Μετά τη νίκη του Εμανουέλ Μακρόν στις προεδρικές εκλογές, η προσοχή της Γαλλίας στρέφεται στις βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου, στις οποίες θα κριθεί αν ο επανεκλεγείς πρόεδρος θα κυβερνήσει τα επόμενα πέντε χρόνια με αυτοδυναμία ή αν θα υποχρεωθεί σε «συγκατοίκηση», όπως όλοι οι πρόεδροι της πέμπτης Γαλλικής Δημοκρατίας που έκαναν δυο θητείες.

Στα ηγετικά κλιμάκια του Μεγάρου των Ηλυσίων, επικρατεί αισιοδοξία που βασίζεται στο επιχείρημα πως, όταν οι βουλευτικές εκλογές γίνονται λίγο μετά τις προεδρικές, συνήθως τις κερδίζει το κόμμα του εκλεγμένου προέδρου που κατεβαίνει στην εκλογική μάχη με τον αέρα του νικητή.

Από την άλλη πλευρά, στους κόλπους της αντιπολίτευσης, πυκνώνουν οι διαβουλεύσεις για τη δημιουργία συμμαχιών που θα επιτρέψουν στην Λεπέν και τον Μελανσόν να διεκδικήσουν με βάσιμες ελπίδες κάποιου είδους ρεβάνς, αλλά και στα μικρότερα κόμματα να μην εξαφανιστούν από τον πολιτικό χάρτη της Γαλλίας.

Στο χώρο της Ακροδεξιάς, η επίτευξη συμμαχιών εμφανίζεται εξαιρετικά προβληματική, με τον Ζεμούρ να κάνει πρόταση συμμαχίας στην Λεπέν, η οποία θα διεκδικήσει την επανεκλογή της στις βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου.

Ο αντιπρόεδρος του Εθνικού Συναγερμού (RN), Λουί Αλιό, δήλωσε πως η Λεπέν θα είναι υποψήφια στις εκλογές που θα διεξαχθούν στις 12 και 19 Ιουνίου και πρόσθεσε πως το κόμμα θα επιδιώξει να εξασφαλίσει τουλάχιστον 15 έδρες, που θα του επιτρέψουν να σχηματίσει κοινοβουλευτική ομάδα. Στις εκλογές του 2017, το κόμμα της Λεπέν είχε κερδίσει οκτώ έδρες.

Την ίδια στιγμή, ο Ζαν-Λικ Μελανσόν διαβουλεύεται με όλους όσους θέλουν να συνεργαστούν μαζί του χωρίς να αμφισβητούν την πρωτοκαθεδρία του, κάτι που ήδη έχει αρχίσει να προκαλεί αντιδράσεις κυρίως στον χώρο των Οικολόγων, αλλά και των Σοσιαλιστών.

Προς το παρόν, πάντως, όλοι αναμένουν τον νέο πρωθυπουργό και τη σύνθεση της νέας κυβέρνησης που θα ανακοινώσει ο Μακρόν, πιθανότατα την ερχόμενη εβδομάδα. Για τη θέση του πρωθυπουργού πολλά ονόματα πάνε κι έρχονται, καθώς ο Ζαν Καστέξ παραιτήθηκε από τη θέση του.

Πριν τις εκλογές, ο Μακρόν είχε πει πως ο νέος πρωθυπουργός θα ασχοληθεί πρωτίστως με την κλιματική αλλαγή. Προς το παρόν πάντως, θα παραμείνει μέχρι τις βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου και μετά όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοιχτά, ακόμα και να πάρει τη θέση ο Μελανσόν αν βγει νικητής στις βουλευτικές εκλογές.

Το κοινοβούλιο μπορεί να υποχρεώσει, επί της ουσίας, τον πρόεδρο να επιλέξει τον πρωθυπουργό από την πλειοψηφία, αλλιώς μπορεί να «ρίξει» την κυβέρνηση.

Σύμφωνα με τον Guardian, φαβορί για τον πρωθυπουργικό θώκο, είναι η Ελιζαμπέτ Μπορν, υπουργός Εργασίας, η οποία θα είναι η δεύτερη γυναίκα πρωθυπουργός στα γαλλικά χρονικά.

Πρώτη ήταν η Εντίτ Κρεσόν στην κυβέρνηση του Φρανσουά Μιτερά, το 1991-’92.

Αλλοι υποψήφιοι είναι ο Μπρουνό Λεμέρ, υπουργός Οικονομικών, ο Ζεράλντ Νταρμανέν, υπουργός Εσωτερικών, ο Ζιλιέν Ντενορμαντί, υπουργός Γεωργίας και ο Ρισάρ Φεράν, πρόεδρος της κάτω βουλής.

Επίσης, ανάμεσα στα ονόματα που ακούγονται για την πρωθυπουργία είναι αυτά του Εντουάρ Φιλίπ, του πρώτου πρωθυπουργού του Μακρόν, από το 2017 έως το 2020 και της Κριστίν Λαγκάρντ.

Η ανάθεση της πρωθυπουργίας, αλλά και η σύνθεση της νέας κυβέρνησης δεν είναι εύκολη υπόθεση για τον Μακρόν, που θέλει να προσελκύσει αριστερούς ψηφοφόρους που στήριξαν τον Μελανσόν, ενώ παράλληλα δεν θέλει να απομακρύνει υποστηρικτές της Λεπέν.

Δημοσκόπηση της Δευτέρας έδειξε το κόμμα του Μακρόν να εξασφαλίζει 326-366 έδρες και να έχει έτσι την πλειοψηφία στο κοινοβούλιο, την Ακροδεξιά δεύτερη με 117-147 έδρες και τα αριστερά κόμματα στην τρίτη θέση με 73-93 έδρες.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News