Πέρυσι τέτοιον καιρό, το μόνο της μεταγραφικό απόκτημα ήταν ο Φεντερίκο Κιέζα, ο οποίος κόστισε μόλις 11,5 εκατ. ευρώ. Τι άλλαξε ξαφνικά, και οι αμερικανοί ιδιοκτήτες της άνοιξαν το πορτοφόλι τους; Πολλά και διάφορα, γράφει το BBC Sport. Την τελευταία τριετία, τα ετήσια έσοδα του συλλόγου από εμπορικές δραστηριότητες αυξήθηκαν κατά 42 εκατ. ευρώ – για πρώτη φορά προσπέρασε τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ σε αυτόν τον τομέα. Στο ίδιο χρονικό διάστημα, ξόδεψε τα λιγότερα από κάθε άλλον των λεγόμενων «Big-6». Ο κουμπαράς γέμισε ακόμη περισσότερο από τις εφετινές πωλήσεις ποδοσφαιριστών του (Ντάργουιν Νούνιες, Λουίς Ντίας, Τζάρελ Κουάνσα…), από τις οποίες εισπράχθηκαν συνολικά, περίπου, 230 εκατ. ευρώ.
Επιπλέον, η διοίκηση της Λίβερπουλ πήρε τη στρατηγική απόφαση να κεφαλαιοποιήσει τον περσινό, απρόσμενο θρίαμβό της. Να εκμεταλλευθεί το μομέντουμ και να υπερασπιστεί τον τίτλο της με ακόμη καλύτερες πιθανότητες. Αλλωστε, μια ομάδα που φοράει το στέμμα της πρωταθλήτριας είναι ένας ιδιαιτέρως ελκυστικός προορισμός για κάθε περιζήτητο παίκτη που θα την ενδιέφερε. Τέλος, με όσα πέτυχε στην πρώτη του σεζόν στο Μέρσεϊσαϊντ, ο Αρνε Σλοτ απέδειξε ότι άξιζε να του εμπιστευθούν το πρότζεκτ για τη «Λίβερπουλ του μέλλοντος». Το οποίο θα είχε ξεπεράσει σε κόστος το μισό δισεκατομμύριο ευρώ, αν την τελευταία στιγμή δεν ματαιωνόταν η (σχεδόν κλεισμένη) μεταγραφή του Marc Γκουέχι, που αποφάσισε να παραμείνει στην Κρίσταλ Πάλας.
Οι 20 σύλλογοι της Πρέμιερ Λιγκ ξόδεψαν, συνολικά, το ποσό – ρεκόρ των 3,47 δισεκατομμυρίων ευρώ (έναντι 2,27 δισ. ευρώ πέρυσι). Η Τσέλσι δαπάνησε 330 εκατ. ευρώ, όμως από τις πωλήσεις εισέπραξε λίγο περισσότερα: 333 εκατ. ευρώ. Η Αρσεναλ εκταμίευσε 295 εκατ. ευρώ. Από τους παίκτες που πούλησε, πήρε μόλις 10,4 εκατ. ευρώ. Εφέτος πλήρωσαν πολλά για την ενίσχυσή τους ακόμη και οι τρεις ομάδες που προβιβάστηκαν στην Πρέμιερ Λιγκ πριν από λίγους μήνες. Ιδίως η Σάντερλαντ, η οποία επέστρεψε έπειτα από απουσία 8 ετών: 187 εκατ. ευρώ. Περισσότερα και από τη Μάντσεστερ Σίτι (176 εκατ. ευρώ).
Πριν από σχεδόν τρεις δεκαετίες ο Αλαν Σίρερ, ο οποίος ακόμη κατέχει το ρεκόρ σκοραρίσματος στην Αγγλία, κόστιζε 17 εκατομμύρια ευρώ. Με τον πληθωρισμό, σημερινά 40. Αλλά ο πλούτος της Πρέμιερ Λιγκ αυξήθηκε με ρυθμούς πολλαπλάσιους του πληθωρισμού, κυρίως χάρη στα αστρονομικά έσοδα της αγγλικής λίγκας από τα τηλεοπτικά δικαιώματα των αγώνων της. Εδώ και αρκετά χρόνια, το οικοσύστημα των μεταγραφών αναπτύσσεται και ευημερεί με τα χρήματα των Αγγλων. Οχι μόνο επειδή κάνουν τζίρο μεγαλύτερο από ό,τι τα υπόλοιπα τέσσερα μεγάλα πρωταθλήματα μαζί, αλλά και γιατί αγοράζουν παίκτες από αυτά, ενισχύοντας οικονομικά τις ομάδες τους. Αυτό το καλοκαίρι απέκτησαν ποδοσφαιριστές από τη Γερμανία, την Ισπανία και τη Γαλλία, συνολικής αξίας άνω του μισού δισεκατομμυρίου ευρώ.
Το κορυφαίο μεταγραφικό σίριαλ είχε πρωταγωνιστή τον Ισακ, τον παίκτη που τρία χρόνια προτού εκπνεύσει το συμβόλαιό του με τη Νιούκαστλ αρνήθηκε να εμφανιστεί στην προετοιμασία της για τη νέα σεζόν και απαίτησε να πάρει μεταγραφή στη Λίβερπουλ. Γύρω από το όνομά του εξελίχθηκε ένα ατελείωτο ντιμπέιτ. Πολλοί τον κατηγόρησαν για έλλειψη σεβασμού προς τη Νιούκαστλ και αχαριστία, ιδίως απέναντι στον προπονητή της, Εντι Χάου, που πέρυσι τον βοήθησε να κάνει την καλύτερη σεζόν της καριέρας του. Αλλοι, πάλι, τον υπερασπίστηκαν, λέγοντας ότι είναι υποκριτικό, οι σύλλογοι να ζητούν αφοσίωση από τους παίκτες τους. Το ίδιο κυνικά τους ξεφορτώνονται όταν δεν τους είναι χρήσιμοι πλέον, ή απολύουν τους προπονητές τους χωρίς να σέβονται συμφωνίες που έχουν προσυπογράψει.
Η Νιούκαστλ, που τώρα κατηγορεί τον Ισακ για «προδοσία», χθες υποδέχθηκε τον Γιοάν Γουϊσά, ο οποίος συμπεριφέρθηκε με τον ίδιο τρόπο στην Μπρέντφορντ. Σε κάθε περίπτωση, σχολιάζει το BBC Sport, όποια άποψη κι αν υιοθετήσει κανείς, ένα είναι βέβαιο: ότι αυτή η πρακτική -της ανταρσίας- είναι αποτελεσματική. Ο Ισακ και ο Γουϊσά πέτυχαν τον σκοπό τους, ενώ ο… αισθηματίας Γκουέχι, που σεβάστηκε την ομάδα του, είδε το όνειρό του (να πάει στη Λίβερπουλ) να γίνεται θυσία στον βωμό του επαγγελματισμού του.