Η τελευταία τάση που επικρατεί παγκοσμίως στα μεγαλύτερα δικηγορικά γραφεία με ειδίκευση στα διαζύγια αφορά την υποχρέωση να προειδοποιούν τους πελάτες τους, άνδρες και γυναίκες, για τους κινδύνους που κρύβονται στον συγχρονισμό και στη διασύνδεση των διάφορων gadgets της ψηφιακής εποχής μέσω του Διαδικτύου, επισημαίνοντας πόσο εύκολα τα προσωπικά αρχεία ενός ατόμου μπορούν να πέσουν στα χέρια ενός ή μίας πρώην συντρόφου.

«Υπάρχει ένας ολόκληρος κατάλογος πραγμάτων που πρέπει να ληφθούν υπόψη κατά τη διάρκεια ενός χωρισμού, αλλά ένα πράγμα που δεν σκέφτονται συχνά οι άνθρωποι που χωρίζουν είναι η ανάγκη να προστατευτούν οι ίδιοι online» δήλωσε η Λουτσία Κλαρκ, ειδικός οικογενειακού δικαίου στο ανεξάρτητο δικηγορικό γραφείο Morton Fraser, μιλώντας στους Financial Times. 

Υπενθυμίζεται, για παράδειγμα ότι τα προϊόντα της Apple συχνά συγχρονίζονται μεταξύ τους, καθιστώντας έτσι δυνατή, για αμφότερους τους συζύγους, την πρόσβαση σε δεδομένα του άλλου μέσω διαφορετικών συσκευών όπως το iPhone ή το iPad ή ένα laptop. Η κοινή χρήση ενός Apple ID ή ενός λογαριασμού iCloud σημαίνει ότι οι τα emails, τα γραπτά μηνύματα, οι φωτογραφίες και τα βίντεο και όλα όσα εμπεριέχονται στις όποιες έξυπνες συσκευές του ενός από τους δύο συντρόφους, μπορεί να τα δει ανά πάσα στιγμή και ο άλλος.

Η Σουζάν Κίνγκστον, δικηγόρος της νομικής εταιρείας Withersworldwide με ειδίκευση στα διαζύγια, ανέφερε πως είχε μια πελάτισσα αρνούνταν πεισματικά να αλλάξει τον κωδικό πρόσβασης στην ηλεκτρονική αλληλογραφία της. Στη συνέχεια αποδείχτηκε, ωστόσο, πως ο σύζυγός της είχε διαβάσει το σύνολο της αλληλογραφίας της πρώην γυναίκας του, συμπεριλαμβανομένων και σημαντικών νομικών εγγράφων που σχετίζονταν με τη μεταξύ τους δικαστική διαμάχη. Για αυτό στην περίπτωση σοβαρής κρίσης, οι σύζυγοι θα ήταν καλό να σπεύσουν να αλλάξουν τους κωδικούς τους. Ξέροντας, ωστόσο, ότι ο ή η σύντροφός τους, πολύ πιθανώς να γνωρίζει τις απαντήσεις στις ερωτήσεις ασφαλείας , απαραίτητo για τη λήψη των νέων κωδικών είναι να χρησιμοποιούν όσο πιο απρόβλετες λέξεις-κλειδιά μπορούν

Ο καθένας με τις συσκευές του,  δίχως ωστόσο κοινούς λογαριασμούς. Φωτογραφία: Shutterstock

Έως και πριν από μερικές εβδομάδες επρόκειτο για μια παλιά αντιπαράθεση. Τώρα, όμως, αποτελεί μια ανοιχτή σύγκρουση που θα καθορίσει το μέλλον του Λαϊκού Κόμματος της Ισπανίας μετά την αποπομπή του Μαριάνο Ραχόι από την εξουσία. Από τώρα έως και το έκτακτο συνέδριο του κόμματος που θα διεξαχθεί στις 20 και 21 Ιουλίου, η προσοχή των πολιτικών αναλυτών της Ισπανίας θα είναι στραμμένη στη Σοράγια Σάενθ δε Σανταμαρία και τη Μαρίνα Ντολόρες ντε Κοσπεδάλ, δύο ισχυρές πολιτικές γυναίκες, δύο πληθωρικές προσωπικότητες που πρόκειται να συγκρουστούν μέχρις εσχάτων για την προεδρία του Λαϊκού Κόμματος. Το ότι μεταξύ των επίδοξων διαδόχων του ισπανού πρώην πρωθυπουργού συμπεριλαμβάνονται και τέσσερις άνδρες έχει ελάχιστη σημασία. Όποια από τις δύο γυναίκες καταφέρει να δείξει την απαραίτητη ψυχραιμία ώστε να πείσει τα κατά τόπους κομματικά στελέχη για τις προθέσεις της, θα αναλάβει την ηγεσία του κόμματος. Αλλά παράλληλα, αναφέρει η La Repubblica (με συνδρομή), το Λαϊκό Κόμμα κινδυνεύει να βγει λαβωμένο από αυτήν τη σκληρή μάχη για τη διαδοχή γιατί «η Σοράγια και και η Ντολόρες δεν έκρυψαν ποτέ την βαθιά και αμοιβαία αντιπάθειά τους».

Η οποία εκδηλώθηκε πρώτη φορά το 2008, όταν μετά το πέρας ενός δραματικού συνεδρίου στη Βαλένθια, ο Ραχόι που δεχόταν έντονες επικρίσεις για τη δεύτερη εκλογική ήττα από τον σοσιαλιστή Χοσέ Θαπατέρο, κατάφερε να παραμείνει στη θέση του, αποκηρύσσοντας την κληρονομιά του Χοσέ Μαρία Αθνάρ και διορίζοντας σε καίριες θέσεις στο εσωτερικό του κόμματος δύο άγνωστες, τότε, γυναίκες: η Κοσπεδάλ ανέλαβε χρέη γενικής γραμματέα ενώ η Σανταμαρία επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας.

Αλλά η Σοράγια δεν συμβιβάστηκε ποτέ με την ιδέα ότι ήταν το Νο. 3 του κόμματος, φτάνοντας στο σημείο να αποπειραθεί να ανατρέψει την αντίπαλό της, τον Νοέμβριο του 2011, όταν, με τον Ραχόι να βρίσκεται στη θέση του πρωθυπουργού, εκείνη πέρα από αντιπρόεδρος και εκπρόσωπος της κυβέρνησης, ανέλαβε την ευθύνη, ακόμα και για τη λειτουργία των μυστικών υπηρεσιών της Ισπανίας.

Μετά την είσοδο, το 2016, και της Κοσπεδάλ ως υπουργού Άμυνας στην κυβέρνηση Ραχόι, στο εσωτερικό του κόμματος σχηματίστηκαν δύο φράξιες γνωστές ως «los sorayos» και «los cospedales», με τους υποστηρικτές της Σοράγια να θεωρούνται καταρχήν πιο φιλελεύθεροι και ανοιχτοί στην αλλαγή σε σύγκριση με τους συντηρητικούς, παραδοσιακούς δεξιούς οπαδούς της Κοσπεδάλ. Το παράδοξο, όμως, είναι ότι αμφότερες οι γυναίκες αγωνίστηκαν σκληρά για να κερδίσουν την εύνοια του Ραχόι, όντας πεπεισμένες ότι μια μέρα θα καθόριζε ο ίδιος τον ή την διάδοχό του. Εκείνος, όμως, επέλεξε να αποσυρθεί οριστικά από την πολιτική, αφήνοντας τις δύο γυναίκες εκτεθειμένες, τη μία στα χτυπήματα, συχνά και κάτω από τη μέση, της άλλης.

H Σοράγια Σάενθ δε Σανταμαρία και η Μαρίνα Ντολόρες ντε Κοσπεδάλ

Για να αλλάξει μια χώρα πρόσωπο και να ξεφύγει από το περιθώριο, υπάρχουν διάφοροι τρόποι. Και η Ανγκόλα σίγουρα δεν είναι η πρώτη που επέλεξε να ακολουθήσει τον δρόμο της καινοτομίας. Τα αποτελέσματα, ωστόσο, των πρωτοβουλιών που λαμβάνονται είναι πραγματικά εντυπωσιακά. Ενδεικτική του αέρα της αλλαγής που πνέει στη χώρα της νοτιοδυτικής Αφρικής, αναφέρει το νοτιοαφρικανικό Design Indaba, είναι η περίπτωση της Fabrica de Sabao, ενός παλιού σαπωνοποιείου που μετατράπηκε σε πρότυπο κόμβο δημιουργικότητας και καινοτομίας, ανοίγοντας τους ορίζοντες των νέων, κυρίως, ανθρώπων της Ανγκόλας. Αφότου παρείχε εργασία επί χρόνια στους πολίτες της Λουάντα, πρωτεύουσας της χώρας, τώρα οι διαχειριστές του ευελπιστούν να αποτελέσει το Σαπωνοποιείο «ένα όχημα που θα επιτρέψει στους νέους να εφαρμόσουν τις δημιουργικές ιδέες τους οι οποίες θα μπορούσαν να επηρεάσουν τις δικές τους κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες αλλά και ολόκληρης της Ανγκόλας».

Απώτερος σκοπός είναι η ανάδειξη του τεράστιου εγχώριου ανθρώπινου δυναμικού που επί χρόνια παρέμενε ανεκμετάλλευτο λόγω της κωλυσιεργίας, κυρίως, των πολιτικών. «Εδώ μελετάνε και εργάζονται παιδιά τα οποία δεν είχαν ποτέ τη δυνατότητα να βρίσκονται όλη την ημέρα στο διαδίκτυο ώστε να ωριμάσουν οι ιδέες τους, ταλέντα που δεν είχαν ποτέ την ευκαιρία να ταξιδέψουν. Καθώς εισέρχονται σε ένα μέρος σαν τη Fabrica, ανακαλύπτουν πράγματα που δεν θα φαντάζονταν ποτέ ότι θα μπορούσαν να υπάρχουν», εξήγησε η Λαουρέτα Τζεράλντο, δημιουργική σύμβουλος της Fabrica de Sabao. Όσον αφορά τα πράγματα αυτά, πέρα από το διαδίκτυο, πρόκειται κυρίως για μηχανές κοπής, τρισδιάστατους εκτυπωτές και συγκολλητές ώστε να μάθουν οι κάτοικοι της Λουάντα να φτιάχνουν τα δικά τους, αφρικανικά, έπιπλα και να μην αγοράζουν εκείνα της σουηδικής IKEA.

«Είμαστε εδώ για να υπηρετήσουμε την Αφρική και να αποδείξουμε ότι και εμείς επίσης, ως Αφρικανοί, μπορούμε να παράγουμε σημαντικά πράγματα». Φωτογραφία: www.fabricadesabao.co.ao

Ειδικά στους καιρούς που ζούμε τα τελευταία χρόνια, το να μπορούσαμε να ταξιδεύουμε, οδικώς τουλάχιστον, με το ελάχιστο δυνατό, αν όχι μηδενικό, κόστος θα ήταν κάτι το εξαιρετικό. Πώς, όμως, θα μπορούσε να συμβεί αυτό στην πράξη; Καταργώντας τα διόδια. Μερικώς, τουλάχιστον, όπως σκοπεύει να κάνει η νέα κυβέρνηση της Ισπανίας. Μιλώντας στην El Pais, ο υπουργός Ανάπτυξης της χώρας Χοσέ Λουίς Άμπαλος ανέφερε πως πρόκειται να καταργηθούν όλοι οι σταθμοί διοδίων από τους αυτοκινητοδρόμους της Ισπανίας των οποίων οι πεντηκονταετείς συμβάσεις παραχώρησης θα λήξουν έως και το 2021. Το μέτρο αφορά περί τα 500 χιλιόμετρα αυτοκινητοδρόμων και αποτελεί σίγουρα μια καλή δοκιμασία ούτως ώστε να εκτιμηθεί ο οικονομικός αλλά και πολιτικός αντίκτυπος της πρωτοβουλίας, δεδομένου ότι το ζήτημα της χρηματοδότησης των μεγάλων έργων υποδομής διχάζει εδώ και δεκαετίες τις πολιτικές δυνάμεις της Ισπανίας.

Φανατικά υπέρ των αυτοκινητοδρόμων δίχως διόδια τάσσονται, για παράδειγμα, οι Καταλανοί. «Εν τω μεταξύ οι οδηγοί φορτηγών και όλοι όσοι κινούνται στους δρόμους χαιρετίζουν το μέτρο. Πρόκειται για έναν κλάδο που πέρασε μια σοβαρή κρίση και είναι ευαίσθητος σε ανάλογες πρωτοβουλίες». Πολλοί υποστηρίζουν επίσης πως η (μερική) κατάργηση των διοδίων θα συμβάλλει στην καλύτερη κατανομή της κυκλοφορίας στους αυτοκινητόδρομους της Ισπανίας. Για να συμβεί, όμως αυτό, «ο υπουργός θα πρέπει να υποδείξει που θα βρεθούν τα λεφτά των διοδίων».

Πάντως οι επικριτές της νέας σοσιαλιστικής κυβέρνησης της Ισπανίας κάνουν λόγο για πολιτικό οπορτουνισμό. Φωτογραφία: Shutterstock