Η Figaro για μια χώρα που δεν κάνει πια διάλογο / New Statesman και Guardian για μια κατηγορία θυτών που πέφτει στα μαλακά / To ΒΒC για ένα μικρό αρχιπέλαγος που τα ‘βαλε με έναν κολοσσό / Και η Corriere della Sera…
  • Le Figaro (έκδοση με συνδρομή)

    Χάσμα/ Οι δυο Πολωνίες δεν μιλούν πια μεταξύ τους

    Είναι εκπληκτικό, γράφει η Figaro, πόσο έχει αλλάξει η Βαρσοβία μετά την πτώση του κομουνιστικού καθεστώτος. Από μια γκρίζα και μελαγχολική πόλη, έγινε μια δυτική πρωτεύουσα γεμάτη από εστιατόρια, κομψά καταστήματα και πεζόδρομους. Και είναι κάτι που αποτυπώνεται σε ολόκληρη τη χώρα: η οικονομία της Πολωνίας ανθίζει.

    Αλλά παρά αυτές τις αναμφισβήτητες επιτυχίες, το κλίμα είναι απαισιόδοξο στην πολωνική πρωτεύουσα. Οι κάτοικοι της Βαρσοβίας -φιλοευρωπαίοι και βαθιά φιλελεύθεροι, στοιχεία που καλλιεργήθηκαν από το κόμμα της αντιπολίτευσης το οποίο νικήθηκε κατά κράτος δυο χρόνια πριν από το σημερινό κυβερνών κόμμα PiS («Νόμος και Δικαιοσύνη»)– έχουν σχεδόν τρομοκρατηθεί καθώς είναι πεπεισμένοι ότι η χώρα τους βυθίζεται στον αυταρχισμό.

    Ο 81χρονος καθηγητής Κάρολ Μοντζελέφσκι, με ειδίκευση στην Μεσαιωνική Ιστορία και μία από τις μεγάλες μορφές της Αλληλεγγύης, λέει ότι το εθνικιστικό, υπερσυντηρητικό PiS φέρει μεγάλη ευθύνη για το διευρυνόμενο χάσμα. Αλλά βλέπει επίσης στη σημερινή κατάσταση «το γραμμάτιο που πρέπει να πληρώσουν οι συμπατριώτες μου για τη θεραπεία από το φιλελεύθερο σοκ» το οποίο τους επιβλήθηκε μετά τον κομμουνισμό. «Οι ήρωες της Αλληλεγγύης προσέφεραν πολιτική κάλυψη» στις επώδυνες μεταρρυθμίσεις, αλλά «η καινούργια Πολωνία αναπτύχθηκε πολύ άνισα, ως μια μετακομμουνιστική χώρα στην οποία παραμένει ένα βαθύ αίσθημα ισότητας».

    «Υπάρχουν πια δύο Πολωνίες», λέει ανήσυχος. «Δεν έχουμε την ίδια πληροφόρηση, την ίδια αντίληψη των πραγμάτων, ούτε τις ίδιες αξίες. Είναι σαν να ετοιμαζόμαστε να χάσουμε την κοινή μας γλώσσα», επισημαίνει ο καθηγητής. «Δεν ακούει ούτε μιλάει ο ένας στον άλλον. Και το χειρότερο είναι ότι δεν θέλει πια ο ένας να μιλήσει στον άλλον».

    Φωτό: Φωνάζει, την ακούει κανείς από την άλλη πλευρά; Πηγή: Reuters/ Kacper Pempel
  • New Statesman, Guardian

    Ανισότητες/ Της φυλακής τα σίδερα δεν είναι για τους έξυπνους

    Δεν υπάρχει τίποτε που να μπορεί να τραβήξει περισσότερο τα μίντια από ένα βίαιο έγκλημα που διαπράττει μια νεαρή γυναίκα. Ακόμη περισσότερο, όταν η γυναίκα αυτή τη βγάζει καθαρή, όπως στην περίπτωση της Λαβίνια Γούντγουορντ, φοιτήτριας της Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, η οποία -όπως μας πληροφορεί ο Guardian– δεν θα καταλήξει στη φυλακή παρόλο που μαχαίρωσε το φίλο της κατά τη διάρκεια μιας βίαιης διαμάχης. Η 24χρονη Βρετανή είναι «πάρα πολύ έξυπνη» για να στερηθεί το μέλλον της.

    Από την ιστορία αυτή, γράφει στον New Statesman η Λάουρι Πένι , προκύπτει ένα ηθικό δίλημμα: «Αν είναι λάθος να γλιτώσει τη φυλακή ένας βίαιος άντρας, επειδή τον περιμένει ένα λαμπρό μέλλον, δεν είναι εξίσου λάθος να δείξουμε την ίδια ανοχή σε μια γυναίκα;». Η περίπτωση της Γούντγουορντ είναι διαφορετική από πολλές περιπτώσεις λιγότερο προνομιούχων γυναικών που έχουν φυλακιστεί σε όλο τον κόσμο. Για παράδειγμα, η Μαρίσα Αλεξάντερ, αφροαμερικανή μητέρα τριών παιδιών, φυλακίστηκε το 2012 επειδή έριξε προειδοποιητικές βολές εναντίον του βίαιου συζύγου της και αποφυλακίστηκε μόνο μετά από μια εθνική εκστρατεία και έναν δικαστικό αγώνα που διήρκεσε τρία χρόνια.

    Όπως στην Αμερική, έτσι και στο Ηνωμένο Βασίλειο είναι λιγότερο πιθανό να καταλήξει στη φυλακή κάποιος εάν είναι λευκός. Και τώρα είναι πολλοί εκείνοι που δείχνουν την οργή τους ενάντια στη Γούντγουορντ, κατηγορώντας την ότι «επωφελήθηκε από το λεγόμενο pussy pass (τη δύναμη της γυναίκας σε κομψή απόδοση)». Αυτό ακριβώς δημιουργεί μια κάποια αμηχανία στις φεμινίστριες που αποζητούν δικαιοσύνη και αμφισβητούν τα πρότυπα της δομικής βίας: «Η χάρη, όπως η δικαιοσύνη, δεν θα πρέπει να είναι προνόμιο μόνο των υποσχόμενων ένα λαμπρό μέλλον» σημειώνει η Λάουρα Πένι.

    Φωτό: H Λαβίνια Γούντγουορντ. Πηγή: The Guardian/Facebook
  • BBC

    Αλλος δρόμος/ Τα Φερόες μπορούν και χωρίς την Google

    Τα Νησιά Φερόες (νησιά των προβάτων) κουράστηκαν να νιώθουν ότι τα αγνοούν. Και γι’ αυτό αποφάσισαν να αγνοήσουν κι αυτά την Google. Οπως αναφέρει το BBC, όλα ξεκίνησαν πριν από λίγα χρόνια όταν αυτό το αρχιπέλαγος των δεκαοκτώ νησιών που βρίσκεται στον Βόρειο Ατλαντικό Ωκεανό μεταξύ Ισλανδίας, Νορβηγίας και των Σέτλαντς της Σκωτίας αγνοήθηκε από το Google Street View. Ετσι, οι τοπικές αρχές αποφάσισαν να χαρτογραφήσουν τα εδάφη τους με κάμερες λήψης 360 μοιρών για να δείξουν στον υπόλοιπο κόσμο τα μαγευτικά τοπία, τα χωριά των ψαράδων και φυσικά τα πρόβατα.

    Τώρα τα νησιά χτύπησαν και πάλι ενοχλημένα την πόρτα της Google επειδή «τα φεροϊκά, η επίσημη γλώσσα που μιλούν περίπου 80.000 άτομα, δεν περιλαμβάνεται μεταξύ των περισσότερων από εκατό που διατίθενται σήμερα στο Google TRanslate». Οι κάτοικοι του αρχιπελάγους, παρά τις συνεχιζόμενες αναφορές, δεν έχουν λάβει καμία απάντηση από τον κολοσσό του Μάουντεν Βιού κι έτσι οργανώθηκαν πάλι μόνοι τους. Πώς; Δημιούργησαν την «Νησιά Φερόες Μετάφραση», μια πλατφόρμα για να βοηθήσει τους τουρίστες και όσους έχουν την περιέργεια να κατανοήσουν και να μάθουν τη γλώσσα τους.

    Η υπηρεσία είναι δωρεάν. Ένα δείγμα; «Um tær ikki dámar veðrið, bíða so bara í 5 minuttir». Δηλαδή «αν δεν σ’ αρέσει ο καιρός, περίμενε 5 λεπτά», όπως λέει μια κοινή ρήση του τόπου τους.

    Φωτό: Ma να αγνοεί η Google τέτοια ομορφιά; Πηγή: Shutterstock
  • Corriere della Sera

    Φύση/ Ο άνθρακας σαρώνει την πανίδα

    Είναι η κλασική εικόνα που έχουμε γι’ αυτούς: ένα μεγάλο κεφάλι που προεξέχει, τα ρουθούνια προς τα έξω και το μεγαλύτερο μέρος του σώματος, ένα σώμα τριών τόνων από λίπος και μυς, κρυμμένο κάτω από την επιφάνεια του νερού. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο εντυπωσιάζουν οι φωτογραφίες που μας έρχονται από το Εθνικό Πάρκο Μπουαμπουάτα στη μακρινή Ναμίμπια: ιπποπόταμοι γυρισμένοι με την πλάτη τους στα ρηχά του ποταμού, άκαμπτοι και πρησμένοι, με τα πόδια στον αέρα, αφύσικοι σαν εγκατάσταση του Ντάμιεν Χιρστ.

    Εικόνες σφαγής, ίσως λιγότερο δραματικές από άλλες, διότι, για μία φορά, ένοχος δεν είναι ο άνθρωπος, γράφει η Corriere della Sera. Πάνω από εκατό ιπποπόταμοι, που βρέθηκαν νεκροί, έχασαν τη ζωή τους από άνθρακα. Πρόκειται για ένα βακτήριο που επηρεάζει τα φυτοφάγα ζώα σε διάφορα μέρη του κόσμου, από τους ταράνδους της Σιβηρίας έως τους κροκόδειλους της Νοτίου Αφρικής. Τον Σεπτέμβριο, σαράντα ιπποπόταμοι πέθαναν σε ένα πάρκο στην Τανζανία.

    Η διεύθυνση του πάρκου επιβεβαιώνει το θάνατο των ιπποπόταμων στον Τύπο: «Δεν είναι η πρώτη φορά. Επιδημίες όπως αυτή συμβαίνουν όταν η στάθμη του νερού είναι πολύ χαμηλή» λέει. Το βακτήριο του άνθρακα μπορεί να παραμείνει κρυμμένο στο έδαφος για χρόνια με τα θανατηφόρα σπόρια του.

    Μερικά χρόνια πριν, 120 ιπποπόταμοι έχασαν τη ζωή τους από την ίδια αιτία στην Ουγκάντα. Η ξηρασία μείωσε το βιότοπο των ιπποπόταμων (που βρίσκονται κάτω από το νερό τις 16 από τις 24 ώρες) αναγκάζοντάς τους να σταθούν πιο κοντά ο ένας στον άλλον και αυξάνοντας έτσι τον κίνδυνο μετάδοσης του βακτηρίου.

    Για πολλά χρόνια, μέχρι τον 19ο αιώνα, οι λοιμώξεις από άνθρακα σκότωναν χιλιάδες ζώα αλλά και ανθρώπους. Ενώ, κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα, πολλά κράτη «καλλιέργησαν» το βακτήριο αυτό για να χρησιμοποιηθεί ως βιολογικό όπλο. Ποιος θα είναι ο επόμενος; Τα ζώα ή ο άνθρωπος;

    Πηγή: «Ακαμπτοι και πρησμένοι, με τα πόδια στον αέρα, αφύσικοι σαν εγκατάσταση του Ντάμιεν Χιρστ». Πηγή: Corriere della Sera



text
  • Δύο κενές θέσεις στο σημερινό υπουργικό συμβούλιο. Να δούμε και πόσα χαμόγελα θα υπάρχουν


    29 Μαρτίου 2024, 06:09