«Φανταστείτε ένα κράτος με αυτοκτονικές τάσεις. Ένα κράτος που εξαιτίας των ψεμάτων και της άρνησής του να ακούσει τους ειδικούς, αυτοκαταστρέφεται επειδή οι ηγέτες του παίρνουν επιπόλαιες αποφάσεις και δεν μπορούν να λάβουν υπόψιν τις απόψεις ενός ισχυρότερου αντιπάλου».
Έτσι ξεκινά το Politico το δημοσίευμά του αναφορικά με το Brexit, τις αποφάσεις της Τερέζα Μέι και όλα όσα εκτυλίσσονται στη Βρετανία, σε αντιπαραβολή με την αρχαία Ελλάδα.
Ο αρθρογράφος χρησιμοποιεί τηνπερίπτωση του Θουκυδίδη προτείνοντας στους Βρετανούς να πάρουν παράδειγμα από τα κείμενά του, τα οποία χαρακτηρίζει αριστουργήματα πολιτικής ψυχολογίας και στρατηγικής (“masterpiece of political psychology and strategy”, όπως λέει).
Το Politico γράφει για τη σφαγή των Μηλίων, την οποία χαρακτηρίζει ως «την επιτομή μιας αποτυχημένης διαπραγμάτευσης», όταν η υπεροπτική αθηναϊκή αυτοκρατορία (στη συγκεκριμένη περίπτωση, η ΕΕ) προσέγγισε το νησί της Μήλου λέγοντας στους κατοίκους να υποταχθούν στο σχέδιο της αυτοκρατορίας και να αποτίσουν φόρο τιμής.
«Οι γενναίοι Brexiteers στη Μήλο αντιτάχθηκαν στους ιμπεριαλιστές και γεννήθηκε ο διασημότερος διάλογος στην παγκόσμια διπλωματική θεωρία. Το πρόβλημα είναι ότι οι νησιώτες αντί να δεχτούν τα γεγονότα ως είχαν διατηρούσαν ελπίδες που δεν είχαν ανταπόκριση, κάτι το οποίο εξέπληξε τους Αθηναίους. Οι διαπραγματεύσεις αποδείχθηκαν μοιραίες γιατί οι Μήλιοι υποτίμησαν την ανάγκη των Αθηναίων να κάνουν επίδειξη δύναμης για να κρατήσουν ενωμένη την αυτοκρατορία τους. Τέλος, οι άνδρες της Μήλου σφαγιάστηκαν και οι γυναίκες και τα παιδιά πουλήθηκαν ως σκλάβοι», επισημαίνει ο αρθρογράφος.
Τα καλά νέα για τους Βρετανούς είναι ότι οι κάτοικοι της Μήλου είχαν επανειλημμένες ευκαιρίες για να υποταχθούν στη μεγαλύτερη δύναμη, αλλά δεν το έκαναν.
«Ο συμβιβασμός είναι δυνατός ακόμη και ένα λεπτό πριν τα μεσάνυχτα, αλλά μόνο αν ρίξεις τον εγωισμό σου και κάνεις μια ρεαλιστική εκτίμηση των δικών σου αδυναμιών. Το να ελπίζει απλώς να πάνε τα πράγματα όπως θέλεις, αυτό δεν αποτελεί στρατηγική», αναφέρει ο αρθρογράφος.
Η ιστοσελίδα υποστηρίζει ότι για να επιβιώσει, «η Βρετανία θα πρέπει να αναγνωρίσει τη ”μήλια” τάση της να πιστεύει ότι κατέχει καλύτερα διαπραγματευτικά όπλα απ’ όσα έχει στην πραγματικότητα. Κατά καιρούς, οι Βρετανοί μιλούν σαν να νομίζουν ότι είναι οι Αθηναίοι στη συζήτηση».
«Δυστυχώς ο Θουκυδίδης δεν διαβάζεται στη Βρετανία, ενώ αντίθετα είναι πολύ της μόδας στην Αμερική, όπου υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι αλλά και στρατιωτικοί που σπουδάζουν στην ακαδημία Ουέστ Πόιντ παίρνουν παράδειγμα από τα γραπτά του, καθώς ο ίδιος θεωρείται ο “γκουρού” για την άνοδο και την πτώση των μεγάλων δυνάμεων», αναφέρεται στο κείμενο.
«Ο Θουκυδίδης χρήζει επίσης μελέτης για τα πρότυπα ανθρώπινων χαρακτήρων που παραθέτει. Στα κείμενά του θα αναγνωρίσει κανείς εύκολα προσωπικότητες που σήμερα εντοπίζονται στην Αμερική του Ντόναλντ Τραμπ και στη Βρετανία της Μέι. Είναι ειρωνικό πως ο Στίβ Μπάνον στις ΗΠΑ και ο Μπόρις Τζόνσον στο Ηνωμένο Βασίλειο δηλώνουν οπαδοί του αρχαίου έλληνα ιστορικού, ενώ στην πραγματικότητα θα μπορούσαν να έχουν τον ρόλο των κακοποιών στο έργο του», καταλήγει με νόημα το Politico.