Οσο μακάβριο κι αν ακούγεται, αν εργάζεσαι στον Οργανισμό Διαχείρισης Φυσικών Καταστροφών στην Ινδονησία, δεν πρόκειται να ξεμείνεις ποτέ από δουλειά. Αν μάλιστα είσαι ο υπεύθυνος τύπου του συγκεκριμένου οργανισμού, τότε ισοδυναμείς με εθνικό ήρωα. Αυτό συνέβη και στον συμπαθέστατο Σουτόπο Πούργουο Νουγκρόχο, που όλη η Ινδονησία αποκαλεί «Τόπο» χαϊδευτικά.

Οπως αναφέρει δημοσίευμα της βρετανικής εφημερίδας Guardian, από το 2010 ως σήμερα, ο «Τόπο» χειρίζεται χιλιάδες φυσικές καταστροφές τον χρόνο, με κυριότερες, φονικούς σεισμούς και επιθετικά τσουνάμι, που πλήττουν ξανά και ξανά αυτόν τον πολύπαθο τόπο.

Πριν από έναν χρόνο όμως, ο ίδιος άρχισε να δίνει μία πολύ σκληρή μάχη με μία προσωπική, και όχι εθνική τραγωδία, καθώς διαγνώστηκε με πολύ επιθετικό καρκίνο στους πνεύμονες. Κατά 21 κιλά πιο αδύνατος ύστερα από τις χημειοθεραπείες, ο εργασιομανής Νουγκρόχο δηλώνει μεταξύ αστείου και σοβαρού ότι οι απανωτές καταστροφές που αντιμετωπίζει το έθνος, του αποσπούν την προσοχή από τα δικά του βάσανα και τον κάνουν να ξεχνιέται.

«Κάθε φορά που χτυπά μια καινούρια καταστροφή, ξεχνώ ότι είμαι άρρωστος. Η αδρεναλίνη ανεβαίνει στα ύψη και ξαναβρίσκω τον εαυτό μου. Οταν όμως δεν δουλεύω και κάθομαι άπραγος στο σπίτι, τότε ο σωματικός πόνος επιστρέφει» λέει χαρακτηριστικά, καθισμένος στο γραφείο του στη Τζακάρτα.

Ο 49χρονος Νουγκρόχο, βρίσκεται λοιπόν στην πρώτη γραμμή της ενημέρωσης του κόσμου εδώ και οκτώ χρόνια, δίνοντας σημαντικές πληροφορίες και συμβουλές κάθε φορά που μία ακόμη φυσική καταστροφή κάνει την εμφάνισή της στην Ινδονησία, μία από τις πιο επιρρεπείς σε τέτοιου είδους συμφορές, χώρες του κόσμου.

Είναι λοιπόν μια δουλειά που σπάνια προσφέρεται για αργίες, καθώς σεισμοί, τσουνάμι, πλημμύρες και κατολισθήσεις σε κρατούν σε διαρκή εγρήγορση τις περισσότερες ημέρες του χρόνου. Το 2018 μάλιστα, θεωρείται το πιο φονικό στην ιστορία της Ινδονησίας από το 2007. Μέσα σε λίγους μόνο μήνες, τα νησιά Λόμποκ και Μπαλί ισοπεδώθηκαν από αλλεπάλληλους σεισμούς, που μετέτρεψαν κτίρια σε σκόνη και είχαν ως αποτέλεσμα τον θάνατο 400 ανθρώπων.

Εχοντας δει τόσα πολλά, από γιγάντια κύματα να καταπίνουν ολόκληρες ακτές και χωριά να μετατρέπονται σε ομαδικούς τάφους, ο εργασιομανής «Τόπο» έχει αναπτύξει τη δική του θεωρία σχετικά με τις καταστροφές: «Οι καταστροφές μπορούν να συμβούν ανά πάσα στιγμή, από την 1η Ιανουαρίου μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου. Οι περισσότερες πάντως, συμβαίνουν Παρασκευή βράδυ και μέσα στα Σαββατοκύριακα».

Ο ίδιος, είναι άλλωστε ο αγαπημένος των δημοσιογράφων, καθώς ακόμη και όταν βρισκόταν στο νοσοκομείο, έγραφε στο χέρι δελτία τύπου προκειμένου να τους κρατά ενήμερους για ό,τι κακό συνέβαινε στη χώρα. Και κάπως έτσι, έχει μετατραπεί κάτι σε εθνικό ήρωα, μασκότ των φυσικών καταστροφών και φυσικά, σταρ των social media, στα οποία είναι επίσης πολύ ενεργός.

Τον τελευταίο καιρό, ακόμη και οι γιατροί και οι νοσοκόμες που τον παρακολουθούν του ζητούν να βγάλουν selfie μαζί του. «Δεν είμαι όμορφος, οπότε δεν έχω ιδέα γιατί θέλουν να φωτογραφηθούν μαζί μου» λέει χαριτολογώντας.

Ακόμη και το ίδιο το κτίριο διαχείρισης φυσικών καταστροφών έχουν κάτι από την προσωπική πινελιά του «Τόπο». Στο εσωτερικό του, θυμίζει κάτι σαν δυσοίωνο μουσείο, με αναπαράσταση των χειρότερων καταστροφών που έχουν πλήξει την Ινδονησία. Από εντυπωσιακά διοράματα, μέχρι διαδραστικούς χάρτες και σχεδιαγράμματα, ή χώρους προσομοίωσης, μέσα στους οποίους βιώνεις πώς πραγματικά νιώθεις κατά τη διάρκεια ενός πραγματικού σεισμού.

Υπάρχουν ακόμη και «σκηνικά» καταστροφών, λες και βρίσκεσαι στα γυρίσματα κάποιας χολιγουντιανής ταινίας. Εκεί οι επισκέπτες έχουν την ευκαιρία να βγάζουν όσες selfies τραβά η παράδοξη όρεξή τους.

Πάντως, ενώ πολλά σημεία μοιάζουν με θεματικό πάρκο που βρίσκεται στις ΗΠΑ και όχι στην Ινδονησία, βασικός στόχος όλων αυτών των διαδραστικών χώρων, είναι να ενημερώνονται όλοι οι κάτοικοι και για το τι έχει συμβεί, αλλά και για το τι μπορεί να συμβεί ανά πάσα στιγμή σε αυτόν τον τόπο, που οι φυσικές καταστροφές δεν λένε να τον ξεχάσουν με τίποτα.

Εχοντας φιλοσοφήσει τη ζωή τόσο μέσα από όλες αυτές τις καταστροφές, όσο και μέσα από την προσωπική του περιπέτεια, ο «Τόπο» λέει χαρακτηριστικά: «Η ζωή δεν εξαρτάται από το πόσα χρόνια θα ζήσουμε, αλλά από το πόσο χρήσιμοι θα είμαστε για τους άλλους ανθρώπους. Αν και οι γιατροί δεν μου δίνουν και πολύ χρόνο ζωής, θέλω να προσπαθήσω να κάνω καλό, να είμαι χρήσιμος. Κι αυτό για μένα είναι πολύ καλύτερο από το να ζήσεις πολλά χρόνια βλάπτοντας τους άλλους!».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News