Ο βιασμός της Αιγύπτου συνεχίζεται. Ο λαός σαν κοπάδι από πρόβατα καθοδηγείται από τη Μουσουλμανική Αδελφότητα στο σφαγιαστήριο καθώς ο στρατός, στην αντίθετη όχθη του ορμητικού ποταμού, διαπράττει εγκλήματα στο όνομα της δημοκρατίας, πνίγοντας κάθε ελπίδα για ένα νόμιμο πολίτευμα και ένα φωτεινό μέλλον. Και ενώ ο ορατός αυτός πόλεμος φαίνεται να καταδικάζεται από την παγκόσμια κοινότητα ένας άλλος πόλεμος μαίνεται και στα δυο στρατόπεδα. Οι γυναίκες της Αιγύπτου εντελώς απροστάτευτες αντιμετωπίζουν καθημερινά την απειλή της σεξουαλικής κακοποίησης και του βιασμού. Κανένα καθεστώς στην Αίγυπτο δεν κατόρθωσε να βάλει τέλος στις αμέτρητες επιθέσεις εναντίον των γυναικών, κινούμενες από ομάδες Αιγυπτίων ανδρών οι οποίοι στοχοποιούν τις γυναίκες διαδηλώτριες με ένα μόνο μήνυμα κατά νου. Να τις στερήσουν από το δικαίωμά τους να διαδηλώσουν.

«Πιστέψαμε αδίκως πως η Μουσουλμανική Αδελφότητα θα είχε μια καλύτερη συμπεριφορά απέναντι στις γυναίκες» μου λέει η Σαμίρα Ιμπραΐμ, ακτιβίστρια η οποία μήνυσε τον στρατό και τον στρατηγό Ταντάουι για σεξουαλική κακοποίηση στη διάρκεια τεστ παρθενιάς που υπέστη πριν αναλάβει η Μουσουλμανική Αδελφότητα τη διακυβέρνηση της χώρας. «Περιμέναμε κάτι καλύτερο και δεν ήρθε ποτέ» συμφωνεί και η Αιγύπτια δημοσιογράφος Χάνια Moχίμπ, η οποία βιάστηκε τον Νοέμβριο του 2012 από μια συμμορία ανδρών στην πλατεία Ταχρίρ. «Όταν έφτασα στο νοσοκομείο και είπα τι συνέβη όλοι μου έλεγαν να σωπάσω. Και κυρίως οι γυναίκες. Μια ολόκληρη κοινωνία συνωμοτεί για να προστατεύσει τους υπαίτιους. Οι ιμάμηδες στα τζαμιά διαλαλούν πως η γυναίκα είναι το αίτιο όλων των κακών. Πώς λοιπόν να αλλάξουν συμπεριφορά οι άντρες απέναντι στις γυναίκες;».

Οι περισσότερες από αυτές τις επιθέσεις είναι οργανωμένες και έχουν σαν στόχο γυναίκες δημοσιογράφους ή ακτιβίστριες. Πολλές φορές οι δημοσιογράφοι είναι ξένες, προκειμένου να προκαλέσουν και την προσοχή των Διεθνών Μέσων. Πρόσφατο παράδειγμα ο βιασμός μιας 22χρονης Ολλανδής δημοσιογράφου στην πλατεία Ταχρίρ. Οι άντρες που βίασαν την Ολλανδή γυναίκα αυτοαποκαλούνται «επαναστάτες».

Η επίθεση θύμισε τον βιασμό της Αμερικανίδας δημοσιογράφου Λάρα Λόγκαν το 2011 μετά την πτώση του Μουμπάρακ, η οποία εν συνέχεια μίλησε ανοιχτά για το συμβάν σε όλα τα διεθνή ΜΜΕ για να καταστήσει την προσοχή στα πραγματικά θύματα αυτών των συγκρούσεων, τις Αιγύπτιες γυναίκες.

«Το μήνυμα σε όλες τις περιπτώσεις είναι ξεκάθαρο. Οι γυναίκες πρέπει να μείνουν σπίτι τους», επισημαίνει η ιδρύτρια της οργάνωσης «Τα κορίτσια της Αιγύπτου είναι η Κόκκινη Γραμμή» κατά της σεξουαλικής κακοποίησης των γυναικών, Ντίνα Φαρίντ. Για τη Σαμίρα Ιμπραΐμ, η οποία κατόρθωσε να κερδίσει τη δίκη κατά του στρατού και να καταργήσει τα επίσημα τεστ παρθενιάς, η υποδοχή στο σπίτι της στην επαρχιακή πόλη του Σεντ, μετά τη δίκη, δεν ήταν και τόσο θερμή. «Η θεία μου δεν μου ξαναμίλησε ποτέ, και όλοι στο χωριό με αποκαλούσαν πόρνη. Αυτό με έκανε πιο δυνατή για να μπορέσω να βοηθήσω και άλλες κοπέλες που πνίγονται μέσα στη σιωπή» λέει με αυτοπεποίθηση.

Οι περισσότερες υποθέσεις βιασμού θάβονται μέσα στη σιωπή. Μέσα στη βία του εμφυλίου που εκτυλίσσεται αυτή τη στιγμή στην Αίγυπτο μερικοί βιασμοί γυναικών αντιμετωπίζονται περισσότερο σαν παράπλευρες απώλειες. Και όμως την περασμένη Κυριακή και μόνο η οργάνωση της Ντίνα Φαρίντ κατέγραψε 46 περιστατικά σεξουαλικής κακοποίησης και βιασμού. Κανείς δεν συλλήφθηκε για αυτές τις επιθέσεις. Στην Αίγυπτο σύμφωνα με τον νόμο ο ύποπτος πρέπει να προσαχθεί από αυτόπτη μάρτυρα αμέσως μετά το συμβάν για να του προσάψουν κατηγορίες.

Το Σύνταγμα που ψηφίστηκε από τη Μουσουλμανική Αδελφότητα αναφέρεται στις γυναίκες ως μάνες και αδερφές, επικαλούμενο μόνο τον ρόλο τους στην οικογένεια και όχι στην κοινωνία, ούτε καν στον επαγγελματικό τομέα, παρόλο που οι περισσότερες Αιγύπτιες εργάζονται. Η επιτροπή που ψήφισε αυτό το Σύνταγμα αποτελούνταν από 7% γυναίκες. Έρευνα της Unicef πέρυσι έδειξε πως 99,3% των γυναικών στην Αίγυπτο έχουν υποστεί κάποια μορφή σεξουαλικής κακοποίησης. Σχεδόν καμία από αυτές δεν πήγε ποτέ στην αστυνομία, στις περισσότερες περιπτώσεις ούτε καν στο νοσοκομείο. Με αυτά τα δεδομένα πολλές Αιγύπτιες παραδόξως νοσταλγούν ακόμη και την εποχή Μουμπάρακ, υποστηρίζοντας ότι η σύζυγός του Σούζαν ήταν υπέρμαχος των δικαιωμάτων των γυναικών.

Με τις επιθέσεις εναντίον των γυναικών να αυξάνονται διαρκώς, πολλές από αυτές υποκινούμενες από τον ίδιο στον στρατό, ο βιασμός έχει μετατραπεί σε όπλο πολέμου. «Πώς μπορούμε να μιλάμε για δημοκρατία όταν οι γυναίκες δεν είναι καν άνθρωποι;» φώναζε με οργή η Σαμίρα την τελευταία φορά που την είδα πριν από δύο μήνες σε ένα διαμέρισμα στο Κάιρο. Είχε έρθει στην πρωτεύουσα από τον Βορρά για να επισκεφθεί τραυματίες από προηγούμενες διαδηλώσεις σε μια κλινική. Η ίδια είναι θρύλος πλέον. Το πρόσωπό της αποτελεί γκραφίτι στους τοίχους της πλατείας Ταχρίρ. Τα κορίτσια επικαλούνται το όνομά της όταν κάτι παρόμοιο τους συμβεί. Πού να βρίσκεται σήμερα η Σαμίρα; Τη γνώρισα κοριτσάκι πριν από τρία χρόνια, και σήμερα έχει χάσει όλη την αθωότητά της, στα σκληρά της μάτια βλέπει κανείς ολόκληρη την Αίγυπτο. Εχθές ένας φίλος μου είπε ότι κρύβεται. Της έκαψαν το σπίτι για τρίτη φορά. Την προηγούμενη φορά υπεύθυνη ήταν η Μουσουλμανική Αδελφότητα, σήμερα είναι ο στρατός. Φλέγεται η Αίγυπτος. Και τα βλέμματα όλων είναι στραμμένα αλλού. Σε έναν καθαρά ανδρικό πόλεμο.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News