H προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να απεκδυθεί πολιτικά την ώσμωση με τους ακροδεξιούς στις πλατείες των Αγανακτισμένων το 2011, ιδίως μετά τους συνειρμούς που προκάλεσε η πρόσφατη εισβολή στο Καπιτώλιο των ΗΠΑ με την περιβόητη απόπειρα εφόδου προς το ελληνικό κοινοβούλιο στην αρχή της ελληνικής κρίσης –κρεμάλες είχαν στηθεί τόσο στην Ουάσινγκτον όσο και στην πλατεία Συντάγματος–, είναι κάτι παραπάνω από εμφανής. Οπως και η προσπάθεια της κυβέρνησης να αναδείξει ακριβώς αυτές τις ομοιότητες.

Το διαπιστώσαμε στην πρόσφατη αντιπαράθεση στη Βουλή με τον Κυριάκο Μητσοτάκη να υπενθυμίζει (εδώ) στον Αλέξη Τσίπρα την «άνω» και την «κάτω» πλατεία του ’11 και την επίθεση κατά της αστικής δημοκρατίας. Το διαπιστώνει κανείς και με το άρθρο του Νίκου Φίλη, βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ και πρώην υπουργού, στα «Νέα Σαββατοκύριακο».

Σε αυτό το άρθρο ο κ. Φίλης δεν αποκηρύσσει τους Αγανακτισμένους –αλίμονο, ήταν η μήτρα που μετάλλαξε τον ΣΥΡΙΖΑ του 3% σε κόμμα εξουσίας. Ο τίτλος του άρθρου είναι χαρακτηριστικός: «Η μνήμη της Αγανάκτησης παραμένει ζωντανή». Και σε ένα σημείο γράφει:

«Αυτό που συνέβη εκείνη την περίοδο στην Ελλάδα αντανακλούσε την κρίση του πολιτικού συστήματος, στο οποίο οι πολίτες χρέωναν την οικονομική καταστροφή και τα μνημόνια, αλλά ακόμη και τα φαινόμενα εκτεταμένης διαφθοράς που είχαν συντελέσει στη χρεωκοπία, οικονομική και ηθική, της χώρας. Το βάθος αυτής της λαϊκής – δημοκρατικής αντίδρασης φάνηκε καθώς εκατομμύρια ελλήνων πολιτών πλημμύρισαν όλες τις πλατείες της χώρας, χωρίς καμία πολιτική υποκίνηση και συντονισμό, παρακινούμενοι από την αγανάκτησή τους για το πολιτικό σύστημα και τα μνημόνια. Κι αυτή η κίνηση συνεχίστηκε και μετά, έως ότου στις εκλογές του Μαΐου 2012, κατεγράφη η κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ αλλά και η μεγάλη υποχώρηση της ΝΔ και η εκτόξευση του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος απεδείχθη το δημοκρατικό ανάχωμα για να μη διοχετευτεί η δικαιολογημένη λαϊκή δυσαρέσκεια – απόγνωση στην κάλπη των νεοναζί».

Μάλιστα δικαιολογεί και την ώσμωση ιδεολογικά ετερόκλητων στοιχείων που συγκεντρώθηκαν στις πλατείες εκείνη την περίοδο:

«Η συνύπαρξη και ώσμωση πολιτών στις πλατείες, είναι κλασική εφαρμογή της συνταγματικής αρχής των συγκεντρώσεων, και δημιούργησε προϋποθέσεις μιας νέας ριζοσπαστικής πολιτικοποίησης των πολιτών», γράφει.

Το ενδιαφέρον ωστόσο είναι ότι τελικά ο κ. Φίλης καταλήγει να αποδώσει την «άνω πλατεία» Συντάγματος (ως γνωστόν στην «κάτω» ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ) στη… Νέα Δημοκρατία. Ούτε στους Ανεξ. Έλληνες, για τους οποίους μίλησε ο κ. Μητσοτάκης στη Βουλή, ούτε βέβαια στους χρυσαυγίτες. Υποστηρίζει δηλαδή ότι ήταν… νεοδημοκράτες αυτοί που αποπειράθηκαν να κάνουν «ντου» στη Βουλή.

Γράφει επί λέξει ο κ. Φίλης, συγκρίνοντας το 2011 με την εισβολή του όχλου στο Καπιτώλιο:

«Τι από όλα αυτά συνέβη στην Ελλάδα του 2011; Τίποτα! Σύμφωνα όμως με τον κ. Μητσοτάκη, “η πάνω και η κάτω πλατεία ενώθηκαν σε ένα παραλήρημα αμφισβήτησης της αστικής δημοκρατίας, με διχασμό, με βιτριόλι, με κρεμάλες (…) και έφεραν το 2015 στην εξουσία τον ΣΥΡΙΖΑ μαζί με τον Καμμένο”. Για να είμαστε δίκαιοι, αυτή τη φορά ο κ. Μητσοτάκης, δεν επανέλαβε ότι στην πάνω πλατεία “υπήρχαν Χρυσαυγίτες”, τώρα είδε… ΑΝΕΛ. Αλλωστε οι Χρυσαυγίτες είχαν καταγγείλει την πλατεία των αγανακτισμένων ως “καρναβάλι των προοδευτικών”. Κι εκείνες τις μέρες είχαν άλλη δουλειά. Κυνηγούσαν πρόσφυγες και μετανάστες στον Αγιο Νικόλαο Αχαρνών και αλλού, ακολουθώντας την παρότρυνση Σαμαρά για την “ανακατάληψη των πόλεων”. Και όταν λίγοι από αυτούς προσπάθησαν να πλησιάσουν οργανωμένα στην πλατεία, αποκρούστηκαν. Στην πάνω πλατεία υπήρχαν πολλοί εθνικιστές, συντηρητικοί πολίτες και νεοδημοκράτες. Για αυτό και ο τότε αρχηγός της ΝΔ Αντώνης Σαμαράς, μιλώντας στην κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματός του (30.5.2011) είπε: “Αλλαγή πολιτικής και αξιοπρέπεια. Αυτό ζητούν οι συμπολίτες μας που μαζεύονται πια στις πλατείες. Ας τους αφουγκραστούμε!”».

Βέβαια μετά ο κ. Φίλης λέει ότι αυτή η ώσμωση στις πλατείες έφτιαξε και το «Όχι» στο δημοψήφισμα. Όπου ο ΣΥΡΙΖΑ συμπαρατάχθηκε όχι με τη ΝΔ, αλλά με τους Ανεξ. Έλληνες και βεβαίως με τη Χρυσή Αυγή…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News