Ατενίζοντας τα εθνικά μνημεία της χώρας του κάτω από έναν παγωμένο ήλιο που τον ανάγκαζε να κλείνει το αριστερό του μάτι, ο Τζο Μπάιντεν μίλησε στους Αμερικανούς αλλά και στους πολίτες όλου του πλανήτη που τον παρακολούθησαν από τις οθόνες τους, για τη δημοκρατία, και την ανάγκη για εθνική ενότητα στη χώρα του, χωρίς λαϊκισμούς και χωρίς να αποφύγει την κριτική στον συστημικό ρατσισμό και τη διχόνοια, γενικά στον τραμπισμό (χωρίς να αναφέρει ούτε μια φορά το όνομα του προκατόχου του).

Κατά την ορκωμοσία του 46ου προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών, όμως, σε μια τελετή που δεν είχε προηγούμενο,  η Lady Gaga παραλίγο να τον επισκιάσει. Η εμφάνισή της στο πλευρό ενός αξιωματικού των Πεζοναυτών ήταν αναμφίβολα ηγεμονική, εμπνευσμένη μάλλον από είσοδο σε κόκκινο χαλί και τελετή των Οσκαρ, και όχι τόσο κατάλληλη για ορκωμοσία προέδρου έξω από το Καπιτώλιο, σύμφωνα με… πικρόχολους παρατηρητές όπως ο Κουέντιν Λετς των λονδρέζικων Times, που την αποκαλεί «Miss Piggy των Οσκαρ», και επιτρέψτε μου να διαφωνήσω. Τι να πούμε τώρα. Οι Αμερικανοί «το έχουν» με τη σκηνοθεσία τελετών, είναι άπιαστοι σε αυτό.

Με την τεράστια μεταξωτή κόκκινη φούστα της, λοιπόν, το τεράστιο χρυσό περιστέρι στο ναυτικό κασμιρένιο σακάκι της Schiaparelli τουαλέτας (παραγγελία ειδικά για την περίσταση, σχεδιασμένη από τον καλλιτεχνικό διευθυντή του οίκου μόδας Ντάνιελ Ρόσμπερι)  και το μαλλί κοτσίδα τυλιγμένη γύρω από το κεφάλι, η λέιντι της ποπ έφτασε πολύ κοντά στο να κλέψει την παράσταση. Δεν το έκανε. Σίγουρα όμως συγκίνησε τα πλήθη που την παρακολούθησαν να ερμηνεύει με τον δικό της ανεπανάληπτο τρόπο τον εθνικό ύμνο των Ηνωμένων Πολιτειών, την «Αστερόεσσα».

Ακολούθησε η άλλη σταρ της τελετής, η Τζένιφερ Λόπεζ, που έφτασε στην πρωτεύουσα με το ιδιωτικό της τζετ, και έβγαλε φυσικά τις απαραίτητες σέλφι με τα σώματα ασφαλείας. Μάλιστα, ντυμένη στα λευκά, κατάφερε να είναι πιο σεμνή από τη Lady Gaga, όταν με πολύ πάθος τραγούδησε το «America The Beautiful». Λίγο πριν το φινάλε η λατίνα σούπερσταρ αναφώνησε στη μητρική της γλώσσα τα τελευταία λόγια από τoν Ορκο Πίστης στη Σημαία: «Una nación bajo Dios, indivisible, de libertad y justicia para todos» (Ενα έθνος υπό τον Θεό, αδιαίρετο, με ελευθερία και δικαιοσύνη για όλους»).

Και οι δύο, πάντως, φρόντισαν να κάνουν τον γυναικείο πληθυσμό της υφηλίου να ζηλέψει την άνεσή τους με τον πολυαγαπημένο όλων Μπαράκ Ομπάμα. Από κανέναν, εξάλλου, δεν διέφυγε το βλέμμα του πρώην προέδρου Μπιλ Κλίντον στη Τζένιφερ (ναι, κατάφερε να το συλλάβει ο οπερατέρ, που μάλλον του την είχε στημένη), ο οποίος κατά τα άλλα δεν μπορούσε με τίποτα να κρύψει τη νύστα του.

Οι Πενς και οι Μπους ήταν παρόντες στην τελετή, μαζί με τους Κλίντον και τους Ομπάμα. Μέσα στην απόλυτη σιγή ένα μωρό ακούστηκε να κλαίει. Δεν ήταν… ο πρώην πρόεδρος. Εκείνος είχε φροντίσει να φύγει το πρωί της Τετάρτης για το εξοχικό του κάνοντας για τελευταία φορά χρήση του προεδρικού αεροπλάνου. Πήρε μαζί του και το βαλιτσάκι με τα κοντρόλ των πυρηνικών (άλλο τώρα αν οι κωδικοί άλλαξαν αμέσως μετά).

Και η σύζυγός του Μελάνια, επιβιβάστηκε στο πλάι του με ένα μοντέλο παρόμοιο με εκείνο της δικής του ορκωμοσίας, όχι όμως του αγαπημένου της Ralph Lauren. To σύνολο ήταν μαύρο αυτή τη φορά (φόρεμα Dolce & Gabbana και κοντό σακάκι Chanel) αντί για γαλάζιο, με μαύρες γόβες στιλέτο με κόκκινη σόλα, το σύμβολο του Louboutin. Και αποβιβάστηκε  στη Φλόριδα με μπαλαρίνες και boho καφτάνι Gucci με γεωμετρικά σχέδια, 3.700 δολαρίων.

Πάμε, όμως, πάλι πίσω στην τελετή, όπου όλες και όλοι εμφανίστηκαν επιτέλους σαν κανονικοί άνθρωποι. Η Τζιλ Μπάιντεν με γαλάζιο φόρεμα και παλτό και η πρώτη γυναίκα αντιπρόεδρος Κάμαλα Χάρις στα μοβ, τιμώντας την σπουδαία συγγραφέα και πολιτικό Σίρλεϊ Τσίζχολμ. Ηταν η πρώτη μαύρη, που πέρασε τις πύλες του Κογκρέσου, η οποία με ριζοσπαστικό νομοθετικό έργο της άλλαξε για πάντα το μέλλον των μαύρων γυναικών στην Αμερική.

Η ημέρα εξάλλου ήταν γεμάτη συμβολισμούς: ένας από αυτούς ήταν και το κοριτσάκι, που πήρε από το χέρι η Κάμαλα καθώς περπατούσε ανάμεσα στον κόσμο προς το Καπιτώλιο, πλάι στον σύζυγό της  -που έδειχνε να απολαμβάνει τον ρόλο του Δεύτερου Κυρίου περισσότερο από όλους (!)- και τον μαύρο αστυνομικό  ήρωα την ημέρα της επίθεσης των τραμπούκων στο Καπιτώλιο πριν από δύο εβδομάδες. Η μικρή -κόρη της ανιψιάς της, Μίνα- φορούσε ένα λεοπάρ παλτουδάκι ίδιο με εκείνο που φορούσε η θεία Κάμαλα όταν ήταν στην ηλικία της.

Η καθιερωμένη χοροεσπερίδα, το βράδυ μετά την ορκωμοσία, δεν έγινε φυσικά. Στη θέση της μεταδόθηκε από όλα τα τηλεοπτικά δίκτυα ένα ζωντανό πρόγραμμα με οικοδεσπότη τον Τομ Χανκς, έναν από τους πιο αγαπητούς ηθοποιούς στις Ηνωμένες Πολιτείες και μέλος του κόμματος των Δημοκρατικών, που έσφιγγε τα δόντια του μέσα στην παγωμένη νύχτα, για να μην δείξει πόσο κρύωνε χωρίς παλτό μόνο με το μαύρο κουστούμι του για την περίσταση, και μαύρα γάντια για το κρύο.

Στη δική του βραδιά το 1993, ο Μπιλ Κλίντον, ο πρώτος baby boomer πρόεδρος των ΗΠΑ, έπαιξε ο ίδιος σαξόφωνο, η Ετα Τζέιμς και μετά η Μπιγιονσέ τραγούδησαν για τους Ομπάμα.

Αυτή τη φορά το αμερικανικό κοινό απόλαυσε τον υπέροχο Μπρους Σπρίνγκστιν, που χαιρέτησε το έθνος από την «παγωμένη Ουάσινγκτον DC». Ολομόναχος έξω από το Μνημείο Λίνκολν, ντυμένος με τζιν και ένα χοντρό σκούρο ναυτικό σακάκι, ερμήνευσε το «Land of Hope and Dreams», τραγούδι του από το 1999, που είχε τραγουδήσει και πριν από τέσσερα χρόνια, μετά την αποχαιρετιστήρια ομιλία του Μπαράκ Ομπάμα.

Ο Σπρίνγκστιν έκανε πέρσι μια δυνατή προεκλογική καμπάνια υπέρ των Μπάιντεν και Χάρις. Και συμμετέχοντας στο εορταστικό πρόγραμμα έπαιξε την κιθάρα του στραμμένος προς τον απόκοσμο χώρο που φώτιζε μέσα στη νύχτα μια εγκατάσταση με φώτα,  φόρο τιμής στους 400.000 Αμερικανούς που πέθαναν την χρονιά που πέρασε από Covid-19.

Πίσω του στα σκαλιά ο Τομ Χανκς πήρε τον λόγο αμέσως μετά: «Τις τελευταίες εβδομάδες και τα τελευταία χρόνια είδαμε βαθύ διχασμό και μια ανησυχητική οργή στη χώρα μας», είπε, «Αλλά απόψε αναλογιζόμαστε τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Τα θεμέλια της Δημοκρατίας μας, την ακεραιότητα του Συντάγματός μας. Τις ελπίδες και τα όνειρα που όλοι μοιραζόμαστε για μια πιο τέλεια Ενωση».

Στην εισαγωγή του δόθηκε ακόμα μεγαλύτερη έμφαση όταν οι VIP επισκέπτες της ζωντανής εκπομπής εμφανίστηκαν στην οθόνη για να διαβάσουν αποσπάσματα από τις εναρκτήριες ομιλίες τεσσάρων προηγούμενων προέδρων που ηγήθηκαν του έθνους σε περιόδους μεγάλων κρίσεων: Λίνκολν, Ρούσβελτ, Κένεντι και Ρέιγκαν. Η σοβαρότητα της κατάστασης συνεχίστηκε να υπογραμμίζεται με εμφανίσεις εργαζομένων από τον χώρο της υγείας, της παιδείας και άλλων ειδικοτήτων που τιμήθηκαν στις κοινότητές τους για τον μόχθο τους στην αντιμετώπιση της πανδημίας.

Oμως δεν ήταν όλοι τόσο σοβαροί.  Ο Τζον Μπον Τζόβι εμφανίστηκε από τη Φλόριντα, στην άκρη  μιας προβλήτας, οι Τζάστιν Τιμπερλέικ και Αντ Κλέμονς από το Μέμφις, ενώ ο Λούις Φόνσι τραγούδησε αισθησιακά το «Despacito».

«Δεν ήμουν ποτέ πιο αισιόδοξος για την Αμερική»

Ο ίδιος ο Τζο Μπάιντεν εμφανίστηκε κάποια στιγμή, πλάι στο άγαλμα του Λίνκολν, και προσκάλεσε τους συμπατριώτες του να βρουν τη δύναμη να ξεπεράσουν μια από τις μεγαλύτερες δοκιμασίες στην ιστορία της Αμερικής: «Δεν ήμουν ποτέ πιο αισιόδοξος για την Αμερική από ό,τι είμαι σήμερα. Δεν υπάρχει τίποτα που δεν μπορούμε να κάνουμε αν το κάνουμε μαζί», είπε.

Μισή ώρα αργότερα, εμφανίστηκε και η Κάμαλα Χάρις αισθητά πιο θερμή από όλους τους προηγούμενους  για να μιλήσει για το εμπνευσμένο της όραμα για την Αμερική: «Eνα μεγάλο πείραμα απαιτεί μεγάλη αποφασιστικότητα», δήλωσε η νέα αντιπρόεδρος. Η ημέρα εξάλλου θα μείνει στην ιστορία ως η δική της στιγμή-ορόσημο.

Προηγούμενοι πρόεδροι, ο Μπαράκ Ομπάμα, ο Μπιλ Κλίντον, ο Τζορτζ Μπους, εμφανίστηκαν επίσης, όλοι με πνεύμα ενωτικό. Και κανείς δεν ανέφερε το όνομα του απελθόντος. Γιατί δεν έπρεπε…

Η βραδιά ολοκληρώθηκε με μια εντυπωσιακή επίδειξη πυροτεχνημάτων που έσκαζαν στον ουρανό πάνω από τον Λευκό Οίκο, καθώς η Κέιτ Πέρι τραγουδούσε το «Firework» και οι Μπάιντεν παρακολουθούσαν από το μπαλκόνι του νέου σπιτιού τους, την αυγή μιας καινούργιας ημέρας στη χώρα τους, με τον Τζο Μπάιντεν στο τιμόνι.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News