Οι συνάδελφοι, που καλύπτουν το οικονομικό ρεπορτάζ, ήταν σαφείς: «Μάγκες, η τρόικα φαίνεται ανυποχώρητη σχετικά με την υλοποίηση των κυβερνητικών δεσμεύσεων, για μείωση προσωπικού στο Δημόσιο».
-Δηλαδή, θα γίνουν απολύσεις; – αποκριθήκαμε όλοι οι υπόλοιποι, λες και βλέπαμε, ως άλλοι ιθαγενείς, σιδερένιο πουλί να πετάει στον ουρανό. Ναι, άμεσες απολύσεις θέλουν οι τροϊκανοί, αλλά ποιων; «Των επίορκων», ήταν η άμεση απάντηση.
Μέσα σε δυο λέξεις, λοιπόν, περιγράφεται ένα μέρος, ένα κομμάτι της πελατειακής πολιτικής, που ισχύει – εδώ και χρόνια – στην Ελλάδα. Αφενός υπάρχουν υπεράριθμοι δημόσιοι υπάλληλοι, αφετέρου – κάποιοι από αυτούς – είναι και επίορκοι.
«Πόσοι είναι οι δημόσιοι υπάλληλοι που είναι επίορκοι;».
Καταρχάς, να σας ευχαριστήσω για την ερώτηση.
Κατά δεύτερον, να απαντήσω: 7.000, λοιπόν, είναι οι επίορκοι.
«Και γιατί πρέπει να απολυθούν;», η επόμενη, μεγάλη ερώτηση.
«Επειδή είναι επίορκοι;».
Όχι! Άλλωστε, κανέναν – στην εκάστοτε κυβέρνηση που έχει περάσει από την Ελλάδα – δεν ενοχλεί το αν κάποιος υπάλληλος είναι επίορκος. Τον όρο της απόλυσης έχουν θέσει από την τρόικα αλλιώς – λέει – δεν θα πάρουμε τη δόση του Μαρτίου, άρα, κακό μεγάλο θα μας βρει.
Μόλις οι τρεις εκπρόσωποι των δανειστών – βλέπε Τόμσεν, Μορς και Μαζούχ – έριξαν στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης αυτή την απαίτηση, ο υπουργός Οικονομικών, κ. Γ. Στουρνάρας, πάτησε το κουμπάκι «red alert» και κινητοποίησε το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης, προκειμένου να εξευρεθούν όλα όσα ζητά η τρόικα. Εμείς, από μόνοι μας, δεν θα τους απολύαμε, αλλά αφού το ζητά η τρόικα – καταλαβαίνετε.
Η κινητοποίηση συνεχίστηκε μέσω του αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών, κ. Χρ. Σταϊκούρα, ο οποίος πήγε στο υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης και συγκάλεσε κυβερνητικό συμβούλιο για να δουν πώς θα αντιμετωπίσουν το «δράκο». Αντίστοιχα, ο κ. Στουρνάρας επισκέφτηκε τον πρωθυπουργό, στο Μέγαρο Μαξίμου.
Και μπορεί να ενέσκηψε ο πανικός, αλλά δεν χάθηκαν, πάντως, ακόμα, όλα: Οι διαπραγματεύσεις με την τρόικα δεν θα τελειώσουν την ερχόμενη Κυριακή, αλλά θα συνεχιστούν και την επόμενη εβδομάδα.
Ευτυχώς. Υπάρχει χρόνος και, βασικά, τρόπος για να σωθούν οι επίορκοι υπάλληλοι και τα συν αυτοίς φηφαλάκια που κουβαλούν: Να αυξηθεί – κι άλλο – η φορολογία σε όλους μας, να γίνει πιο σφιχτή η εισοδηματική πολιτική απέναντί μας, όπως έχει γίνει τόσες και τόσες φορές, που έπρεπε να αντιμετωπιστούν τα πάσης φύσεως «δύσκολα».
Είναι δυνατόν να απολυθούν τα καμάρια μας, οι επίορκοί μας, τα υποδείγματα δημοσίων υπαλλήλων;
Η τρομοκρατία της τρόικα, λοιπόν, δεν πρέπει να περάσει. Οι επίορκοί μας πρέπει να μείνουν στις θέσεις τους, ως αγέρωχα μνημεία της πελατειακής πολιτικής.
Πίσω, τροϊκανοί…