Η ιστορία που έρχεται από τη Ρωσία μέσω της Διεθνούς Αμνηστίας (εδώ και εδώ) και της Corriere della Sera αφορά τη σύλληψη, την προφυλάκιση και την καταδίκη νεαρής Ρωσίδας που διαφωνεί με την εισβολή του στρατού της πατρίδας της στην Ουκρανία.
Στις 18 Απριλίου δικαστήριο της Αγίας Πετρούπολης καταδίκασε την Ντάρια Κοζίρεβα, 19 ετών σήμερα, σε δύο χρόνια και οκτώ μήνες φυλάκιση εξαιτίας «επανειλημμένης διάδοσης πληροφοριών που αποσκοπούσαν στη δυσφήμηση των Ενόπλων Δυνάμεων της Ρωσικής Ομοσπονδίας».
Τις απόψεις της η Κοζίρεβα τις εξέφρασε σε διάφορες αναρτήσεις στα κοινωνικά δίκτυα και σε μια συνέντευξή της προς το ψυχροπολεμικό κατάλοιπο Radio Free Europe/Radio Liberty. Επίσης είχε αφαιρέσει από δημόσια κτίρια το γράμμα ζήτα που χρησιμοποιεί ως σύμβολό του («Ζ») ο ρωσικός στρατός στον πόλεμο στην Ουκρανία.
Η νεαρή συνελήφθη στις 24 Φεβρουαρίου 2024, όταν ήταν ανήλικη. Πέρασε σχεδόν έναν χρόνο στη φυλακή και αναγκάστηκε να υποστεί ψυχιατρική αξιολόγηση. Στις 7 Φεβρουαρίου 2025 αφέθηκε ελεύθερη, επειδή είχε ήδη εκτίσει τη μέγιστη περίοδο προφυλάκισης, με περιορισμούς όμως: δεν μπορεί να κυκλοφορεί νύχτα, να χρησιμοποιεί τηλέφωνο και Η/Υ, ούτε να επικοινωνεί με δημοσιογράφους. Συγχρόνως αποβλήθηκε και από την ιατρική σχολή στην οποία φοιτούσε.
Η Διεθνής Αμνηστία ζητεί την ανατροπή της καταδίκης της Κοζίρεβα, δίνοντας περισσότερα στοιχεία για τις πράξεις της. Εγραψε ότι η νεαρή πήγε στο άγαλμα του ποιητή Ταράς Σεβτσένκο, στην Αγία Πετρούπολη, και άφησε ένα χαρτί με ποίημά του περί ελευθερίας, αντιπροσωπευτικό του ρομαντισμού εκείνης της εποχής (190ς αιώνας). Η Κοζίρεβα θεώρησε ότι στίχοι όπως «σπάσε τις βαριές αλυσίδες σου και πότισε με το αίμα των τυράννων την ελευθερία που έχεις κερδίσει» εκφράζουν τη δική της αντίθεση στον σημερινό πόλεμο.
Η Ναταλία Ζβιάγκινα, διευθύντρια του ρωσικού παραρτήματος της Διεθνούς Αμνηστίας, είπε ότι «η καταδίκη δείχνει πόσο μακριά μπορούν να φθάσουν οι ρωσικές αρχές για να φιμώσουν οποιαδήποτε μορφή ειρηνικής αντιπολίτευσης στον πόλεμο στην Ουκρανία».
Από το άγαλμά του ο Σεβτσένκο, που ταλαιπωρήθηκε από τον τσαρισμό, δεν είπε τίποτα. Ομιλεί όμως η βιογραφία του: το 1814, όταν γεννήθηκε στο Κίεβο, η ιδιαίτερη πατρίδα του ήταν τμήμα της Ρωσικής Αυτοκρατορίας και όταν πέθανε, το 1861 στην Αγία Πετρούπολη, πάλι Ρωσική Αυτοκρατορία ήταν. Σήμερα, πάντως, η ανεξαρτητοποιημένη από τον Αύγουστο του 1991 Ουκρανία, λίγους μήνες πριν από τη διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης δηλαδή, τον θεωρεί «εθνικό ποιητή» της.