Πω πω βροντές!

Μπαίνει σ’ έναν οίκο ανοχής κάποιος εξαιρετικά καλοντυμένος κύριος. Σκοτώθηκαν λοιπόν τα κορίτσια να τον εξυπηρετήσουν «Τι μπορούμε να κάνουμε για σας;», «Θα ήθελα μια πανέμορφη κοπέλα να βάλει τα πόδια της μέσα σε μια λεκάνη νερό και να τα χτυπάει. Μια άλλη να κρατάει δυο καπάκια από κατσαρόλες στα χέρια και να τα χτυπάει επίσης. Και μια τρίτη να φωτογραφίζει με φλας συνεχώς ».Αν και περίεργη η επιθυμία του, αμέσως εκπληρώθηκε. Η μια κουκλάρα χτυπούσε τα πόδια στο νερό, η άλλη χτύπαγε τα καπάκια και η τρίτη φωτογράφιζε με φλας ενώ εκείνος άρχισε να φωνάζει «Πω πω βροντές! Πω πω αστραπές!!!». Ωστόσο μετά από μια ολόκληρη ώρα με το σκηνικό «πω πω βροντές! Πω πω αστραπές!» η πιο μάγκισσα τον ρώτησε «Τελικά θα πηδήξετε κύριε;», «Τι λες κοπέλα μου; Με τέτοιο καιρό!».
Η στήλη Reality μωρό μου, σπάνια ασχολείται με πολιτικά θέματα. Όχι από έλλειψη άποψης, αλλά από έλλειψη διάθεσης. Κι αυτό, γιατί η πολιτική στη χώρα μας, μου θυμίζει, το άνωθεν ανέκδοτο. Μόνο βροντές και αστραπές. Ευεργετική βροχή ποτέ! Πριν από μερικές μέρες έτυχε να συναντηθώ με ένα υψηλό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ στο κέντρο της Αθήνας. Εκεί, που αν σκάσεις μύτη με κάποιον ηθοποιό, που παίζει ας πούμε στη Βέρα στο δεξί ,θα μαζευτεί γύρω του ολόκληρο πηγαδάκι θνητών, να ρωτήσει για την εξέλιξη του έργου. Περιφερόμασταν λοιπόν μια ολόκληρη ώρα. Ξέρετε πόσοι του μίλησαν; Τρεις! Ένας είπε αναστενάζοντας «Αν ζούσε ο Ανδρέας θα τους είχαμε φάει λάχανο!» (Και δεν τον ανασταίνεις!), ο άλλος είπε περήφανος «Εμένα ο Ανδρέας μου έστελνε κάρτα Χριστουγεννιάτικη κάθε χρόνο» και ο τρίτος αφού κοίταξε ένα γύρω, είπε στο αφτί του πολιτικού με νόημα «Φοβάμαι! Δεν πάμε καλά!»…Και έρχεται τώρα ο Γιώργος και απειλεί με εκλογές! Και βγαίνει ο Πρωτόπαπας στη τηλεόραση και πετάει με χαριτωμενιά «λαγός τη φτέρη έσυε κακό της κεφαλής του» και πιάνουν θέση οι αναλυτές και αναστατώνεται το σύμπαν (Το μόνο σύμπαν το Ελληνικό!!) με τίτλους «Σκηνικό έντασης», «Φωτιά στο πολιτικό σκηνικό», «Ντρίμπλα Γιώργου», «Έτοιμο το ΠΑΣΟΚ να ρίξει το βαρύ οπλισμό του στη μάχη»!Και ορμάνε και οι άλλοι ν’ αποκρούσουν τη ντρίμπλα του Γιώργου και….ΠΩ ΠΩ ΒΡΟΝΤΕΣ!ΠΩ ΠΩ ΑΣΤΡΑΠΕΣ!!!
Ζω σε μια εποχή με τεράστιες ανακατατάξεις. Οι λαοί γύρω μου αναζητούν εναλλακτικές πηγές ενέργειας, «ψάχνονται» για τις δραματικές αλλαγές των κλιματολογικών συνθηκών, άγχονται για την ανακύκλωση των σκουπιδιών, μορφώνονται για να ανταποκριθούν στη νέα τεχνολογία που καλπάζει, ξαναπλώνουν το χάρτη από την αρχή, οι παλιοί φτωχοί συγγενείς που συνόρευαν μαζί μας πλέον μας πετάνε τη σκόνη τους, οι επενδυτές μας εκλαμβάνουν ως «γραφικούς τύπους», τα μεγάλα ξένα πανεπιστήμια έχουν στενή συνεργασία με μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες ενώ σε μας βρωμάει μόνο καμαρίλα, στη Σουηδία διαβάζω και ζηλεύω ότι είναι δυνατόν να κερδίσει κανείς τις εκλογές, ακόμα και αν εξαγγείλει αύξηση των φόρων γιατί ο λαός είναι βέβαιος για την ανταποδοτικότητα των χρημάτων του!
Ζω περικυκλωμένη από συντεχνίες βολεμένων, μιζαδόρων και δυστυχώς πολύ συχνά εξαρτώμαι κι από δαύτους …Θα μου πεις, δηλαδή όλα γύρω μας είναι παράδεισος και εμείς ζούμε στην κόλαση; Όχι! Αλλά οι άλλοι έχουν και «αναπνοές». Στερούμαι αναπνοών! Πορεύομαι απροστάτευτη σε μια καταναλωτική κοινωνία που κανακεύει μόνο τα πιο ανούσια ΘΕΛΩ και με βάζει στο τριπάκι της. Άλλοτε αντιστέκομαι και άλλοτε τρώω κάτι γλίστρες ανάσκελες. Αγωνιώ για το αύριο και ότι περιλαμβάνει αυτό…Και ενώ χτυπάει το φυλλοκάρδι μου από ανασφάλεια…Μου παρουσιάζουν ως σημαντικές τις «Ντρίμπλες του Γιώργου», το «τακουνάκι» του Καραμανλή στη ντρίμπλα του Γιώργου και πάει λέγοντας….Η στήλη αυτή σπάνια ασχολείται με πολιτικά θέματα γιατί αποσυντονίζουν τη γράφουσα από τον απόλυτο πολιτικό σκοπό της. Να αναθρέψει υγιή πνευματικά παιδιά. Ανοιχτόμυαλα, έντιμα με τον εαυτό τους. Κι όσο για τη πολιτική σκηνή του τόπου μας, τη μόνη ερώτηση που νιώθω την ανάγκη να τους απευθύνω είναι «Θα πηδήξετε κύριε;»….