίνει προς το τέλος του με ριζική ανασύνθεση του πολιτικού τοπίου.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News

Διαβάστε ακόμη...

Διαβάστε ακόμη...