Μετά το πρώτο σοκ οι άνθρωποι που είναι επιφορτισμένοι με την υποχρέωση να αποκωδικοποιούν τα γεγονότα με την πένα τους και να τα μετατρέπουν σε σάτιρα ανέλαβαν να σχολιάσουν την εκλογή του νέου αμφιλεγόμενου πλανητάρχη.
Μολονότι θεωρητικά μια κωμική προσωπικότητα σαν τον Ντόναλντ Τραμπ είναι πρώτης τάξεως υλικό για κάποιον που ασχολείται με το γέλιο, το αποτέλεσμα δεν μπορούσε να είναι σπαρταριστό. Περιέχει μεγάλη δόση πικρίας και απαισιοδοξίας αλλά δεν παύει να είναι μια παρηγοριά για αυτούς που βλέπουν ξαφνικά τον πλανήτη να μετατρέπεται σε ένα εχθρικό μέρος όπου κυριαρχεί ο φανατισμός και η μισαλλοδοξία.
Οπως είναι αναμενόμενο, στις γελοιογραφίες που δημοσιεύθηκαν μετά το αποτέλεσμα των αμερικανικών εκλογών πρωταγωνιστικό ρόλο είχε το Αγαλμα της Ελευθερίας.
Είτε με το χαρακτηριστικό τσουλούφι του Τραμπ να της κλείνει τα μάτια…
… είτε ως κατατρομαγμένη γυναίκα να ξυπνάει δίπλα στον νέο πλανητάρχη που της λέει «Καλημέρα Αμερική»:
… είτε να χτυπάει την πόρτα του Καναδά ζητώντας να μεταναστεύσει:
… είτε να έχει αντικατασταθεί από τον ίδιο μεγαλομανή Τραμπ:
… είτε να σκαρφαλώνει επάνω της και να την φιλάει λέγοντάς της «Το ήξερα ότι με ήθελες»:
… είτε τραυματισμένη πάνω σε ένα βάθρο που έχει κοπεί στα δύο όπως η ίδια η χώρα και που ειρωνικά γράφει επάνω «Ηνωμένες Πολιτείες»:
Κάποιοι επικεντρώνονται περισσότερο στην «ιδιόρυθμη» ψυχοσύνθεση του Ντόναλντ Τραμπ. Αλλες φορές παρουσιάζοντάς τον σαν ψυχοπαθή Τζακ Νίκολσον με το τσεκούρι από την εμβληματική σκηνή της «Λάμψης» που γράφει επάνω του «μεσαία τάξη» να λέει στην Χίλαρι «Γλυκιά μου, ήρθα σπίτι…»:
… άλλες φορές σαν ένα τύπο που έχει μπροστά του στο Οβάλ Γραφείο δύο όμοια κουμπιά όπου το ένα γράφει «Twitter» και το άλλο «Πυρηνικά». Εννοώντας ότι με την ίδια ευκολία που ανεβάζει ένα απερίσκεπτο tweet μπορεί να πατήσει και το κουμπί των πυρηνικών:
… άλλες φορές να πετάγεται σαν τρομακτικός Τζόκερ με ελατήριο μέσα από μια κάλπη:
και άλλες φορές σαν κάδρο που τοποθετείται στην αίθουσα με τα κάδρα των προηγούμενων προέδρων. Με τον Τζορτζ Ουάσιγκτον να σχολιάζει «πάει, χάλασε η γειτονιά…»:
Κάποια σκίτσα ήταν πιο αφαιρετικά – όπως του Αρκά – που εγκατέλειψε προς μεγάλη έκπληξη το γνωστό στυλ του:
Ο Δημήτρης Χαντζόπουλος πάλι, στην «Καθημερινή» σχολίασε την εκλογή Τραμπ μέσα από τα μάτια του Αλέξη Τσίπρα χωρίς να αποφύγει το σχόλιο για την ελληνική επικαιρότητα:
Ο Δημήτρης Γεωργοπάλης στo real.gr προτίμησε κάτι χωρίς λόγια:
O Κώστας Γρηγοριάδης της «Εφημερίδας των Συντακτών» είδε το γεγονός μέσα από δυο βόμβες που συζητούν χαρούμενες:
Ο ΚΥΡ πάλι σχολίασε την γενικότερη εικόνα προσθέτοντας κι αυτός μια νότα εσωτερικής επικαιρότητας:
Ο Ανδρέας Πετρουλάκης στο σκίτσο του για την «Καθημερινή» δείχνει το Αγαλμα της Ελευθερίας. Με τα μάτια του Τραμπ…
Τέλος, δεν έλειψε και ο σαρκασμός. Εκεί σημείωσαν εξαιρετικές επιδόσεις οι σκιτσογράφοι του The New Yorker, όπως ο Paul Noth που δείχνει τον Τραμπ σαν λύκο σε μια τεράστια αφίσα στο κέντρο ενός λιβαδιού με πρόβατα να λέει «Θα σας φάω» και τα πρόβατα να σχολιάζουν με θαυμασμό «Τα λέει όπως είναι!»:
Ο βρετανός ανεξάρτητος σκιτσογράφος Russel Herneman δείχνει δυο Μεξικάνους μπροστά στο τείχος που τους χωρίζει από τις ΗΠΑ να σχολιάζουν «Είναι για να εμποδίσει τους Αμερικάνους να έρθουν αν εκλεγεί ο Τραμπ»:
Και τέλος η γελοιογραφία που κυκλοφόρησε ίσως περισσότερο από όλες, ανήκει στον Sipren του The New Yorker. Οπου ένας άγγελος, με το λάπτοπ ανά χείρας, τρέχει έντρομος στον Θεό και του λέει «Το σύστημα κατέρρευσε. Μέχρι και οι άθεοι προσεύχονται!»:
