Αλέξης Τσίπρας - Ταγίπ Ερντογάν. Ο ένας χαμογελάει. Ο άλλος όχι. Γελάει καλύτερα αυτός που γελάει τελευταίος; | Andrea Bonetti / PM Handout
Επικαιρότητα

Ο Αλέξης Τσίπρας στην παγίδα των εθνικών θεμάτων

Ενώ οι συνομιλίες για το Κυπριακό καταρρέουν ο Πρωθυπουργός ετοιμάζεται - άγνωστο γιατί - να συναντηθεί με τον Ερντογάν που αμφισβητεί με κάθε τρόπο τη Συνθήκη της Λωζάνης. Και παράλληλα ο αλβανός πρωθυπουργός Εντι Ράμα χαρακτηρίζει αμφισβητούμενες περιοχές την Ηπειρο και το Ιόνιο!
Αγγελος Κωβαίος

Και τώρα ο Αλέξης Τσίπρας είναι πραγματικά αντιμέτωπος με την Ιστορία.

Λίγες μόλις ημέρες αφότου ο πρόεδρος Ομπάμα αποχώρησε από την Αθήνα, έχοντας επισημάνει πόσο σημαντική είναι για τις ΗΠΑ μία επίλυση του Κυπριακού, η κατάσταση που έχει να αντιμετωπίσει ο Πρωθυπουργός είναι πιο σύνθετη από ποτέ:

Ο πρόεδρος της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν αμφισβητεί πιο ξεκάθαρα από ποτέ τη Συνθήκη της Λωζάνης (έστω και αν για το Μαξίμου πρόκειται για ένα ακόμη «ανεπιβεβαίωτο δημοσίευμα», σύμφωνα με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο Δημήτρη Τζανακόπουλο). Και το κάνει αυτό ο Ερντογάν, λίγες μόλις ώρες αφότου οι συνομιλίες για το Κυπριακό στην Ελβετία έχουν καταρρεύσει, με διαφορές όπως φαίνεται αγεφύρωτες για το εδαφικό και την ασφάλεια (δηλαδή την αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων από την κατεχόμενη Κύπρο, στην οποία η Τουρκία δεν πρόκειται να συμφωνήσει).

Το ατυχές είναι ότι ο κ. Τσίπρας έχει ήδη πέσει σε μία επικίνδυνη παγίδα: την στιγμή που επιμένει και προβάλλει ως κεντρικό στρατήγημα της πολιτικής του την κατάργηση του αναχρονιστικού, όπως λέει, καθεστώτος των εγγυήσεων, ο Ερντογάν τoν σύρει στην συνέχιση αυτού καθεστώτος.

Εξ ου και την προηγούμενη Παρασκευή και προτού οι συνομιλίες στην Ελβετία καταλήξουν σε αδιέξοδο, οι Τσίπρας – Ερντογάν συνομιλούν τηλεφωνικώς και αφήνουν ανοιχτό το ενδεχόμενο μίας διμερούς συνάντησης, προφανώς με την ιδιότητα των εγγυητριών δυνάμεων.

Και προφανώς αυτό συμβαίνει με την Τουρκία σε θέση ισχύος, είτε λόγω της πίεσης που ασκεί μέσω του Προσφυγικού και της απειλής να πνίξει την Ευρώπη (δηλαδή την Ελλάδα) με ένα νέο κύμα προσφυγικών ροών), είτε επειδή αυτή είναι που διατηρεί κατοχικές δυνάμεις στην Κύπρο, είτε επειδή ο Ερντογάν ήταν ένας από τους πρώτους συνομιλητές στο τηλέφωνο του νεοεκλεγέντος προέδρου Τραμπ, όσο ο Μπαράκ Ομπάμα απολάμβανε την βόλτα του στην Ακρόπολη.

Ακόμη χειρότερο είναι ότι όλα αυτά συμπίπτουν με την αναζωπύρωση ενός μετώπου και μίας εκδήλωσης αλυτρωτικών διαθέσεων από τα βορειοδυτικά σύνορα της χώρας.

Ο πρωθυπουργός της Αλβανίας Εντι Ράμα, έχοντας τις προηγούμενες ώρες και ημέρες προσφέρει δείγματα των διαθέσεών του, με συνέντευξή του στον ΣΚΑΙ, η οποία μεταδόθηκε την Τρίτη το βράδυ, εμφανίζεται να αναθεωρεί στο σύνολό του το πλέγμα των σχέσεων μεταξύ της χώρας του και της Ελλάδας.

Ούτε λίγο ούτε πολύ, ο κ. Ράμα έθεσε με την συνέντευξή του αυτή όλα τα θέματα στο τραπέζι:

– Μίλησε για τις περιουσίες των Τσάμηδων, οι οποίοι κατά τα λεγόμενά του «δεν επιτρέπεται να επισκεφθούν τις περιοχές όπου ζούσαν οι πρόγονοί τους και είχαν τις περιουσίες τους», ασχέτως του ότι το θέμα έχει λυθεί με δικαστικές αποφάσεις από τα τέλη της δεκαετίας του 1940 επί τη βάσει της αντεθνικής δράσης των Τσάμηδων κατά τη διάρκεια της Κατοχής.
– Χαρακτήρισε την Ηπειρο και το Ιόνιο «αμφισβητούμενες περιοχές» στις οποίες πρέπει να υπάρξει συνεργασία και διεκδίκησε ενημέρωση για τα ενεργειακά αποθέματα των περιοχών
-Αμφισβήτησε την δυνατότητα της Ελλάδας να ασκήσει βέτο στην ενταξιακή πορεία της Αλβανίας
– Μίλησε για τον «παραλογισμό της διατήρησης του εμπολέμου», την στιγμή που είναι γνωστό ότι με απόφασή της ελληνικής κυβέρνησης από το 1987 η Ελλάδα έχει άρει το καθεστώς και η αλβανική κυβέρνηση είναι αυτή που το διατηρεί σκοπίμως και με προφανείς στοχεύσεις.

Ο συνδυασμός των γεγονότων, συμπεριλαμβανομένης και της επίσκεψης του προέδρου Ομπάμα, φανερώνουν ότι η ελληνική κυβέρνηση βρίσκεται αντιμέτωπη με μία κατά τα φαινόμενα δύσκολη πραγματικότητα και μία εξωγενώς προκαλούμενη κινητικότητα στα εθνικά θέματα.

Το κακό είναι ότι ο κ. Τσίπρας διολισθαίνει σε παγίδες που του στήνουν οι συνομιλητές του: Συνομιλεί με τον ισχυρότερο από αυτόν Ερντογάν, ενώ λέει ότι δεν θέλει να είναι εγγυητής στο Κυπριακό και προγραμματίζει μία συνάντηση χωρίς προφανή λόγο, ενώ τηλεφωνιέται με τον Εντι Ράμα, που θέλει να αμφισβητήσει ακόμη και τα θαλάσσια σύνορα μεταξύ των δύο χωρών και να εγείρει διεκδικήσεις με επιθετικό τρόπο.

Η κινητικότητα αυτή προφανώς και προδιαγράφει εξελίξεις, οι οποίες είτε θα αποτραπούν είτε θα είναι δυσμενείς, αναλόγως των χειρισμών που θα κάνει η ελληνική κυβέρνηση. Πάντως τα δείγματα δεν είναι ενθαρρυντικά. Ή μάλλον μοιάζουν επικίνδυνα σπασμωδικά.

Τι λόγο έχει για παράδειγμα ο κ. Τσίπρας να επισκεφθεί εσπευσμένως την Θράκη την Παρασκευή; Για να πείσει ότι είναι ελληνική; Αυτό το ξέρουμε. Εμείς τουλάχιστον…