708
Ο Τζον Ντέιβιντ Ουάσινγκτον σε συρμό του Ηλεκτρικού στην Αθήνα, στα γυρίσματα του «Beckett» | @Netflix

«Μπέκετ»: Τι βρήκε ένας Ουάσινγκτον στην ερεβώδη Αθήνα;

Protagon Team Protagon Team 14 Αυγούστου 2021, 12:30
Ο Τζον Ντέιβιντ Ουάσινγκτον σε συρμό του Ηλεκτρικού στην Αθήνα, στα γυρίσματα του «Beckett»
|@Netflix

«Μπέκετ»: Τι βρήκε ένας Ουάσινγκτον στην ερεβώδη Αθήνα;

Protagon Team Protagon Team 14 Αυγούστου 2021, 12:30

Με αφορμή την παρουσίαση στο Φεστιβάλ του Λοκάρνο της ταινίας «Μπέκετ» («Beckett»), η οποία είναι διαθέσιμη από την Παρασκευή στο Netflix καθώς είναι δική του παραγωγή, συνέντευξη με τον 37χρονο ηθοποιό Τζον Ντέιβιντ Ουάσινγκτον, γιο του οσκαρικού Ντένζελ Ουάσινγκτον, πήρε η Repubblica. Πιθανώς μέσω αυτής να ήθελε να προβάλει και τον σκηνοθέτη της ταινίας, τον 34χρονο Φερντινάντο Τσίτο Φιλομαρίνο, που είναι Ιταλός.

Η κουβέντα επεκτάθηκε σε διάφορα πεδία, πέρα από την ίδια την ταινία που, ως γνωστόν, έχει γυριστεί στην Ελλάδα και δεν δείχνει «τουριστικά τοπία» όπως με ευστοχία παρατήρησαν οι Ιταλοί. Αντιθέτως δείχνει πολλή εγχώρια ασχήμια, που δεν αφορά μόνο την πρωτεύουσα. Στο φιλμ υπάρχουν σκηνές γυρισμένες στην Ομόνοια αλλά και στην επαρχία, στην Ηπειρο για παράδειγμα, στην οθόνη παρελαύνουν κατεστραμμένα από γκράφιτι βαγόνια του Ηλεκτρικού και του (ιταλικού εδώ και χρόνια) ΟΣΕ, βρώμικοι αθηναϊκοί δρόμοι, κατηφείς ντόπιοι, ολίγη από (φουλ τουριστικά) Εξάρχεια και λοιπές «κοινωνικές εντάσεις».

Το στόρι δεν είναι και κάτι σπουδαίο, μάλλον οξύνει τη φιλοπεριέργεια του δυνητικού τουρίστα που ψάχνεται για φανταστικές περιπέτειες. Η εναλλακτική εκδοχή ανάγνωσης του φιλμ είναι η ακριβώς αντίθετη: όποιος Αμερικανός αμφιβάλλει για την ασφάλειά του επί ελληνικού εδάφους, καλώς κάνει —όχι ότι η… δημοκρατικότατη γειτονική Τουρκία είναι ασφαλής βέβαια, κουβέντα να γίνεται.

Ενας φοβισμένος Αμερικανός στην Ομόνοια: ο Μπέκετ του «Μπέκετ» (Netflix)

Ο ήρωας Μπέκετ είναι αμερικανός τουρίστας που εμπλέκεται σε ατύχημα και, κατόπιν, υφίσταται ανθρωποκυνηγητό από πλευράς ελληνικών Αρχών! Διασχίζει την Ελλάδα αναζητώντας διέξοδο και ασφαλές καταφύγιο, το οποίο δεν είναι άλλο από το γνωστό μέγαρο επί της αθηναϊκής λεωφόρου Βασιλίσσης Σοφίας, δίπλα στην πλατεία Μαβίλη —ναι, η πρεσβεία των ΗΠΑ. Βάσει σεναρίου (Κέβιν Ράις), τα πάντα συνιστούν συνωμοσία. Η Repubblica χαρακτήρισε το φιλμ «θρίλερ». Οι φεστιβαλικοί του Λοκάρνο το βάφτισαν «ανθρωπιστική ταινία δράσης, με ισχυρό κοινωνικό μήνυμα». Ο καθένας διαλέγει και παίρνει.

Ένα γνώριμο πια σκηνικό αθηναϊκής πραγματικότητας: ο ήρωας εν μέσω επεισοδίων (Netflix)

Ο Τζον Ντέιβιντ είπε ότι στο «Μπέκετ» τον έφεραν οι «αξιολάτρευτοι και εξαιρετικοί» συντελεστές του φιλμ, και ότι ο ίδιος ταυτίστηκε με τον ήρωα, «έναν άνθρωπο σε βαθιά προσωπική κρίση που παλεύει για το δικαίωμά του να είναι ζωντανός». Παρά ταύτα και προς τιμήν του, στην ερώτηση πώς του φάνηκε η πραγματική Ελλάδα, ο ηθοποιός απάντησε αβίαστα:

«Βρήκα τόση ειρήνη! Και αυτό είναι ειρωνικό, αφού ο ήρωας που υποδύομαι βρίσκεται στη δίνη του κυκλώνα». Και το ελληνικό τοπίο πώς το βρήκε; «Η συνεχώς μεταβαλλόμενη ομορφιά των τόπων προσθέτει επιπλέον ομορφιά και ένα νήμα ελπίδας στην ιστορία». (Με τη λέξη ιστορία εννοεί το ζοφερό σενάριο.)

 

Η Repubblica τού θύμισε τις μεγάλες στιγμές τής μέχρι στιγμής καριέρας του, την πρώτη δουλειά που του έδωσε ο σκηνοθέτης Σπάικ Λι παρά το γεγονός ότι ήταν πιτσιρίκι, το ταξίδι μαζί του στο Φεστιβάλ Καννών, το «μεγάλο συναίσθημα» που ένιωσε «ακούγοντας αυτόν τον αφροαμερικανό καλλιτέχνη να μιλά με δυνατό και ειλικρινή τρόπο για το πώς η τέχνη εκλαϊκεύεται και θαυμάζεται από τον κόσμο».

Ο Τζον Ντέιβιντ εξομολογήθηκε ότι νιώθει τυχερός που έχει συνεργαστεί με πολλούς ανθρώπους επειδή του αρέσει η «διαφορετικότητα». Είπε ότι στον κινηματογράφο γίνεται αντιληπτό ότι «υπάρχει ανάγκη για ποικιλία σεναριογράφων, σκηνοθετών, αλλά και παραγωγών».

Το πρότυπο του πατέρα

Πότε ο ίδιος κατάλαβε ότι η ζωή του θα ήταν αποκλειστικώς το σινεμά; Η απάντησή του τον τιμά: «Οταν είδα τον πατέρα μου να ερμηνεύει Σαίξπηρ στο πάρκο. Και ήδη από τα πέντε χρόνια μου είπα στους γονείς μου ότι θέλω να ανήκω σε αυτόν τον κόσμο. Η μητέρα μου παίζει πιάνο, ο μπαμπάς παίζει ρόλους, ο παππούς έλεγε εκπληκτικές ιστορίες σε εμάς, στα εγγόνια του. Πάντα πίστευα ότι η ευτυχία μου θα μπορούσε να προέλθει από την αφήγηση».

Ντένζελ και Τζον Ντέιβιντ Ουάσινγκτον σε ματς των Λέικερς του Λος Αντζελες το 2018 (Photo by Allen Berezovsky/Getty Images)

Με τρυφερότητα ο Τζον Ντέιβιντ μνημόνευσε και τους εκλιπόντες της οικογενείας του μέσα στον κύκλο των ερεθισμάτων που τον ώθησαν να γίνει καλλιτέχνης: «Είχα υπέροχα παραδείγματα στην οικογένεια. Ενας θείος μου που δεν είναι πια μαζί μας ήξερε πώς να με συγκινεί κάθε φορά που μου μιλούσε. Και οι παππούδες με δίδαξαν να αγαπώ και να εκφράζομαι. Ξέρω τι είναι οικογένεια και αγάπη. Καθημερινά προσεγγίζω τη δουλειά μου με ευγνωμοσύνη και ταπεινότητα».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News

Διαβάστε ακόμη...

Διαβάστε ακόμη...