O Σαλμάν μπιν Αμπντουλαζίζ αλ Σαούντ είναι ο σημερινός βασιλιάς της Σαουδικής Αραβίας, από τον Ιανουάριο του 2015. Είναι, επίσης, υπουργός Aμυνας από το 2011 και υπηρέτησε ως κυβερνήτης της επαρχίας Ριάντ από το 1963 ως το 2011. Είναι μέλος του οίκου τού Σαούντ. Η ανάρρησή του στον θρόνο έγινε στις 23 Ιανουαρίου 2015 όταν απεβίωσε ο βασιλιάς Αμπντάλα, ετεροθαλής αδερφός τού Σαλμάν.

Ο σαουδάραβας ηγέτης θα μείνει στην Τουρκία μέχρι τις 15 Απριλίου, και θα έχει συνομιλίες για τις διμερείς σχέσεις με την Τουρκία, καθώς και για θέματα γενικότερου ενδιαφέροντος. Μαζί του, όμως, κουβαλά και τα (βασιλικά) «θέλω» του.

Οι επισκέψεις τού βασιλιά της Σαουδικής Αραβίας, Αμπντουλαζίζ αλ Σαούντ, στο εξωτερικό αποτελούν κάθε φορά ένα γεγονός με μεγάλο ενδιαφέρον. Πέρα από τις όποιες πολιτικές και οικονομικές προεκτάσεις, υπάρχει και έντονο παρασκήνιο σχετικά με τις τρελές απαιτήσεις του κατά την παραμονή του σε μία ξένη χώρα.

Για την επίσκεψή του στην Τουρκία, που θα πραγματοποιηθεί μέχρι τις 15 Απριλίου, ο βασιλιάς έχει ζητήσει να έχει στη διάθεσή του, αλλά και της συνοδείας του, 500 Μερσεντές! Να σημειωθεί ότι το γκαράζ του ξενοδοχείου είναι αρκετά μικρό για τον στόλο των αυτοκινήτων που έχει ζητήσει ο Σαουδάραβας. Πολλά από τα γερμανικά αυτοκίνητα θα έρθουν από άλλες πόλεις, γιατί όσα έχουν στη διάθεσή τους οι τουρκικές αρχές δεν επαρκούν. Και οι απαιτήσεις του δεν σταματούν εδώ.

Παράλληλα, έχει νοικιάσει ένα ολοκαίνουριο, πεντάστερο ξενοδοχείο στα περίχωρα της Αγκυρας -ναι, όλο δικό του- ενώ 16 φορτηγά θα φέρουν τα φαγητά της αρεσκείας του, πετσέτες, σεντόνια. Α, ναι. Και μία προσωπική τουαλέτα. Ο βασιλιάς θα έχει ως υπηρετικό προσωπικό άτομα αποκλειστικά από τη δική του φρουρά. Μάλιστα, λέγεται, ότι ο Ερντογάν ξόδεψε περίπου 10 εκατομμύρια δολάρια για να μη βρει το παραμικρό ψεγάδι ο καλεσμένος του.

Πέραν των όποιων αστείων μπορεί να γεννούν οι (βασιλικές) απαιτήσεις τού 80χρονου Σαλμάν -ο οποίος συνοδεύεται στην Τουρκία από μια αποστολή… 300 ατόμων- θα πρέπει να συνδυαστεί και με τη χρονική συγκυρία που αυτή λαμβάνει χώρα.

Ο λόγος για τις εξελίξεις στα μέτωπα Συρίας και Υεμένης, οι οποίες αποδεικνύουν μια επίσκεψη με ειδικό γεωπολιτικό βάρος, ενδεικτική των νέων συμμαχιών που διαμορφώνονται στην… κινούμενη άμμο της Μέσης Ανατολής.

Νέα δεδομένα στη Μέση Ανατολή από τη συμμαχία Ριάντ-Αγκυρας

Ενωμένοι, λοιπόν, στη βάση κοινών ανησυχιών, Τούρκοι και Σαουδάραβες ενδυναμώνουν τούς μεταξύ τους δεσμούς. Η τρέχουσα πενθήμερη επίσκεψη-ορόσημο του βασιλιά Σαλμάν μπιν Αμπντουλαζίζ στην Τουρκία αποτελεί, θα λέγαμε, το επιστέγασμα μιας προσέγγισης που ίσως δημιουργήσει νέα δεδομένα στην περιοχή της Μέσης Ανατολής.

Ο σουνίτης μονάρχης, που βρίσκεται από τη Δευτέρα στην Τουρκία, είναι προγραμματισμένο να περάσει σχεδόν τρία 24ωρα στην Αγκυρα, προτού -εν συνεχεία- μεταβεί στην Κωνσταντινούπολη για να πάρει μέρος στη Σύνοδο του Οργανισμού Ισλαμικής Συνεργασίας (14-15 Απριλίου).

Ενδεικτικό τού «βάρους» που αποδίδεται στην εν λόγω επίσκεψη είναι και το γεγονός ότι ο ίδιος ο τούρκος πρόεδρος, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, έσπευσε να υποδεχθεί τη Δευτέρα αυτοπροσώπως τον σαουδάραβα βασιλιά στο αεροδρόμιο. Παραβιάζοντας, έτσι, το πρωτόκολλο.

Για τον Ερντογάν, το άνοιγμα στο Ριάντ συνοψίζει τη συνολική του προσπάθεια να αποκαταστήσει η Αγκυρα τα στηρίγματά της στη Μέση Ανατολή -σε Σαουδική Αραβία και Ισραήλ. Αυτό συμβαίνει έπειτα από τη στιγμή που οι Αμερικανοί δεν θέλουν, πια, να στηρίζουν τις τουρκικές θέσεις σε θέματα όπως οι Κούρδοι της Συρίας, αλλά και το μέλλον του Ασαντ. Αυτή η «γέφυρα» με τη Μέση Ανατολή ίσως θα μπορούσε να λειτουργήσει προς αποκατάσταση των σχέσεων μεταξύ Τουρκίας και Αιγύπτου. Είναι γνωστό, άλλωστε, πως οι Σαουδάραβες διατηρούν πολύ καλές σχέσεις με το Κάιρο.

Αντίστοιχα, για τον σαουδάραβα βασιλιά -έφτασε στην Τουρκία προερχόμενος από την Αίγυπτο- τα τελευταία ταξίδια του σε Κάιρο και Αγκυρα καταδεικνύουν ότι το Ριάντ θέλει να παίξει σημαντικό ρόλο στα τεκταινόμενα στη Μέση Ανατολή. Με αυτόν τον τρόπο, αφενός θα κλείσει με εμφατικό τρόπο το «κενό εξουσίας» που έχει διαφύγει από τους Αμερικανούς, αφετέρου θα δημιουργηθεί μια… «τάφρος» και μια τροχοπέδη στη διεύρυνση της επιρροής του σιιτικού Ιράν. Μπορεί να θεωρηθεί ως τυχαία η απόφαση του Ριάντ να εισβάλει στρατιωτικά στην Υεμένη ενάντια στους υποστηριζόμενους από το Ιράν αντάρτες Χούτι;

Ρητορικό το ερώτημα, εννοείται…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News