Μια ομιλία του αρχηγού της Νέας Δημοκρατίας, γεμάτη χιούμορ, απήλαυσαν όσοι νοικοκυραίοι και νοικοκυρές, μάλλον μη έχοντας τίποτα καλύτερο να κάνουν, γέμισαν το Σάββατο το βράδυ την αίθουσα της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών, κατά σύμπτωση μάλιστα την Ημέρα των Ζώων. Που και αυτό είναι φανερό πως εντάσσεται στα απρόοπτα που τους επιφύλαξε ο καλά προετοιμασμένος ομιλητής, για την επέτειο της Ν.Δ.

Και τον χαρακτηρίζουμε καλά προετοιμασμένο, όχι μόνο για τις μελετημένες χειρονομίες, το κλείσιμο του ματιού, το χάδι προς την λαμπερή γραβάτα του, αλλά και το ότι κατάφερε να μη γελάσει σε κάποια σημεία του λόγου του, σημεία που μόνο γέλιο μπορούν να σκορπίσουν ακόμη και σε έναν κόσμο αρκετά ταλαιπωρημένο.

Όταν λες ότι η Ελλάδα θα έχει τόσο αέριο που θα μοιράζει και στις άλλες χώρες της Ευρώπης, και δεν σκας ένα χαμόγελο, θα πει πως είσαι πια ένας μεγάλος ηθοποιός. Όταν κάνεις λόγο για την εξαιρετική γεωστρατηγική θέση της Ελλάδας και μένεις σοβαρός, ενώ ξέρουμε ότι πριν από λίγες εβδομάδες, εσύ και  ο κατά φαντασίαν Ταλεϋρανδίσκος των Εξωτερικών τα έχετε κάνει θάλασσα με την Ουκρανία και τη Ρωσία, τότε ελέγχεις απόλυτα τα εκφραστικά σου μέσα. Αμ εκείνο το καλαμπούρι ότι έρχεται η Άνοιξη(όχι η δική σου η χρεωκοπημένη) μέσα στο καταχείμωνο για τα (καταχρεωμένα και σε αδιέξοδες καταστάσεις μπλεγμένα) Ναυπηγεία, πού το βάζεις; Όταν επί πλέον έχουν διαλυθεί οι επιχειρήσεις των υπεργολάβων και τα σχολεία των λαϊκών συνοικιών δεν βγάζουν πλέον νέους μορφωμένους επάνω στις μηχανουργικές τέχνες και τη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη την ελέγχουν οι γνωστοί μαφιόζοι, πετάς -όντας στη Συγγρού- ένα πυροτέχνημα, θεωρώντας πως το Πέραμα είναι πολύ μακριά.

Δεν γέλασε, τέλος, όταν έδειξε προς τον θρονιασμένο στην πρώτη σειρά Κ. Καραμανλή, λέγοντας πως το 2009 ο τότε πρωθυπουργός φώναξε τους άλλους αρχηγούς να βοηθήσουν (όταν του είχε πλέον εξηγήσει ο Σουφλιάς ότι η οικονομία της Ελλάδας ταυτιζόταν με τη λέξη Χάος), κι εκείνοι δεν… (Ούτε βέβαια ο Καραμανλής δεν καταδέχθηκε να γελάσει).

Ακόμη πιο πολύ ενθουσιασμό σκόρπισε στο ακροατήριο ο ομιλητής όταν ανακοίνωσε πως μέσα στα μεγάλα και εθνοσωτήρια έργα που θα κάνει η κυβέρνηση θα είναι και τα Ιδιωτικά Πανεπιστήμια. Γιατί, βέβαια, αυτό ήταν κάτι που λείπει πιο πολύ κι από το ψωμί, στην Ελλάδα των διαλυμένων και μεθοδικά στερημένων από πόρους Δημόσιων Πανεπιστημίων. Ώστε να μη φεύγουν στο εξωτερικό τα (πλούσια) παιδιά μας, να μένουν κοντά στον μπαμπά και στη μαμά.

Η Αρχαία Ελλάδα δεν γλύτωσε από το να ενταχθεί και αυτή σε μια άκρως καιροσκοπική πολιτική ομιλία. Και θυμηθήκαμε ότι μόλις το πρωί, ο πολύ άξιος γι' αυτή τη θέση Υπουργός Πολιτισμού έγραψε στα παλιά του τα παπούτσια όλο τον κόσμο που είχε ταξιδέψει μέχρι τα Αντικύθηρα, για να έχει πρόσβαση στις θαλάσσιες, αρχαιολογικού ενδιαφέροντος, έρευνες. Γείωσε και απογοήτευσε όχι μόνον τους «ρουφιάνους» δημοσιογράφους, Έλληνες και ξένους, αλλά και τους πρεσβευτές ξένων χωρών και τους χορηγούς των ερευνών, απαγορεύοντας να ανακοινωθεί το παραμικρό. Και αυτό γιατί ήθελε οι ανακοινώσεις να γίνουν από την πολιτική ηγεσία, προσφέροντας στον εαυτό του ή, αν δώσει ο Θεός, εκδούλευση και στον χιουμορίστα χθεσινό ομιλητή. Και ήταν σαν να ήξερε πως ο προϊστάμενός του το βράδυ θα δήλωνε, στα σοβαρά, ότι θέλει «Μια Ελλάδα για τους υπερήφανους, όχι για τους δουλοπρεπείς». Και τι άλλο μας θύμισε αστραπιαία η λέξη υπερήφανος;  Εκείνον τον «υπερήφανο» σκηνοθέτη που ύμνησε τον πρωθυπουργό του και αμέσως έγινε διευθυντής στο, καλή ώρα τώρα σε εκκίνηση, Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης. Γι' αυτό λέω πως το χιούμορ περίσσεψε στην ομιλία αλλά όταν ο ομιλητής το σκόρπαγε απλόχερα οι νοικοκυραίοι μάλλον είχαν πια ναρκωθεί.

Καλή νύχτα μας βρε, ο ομιλητής στη Στέγη φλυαρούσε υπέροχα.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News