Η Ρεάλ Μαδρίτης έδωσε 100 εκατ. ευρώ για τον Αζάρ. Το μεταγραφικό πάρτι του καλοκαιριού έχει μόλις αρχίσει | REUTERS/Francois Lenoir
Επικαιρότητα

Μεταγραφές ένα δισ. ευρώ, έτσι γι’ αρχή

Πάμε για άλλο ένα «τρελό» καλοκαίρι. Οσο το ποδόσφαιρο εξακολουθεί να «τυπώνει» χρήμα, τα χρέη θα θεωρούνται βιώσιμα. Κίνδυνος να πτωχεύσουν οι top σύλλογοι, δεν υφίσταται. Υπάρχει μόνον ένας αθέμιτος ανταγωνισμός, που αδικεί τους νοικοκύρηδες. Αλλά, ποιος νοιάζεται;
Sportscaster

Η Ρεάλ Μαδρίτης συνηθίζει να παρουσιάζει τα νέα της αποκτήματα, μεσημεράκι. Την Τετάρτη ήταν η σειρά του Λούκα Γιόβιτς, του 21χρονου σέρβου επιθετικού που της κόστισε 65 εκατομμύρια ευρώ: τον ετήσιο προϋπολογισμό του πρωταθλητή Ελλάδας, και κάτι παραπάνω. Με τον Εντέν Αζάρ θα γίνει, σήμερα, μια εξαίρεση. Ο βέλγος σούπερ-σταρ, που θα συνεχίσει την καριέρα του στη Μαδρίτη έπειτα από επτά υπέροχα χρόνια στην Premier League, θα εμφανιστεί στο κοινό του «Μπερναμπέου» βράδυ (20:00 ώρα Ελλάδας). Για να συγκεντρωθεί στο γήπεδο όσο το δυνατόν περισσότερος κόσμος.

Η «Βασίλισσα» ελπίζει να ξεπεραστεί ο αριθμός των 70.000 οπαδών που είχαν υποδεχθεί τον Κριστιάνο Ρονάλντο, ακριβώς πριν από δέκα χρόνια (ψιθυρίζεται ότι ο 28χρονος θα πάρει και τη φανέλα με το «7»). Αλλά, το πιο σημαντικό ρεκόρ έχει, ήδη, καταρριφθεί. Από τα μέσα Ιουνίου, κιόλας, η Ρεάλ έχει ξοδέψει στο μεταγραφικό παζάρι 308 εκατομμύρια ευρώ. Περισσότερα και από τα (περίπου) 250 εκατ. ευρώ που είχε δαπανήσει για τους «galácticos» του 2009: τον Κριστιάνο, τον Κακά, τον Μπενζεμά, τον Τσάμπι Αλόνσο.

Εχει αποκτήσει, μέχρι στιγμής, τον Γιόβιτς, τον Εντερ Μιλιτάο (50 εκατ. ευρώ), τον Φερλάν Μεντί (48), τον Ροντρίγκο (45) και τον Αζάρ (100 εκατ. ευρώ χωρίς τα μπόνους). Η μεταγραφή του πρώην παίκτη της Τσέλσι είναι η όγδοη πιο δαπανηρή στην ιστορία του ποδοσφαίρου, πίσω από εκείνες του Νεϊμάρ (222), του Κοουτίνιο (145), του Εμπαπέ (135), του Ντεμπελέ (125), του Κριστιάνο Ρονάλντο στη Γιουβέντους (117), του Πογκμπά (105) και του Μπέιλ (101). Ο πρόεδρος Πέρεθ έχει σκοπό να ξοδέψει κι άλλα. Λογικό, έπειτα από μία καταστροφική σεζόν κατά την οποία άλλαξε τρεις προπονητές, έχασε διαδοχικά το Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ, το Κύπελλο Ισπανίας και το Champions League, και τερμάτισε τρίτη στο πρωτάθλημα, 19 βαθμούς μακριά από την Μπαρτσελόνα.

Αλλά, δεν είναι μόνον η Ρεάλ, που αναζητεί νέους πρωταγωνιστές. Είναι και η γερασμένη Μπάγερν Μονάχου, που έχασε τον Ρόμπεν και τον Ριμπερί. Η Γιουβέντους, που θέλει να αξιοποιήσει την περσινή της επένδυση (Ρονάλντο). Οι δύο ομάδες του Μιλάνο και η Νάπολι, που έχουν βάλει στο μάτι τον θρόνο της «Γηραιάς Κυρίας». Η Παρί, που είναι πάντα πρόθυμη να πληρώσει όσο – όσο για ένα τρόπαιο Champions League. Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, που έχει μείνει πολύ πίσω. Η Μπαρτσελόνα, που απουσιάζει χρόνια από τους ευρωπαϊκούς τελικούς. Η Μάντσεστερ Σίτι, που, πλέον, δεν της αρκεί να κερδίζει το πρωτάθλημα. Η Λίβερπουλ, που δεν θα αντέξει άλλη τέτοια σεζόν αν δεν βαθύνει το ρόστερ της. Θα είναι ένα «τρελό» καλοκαίρι.

Ηδη είναι! Μέχρι το βράδυ της Τετάρτης, μόνο στα top-5 πρωταθλήματα της Ευρώπης είχαν πραγματοποιηθεί πάνω από 150 μεταγραφικές κινήσεις (αγορές, δανεισμοί, ή μετακινήσεις παικτών που είχαν μείνει ελεύθεροι), συνολικής αξίας 850 εκατομμυρίων ευρώ. Εάν βάλουμε στον λογαριασμό και τις υπόλοιπες χώρες, το ποσό ξεπερνά κατά πολύ το δισεκατομμύριο, προτού ανοίξει καλά – καλά το ποδοσφαιρικό χρηματιστήριο.

Εκτός από τους παίκτες που απέκτησε η Ρεάλ, έχουν συμφωνηθεί, ήδη, άλλες δύο μεταγραφές αξίας άνω των 50 εκατ. ευρώ: του Λουκάς Ερναντές (από την Ατλέτικο Μαδρίτης στην Μπάγερν, με 76 εκατ. ευρώ) και του Φρέντι ντε Γιόνγκ (από τον Αγιαξ στην Μπαρτσελόνα, με 73 εκατ. ευρώ). Στην… ουρά περιμένουν για να ολοκληρωθούν καμιά δεκαριά μεγάλα deal, που αφορούν τον Γκριζμάν, τον Χάμες Ροντρίγκες, τον Ερικσεν, τον Πογκμπά, τον ντε Λιχτ και κάποιους, ακόμη, που θα πουληθούν από τον Αγιαξ, αλλά και όσους αποχωρήσουν από τη Ρεάλ.

Λεφτά υπάρχουν. Σύμφωνα με την Deloitte, τα έσοδα της ευρωπαϊκής αγοράς ποδοσφαίρου το 2017-2018 αυξήθηκαν κατά 11%, στα 28 δισ. ευρώ. Η ανάπτυξη συνεχίστηκε για 18η διαδοχική χρονιά(!), και τίποτα δεν προμηνύει ότι αυτή η ανοδική πορεία θα διακοπεί στο άμεσο μέλλον. Από την άλλη, όμως, τα καθαρά κέρδη των συλλόγων εμφανίζουν δραματική μείωση – πολλοί από τους πιο πλούσιους και διάσημους είναι υπερχρεωμένοι. Ο λόγος είναι αυτός που ο καθένας μπορεί εύκολα να φανταστεί: οι αλόγιστες δαπάνες για μεταγραφές και αμοιβές, ποδοσφαιριστών αλλά και προπονητών. Η Premier League, για παράδειγμα, που είναι πρώτη -μακράν- σε έσοδα (5,4 δισ. ευρώ το 2017-2018), αύξησε τον τζίρο της κατά 6% σε σχέση με την προηγούμενη σεζόν. Αλλά το μισθολογικό της κόστος σημείωσε υπερδιπλάσια αύξηση (15%).

Δεν είναι παράξενο, λοιπόν, που για πρώτη φορά οι τρεις πιο ακριβοπληρωμένοι αθλητές στη λίστα του Forbes (για το 2019) είναι ποδοσφαιριστές: στο Νο.1 ο Λιονέλ Μέσι με συνολικές αποδοχές (από μισθούς, μπόνους και διαφημιστικά συμβόλαια) 127 εκατ. δολάρια, στο Νο.2 ο Κριστιάνο Ρονάλντο με 109, και στο Νο.3 ο Νεϊμάρ με 105. Οι σούπερ-σταρ του ΝΒΑ, ΛεΜπρόν Τζέιμς, Στεφ Κάρι και Κέβιν Ντουράντ, βρίσκονται στις τρεις τελευταίες θέσεις, ενώ το Top-10 του καταλόγου συμπληρώνουν ο πυγμάχος Κανέλο Αλβαρες, ο τενίστας Ρότζερ Φέντερερ, και οι άσοι του αμερικανικού ποδοσφαίρου, Ράσελ Ουΐλσον και Ααρον Ρότζερς. Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο βρίσκεται στο Νο.26, με 43,2 εκατομμύρια δολάρια (24,2 εκατομμύρια από το συμβόλαιό του με τους Μιλγουόκι Μπακς και 19 εκατομμύρια από διαφημιστικά συμβόλαια και χορηγίες).

Τα συνολικά χρέη των αγγλικών συλλόγων (προς τους ιδιοκτήτες τους, ή τις τράπεζες) ξεπερνούν τα 3,1 δισεκατομμύρια ευρώ. Στην κορυφή της σχετικής λίστας βρίσκεται η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, με οφειλές που αγγίζουν τα 500 εκατ. ευρώ. Το φαινόμενο δεν αφορά, βεβαίως, μόνον την Αγγλία – το συναντάμε και στα υπόλοιπα πρωταθλήματα της Ευρώπης: στην Ιταλία (κυρίως), την Ισπανία, την Τουρκία, τη Γαλλία, τη Γερμανία… Η Ιντερ χρωστάει 438 εκατομμύρια  ευρώ, η Ατλέτικο Μαδρίτης (λόγω και της κατασκευής του νέου της γηπέδου) 391, η Γιουβέντους 289, η Μίλαν 272, η Μπενφίκα 269 εκατ. ευρώ… Ε, και;

Ουδείς ανησυχεί. Οσο το ποδόσφαιρο εξακολουθεί να «τυπώνει» χρήμα, τα χρέη θα θεωρούνται βιώσιμα. Κίνδυνος να πτωχεύσουν οι μεγάλοι σύλλογοι, δεν υφίσταται. Υπάρχει μόνον ένας αθέμιτος ανταγωνισμός, που αδικεί τους νοικοκύρηδες. Αλλά, ποιος νοιάζεται;